Λένε πως όλα γίνονται για καλό σκοπό. Στην περίπτωση του Ελ Καντουρί αυτή η λαϊκή ρήση έχει την απόλυτη εφαρμογή. Πριν από μερικές εβδομάδες, είχε συμφωνήσει σε όλα με την Σταντάρ Λιέγης, ενώ και ο ΠΑΟΚ τα είχε βρει στο οικονομικό με την Βελγική ομάδα. Τελικώς η μεταγραφή χάλασε και ο παίκτης είχε δηλώσει: «Αυτό που συνέβη το κρατώ για μένα...».
Κάποιοι βιάστηκαν να υποστηρίξουν πως ο παίκτης έμεινε... αμανάτι στον ΠΑΟΚ και χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία να πωληθεί ώστε η ΠΑΕ να... ξεφορτωθεί ένα βαρύ συμβόλαιο.
Πλέον ακόμη κι αυτοί πρέπει να αναθεωρήσουν αυτή την προσέγγιση. Και για αυτό φρόντισε να συμβεί ο ίδιος ο Μαροκινός, αλλά πολύ περισσότερο ο Αμπέλ Φερέιρα. Δεν είναι υπερβολή να σημειώσουμε πως ο Ελ Καντουρί μπορεί να λογιστεί ως... μεταγραφή, ασχέτως αν πλέον βρίσκεται στον τρίτο χρόνο του στους ασπρόμαυρους. Πολύ απλά διότι τόσο στις προπονήσεις στην Ολλανδία (από το πρώτο στάδιο της προετοιμασίας στο Απελντοορν, όσο και σε αυτό που διανύουμε στο Χορστ) ο Ελ Καντουρί όχι απλά «βγάζει μάτια» με τις εμφανίσεις του, αλλά φροντίζει να αποδεικνύει πως η θέση του στα χαφ (ως οχτάρι) και του «κουμπώνει» απόλυτα, αλλά και τον έχει κάνει άλλο ποδοσφαιριστή. «Πριν αρχίσω τις προπονήσεις φρόντισα να δω μέσα από video αρκετούς αγώνες, ενώ με την άφιξη μου μίλησα με κάθε παίκτη ξεχωριστά για να μάθω τις σκέψεις του» είχε πει πρόσφατα ο Φερέιρα.
Ενας εξ' αυτών ήταν και ο Ελ Καντουρί. Ο Πορτογάλος τεχνικός δεν έχασε χρόνο και αποφάσισε να τον βάλει στα χαφ. Προφανώς ένας από τους λόγους ήταν και η... λειψανδρία στο κέντρο αφού οι λύσεις είναι ελάχιστες. Αλλά είτε το έκανε εξ ανάγκης στην παρούσα φάση είτε επειδή ήταν συνειδητή απόφαση το αποτέλεσμα είναι ένα: ο Ελ Καντουρί μας συστήνεται για τα καλά και με εμφατικό τρόπο.
Ηρεμη δύναμη, καθαρό μυαλό
Σε αντίθεση με τα προηγούμενα δυο χρόνια όπου μονίμως (με ελάχιστες ίσως εξαιρέσεις) αγωνιζόταν στα άκρα, ο Ελ Καντουρί με τον Φερέιρα στον πάγκο της ομάδας, δουλεύει μονίμως στο χώρο του κέντρου. Μέχρι να ανεβάσει ρυθμούς ο Αουγκούστο, τον βλέπαμε δίπλα στον Κάτσε ή στον Μίσιτς. Πλέον είναι το δίδυμο με τον Βραζιλιάνο μέσο. Και στο παιχνίδι με την Σιντ Τρούιντεν, φρόντισε να δείξει πως μέρα με τη μέρα, προπόνηση με την προπόνηση, τα βήματα που κάνουν οι δυο τους είναι σταθερά.
Ο Μαροκινός στο παιχνίδι του Σαββάτου ήταν ο κορυφαίος στο διάστημα που αγωνίστηκε. Καθαρό μυαλό όταν έπρεπε σε κλάσματα δευτερολέπτου να επιλέξει συμπαίκτη, εύστοχες κάθετες μπαλιές και ο απόλυτος συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην άμυνα και στην επίθεση. Γι’ αυτό και αν έπρεπε αύριο ο ΠΑΟΚ να δώσει το πρώτο του επίσημο παιχνίδι, σίγουρα θα ήταν στην αρχική ενδεκάδα, όχι λόγω έλλειψης λύσεων, αλλά επειδή πολύ απλά έχει κερδίσει με το σπαθί του αυτό το σαφές προβάδισμα από τους υπόλοιπους (έστω και ελάχιστους σε αριθμό) συμπαίκτες του.
Το «στοίχημα» του... ΠΑΟΚ
Είναι ξεκάθαρο πως το ναυάγιο της μεταγραφής του στην Σταντάρ Λιέγης τον χάλασε. Ηθελε να αποχωρήσει και να επιστρέψει στο Βέλγιο (εκεί που είχε αγωνιστεί πριν βρεθεί στην Ιταλία). Και αυτό ήταν το μεγάλο στοίχημα του οργανισμού ΠΑΟΚ: να τον κάνει ξανά χαρούμενο και απόλυτα αφοσιωμένο στο πρότζεκτ. Και ο Αμπελ Φερέιρα με τον τρόπο που τον διαχειρίζεται δείχνει να κερδίζει αυτό το στοίχημα για λογαριασμό της ομάδας.
Αλλά είναι επίσης ξεκάθαρο πως βρισκόμαστε μόλις στην αρχή της σεζόν και αυτό που χρειάζεται να γίνει είναι ένα πράγμα: ο παίκτης να ξορκίσει την κακοδαιμονία των τραυματισμών που είχε τα περασμένα χρόνια. Για κάποιους εξ αυτών φυσικά δεν ευθύνεται αφού υπήρξαν περιπτώσεις που δεν ήταν απόλυτα έτοιμος να αγωνιστεί αλλά αναγκάστηκε επειδή δεν υπήρχαν άλλες λύσεις. Το σίγουρο είναι πως ο υγιής Ελ Καντουρί, ως χαφ και όχι ως ακραίος, είναι μια μεταγραφή που μπορεί να άργησε δυο χρόνια να «βγει», αλλά με αυτά που ζούμε στην Ολλανδία, είναι σίγουρο ότι θα χαρακτηριστεί ως «κολώνα» της ομάδας.
Ο Ελ Καντουρί στα δυο χρόνια παρουσίας του στην ομάδα έχει αγωνιστεί σε 53 επίσημους αγώνες. Την πρώτη χρονιά, έπαιξε σε 21 παιχνίδια πετυχαίνοντας και δυο γκολ. Την αμέσως επόμενη μέτρησε 32 εμφανίσεις ενώ σκόραρε και πάλι δυο γκολ. Στα 22 από αυτά ήταν στην αρχική ενδεκάδα, αλλά μόλις στα εννιά παρέμεινε από την αρχή ως το τέλος της αναμέτρησης.
