Είναι αληθινά εντυπωσιακό το πόσο προβλέψιμο είναι το ελληνικό Πρωτάθλημα. Κυρίως σε ότι αφορά συγκεκριμένες ομάδες. Ειδικά στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Ξέρεις την αρχή, τη μέση και το τέλος. Σαν μία ταινία που έχεις δει πολλές φορές σε επανάληψη. Δεν αφορά όμως τον ΠΑΟΚ για παράδειγμα. Αφορά όλα τα μεγάλα ελληνικά κλαμπ, που ουδέποτε έχουν πράξει το αυτονόητο. Ουδέποτε έχουν μπει στη διαδικασία να κάνουν αυτό που κάνουν οι περισσότερες μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Να πούνε ότι εμείς έχουμε ένα πλάνο, αυτό πιστεύουμε, αυτό εμπιστευόμαστε και με αυτό θα πορευτούμε.
Το ελληνικό καλοκαίρι που είναι πάντα ελκυστικό, γίνεται στην πραγματικότητα το πρώτο μεγάλο λάθος. Με τις ομάδες να παίρνουν και να παίρνουν και να ξαναπαίρνουν παίκτες. Δίχως λογική, δίχως πολλές φορές να ξέρουν γιατί τους παίρνουν, για ποιον ρόλο τους προορίζουν, τι θέλουν, τι μπορούν και τι απαιτούν από αυτούς. Το ίδιο συμβαίνει συχνά και με τους προπονητές. Καμία λογική στην επιλογή τους. Δεν ξέρουν τι θέλουν από αυτούς, με τι συνθήκες τους παίρνουν, με τι προοπτική κ.ο.κ. Ο Ολυμπιακός άλλαξε τρεις σε ένα καλοκαίρι που υποτίθεται πως ήταν η πιο έτοιμη και καλοστημένη ομάδα από πέρυσι. Έκανε και καμιά 15αριά μεταγραφές όπως συνηθίζει. Στο τελευταίο του ευρωπαϊκό ματς ήταν εκτός αποστολής συμβόλαια που συνολικά έφθασαν τα 5,5εκ. Ευρώ. Μαζί με την εφορία 9εκ. και κάτι παραπάνω. Τρέλα! Μηδέν σχεδιασμός. Παίρνουμε δέκα… και όποιος μας βγει. Ενώ μιλάμε για μία ομάδα που έχει πάρει ήδη το Πρωτάθλημα της περασμένης σεζόν και μάλιστα εύκολα. Το κάνει πολλά χρόνια τώρα.
Ο δεύτερος ΠΑΟΚ τα ίδια. Ο Μίχελ είχε πει αρχικά πως δεν χρειάζεται να γίνουν πολλές μεταγραφές. Δίκιο είχε. Μία ομάδα σχετικά έτοιμη, που θα μπορούσε με συγκεκριμένες προσθήκες, να γίνει καλύτερη. Δεν είναι τόσο περίπλοκο. Ο ΠΑΟΚ πήρε μία ντουζίνα παίκτες, προσπαθώντας όλοι να καταλάβουν γιατί θα έπρεπε να έρθουν ορισμένοι από αυτούς. Παρεμπιπτόντως δεν πήρε φορ που υποτίθεται ότι ήθελε, ενώ το σκάουτινγκ αρκετών μηνών έφερε επιλογές τύπου Μπίσεσβαρ που είναι μεν καλός παίκτης, αλλά είναι σαφές για παράδειγμα ότι δεν μπορεί να βγάλει 90λεπτο. Μάλλον θα έπρεπε κάποιος να το είχε… διακρίνει.
Παναθηναϊκός και ΑΕΚ; Επίσης μία από τα ίδια. Ο Στραματσόνι έκανε εννέα (!) μεταγραφές τον περασμένο Γενάρη και περίπου άλλους τόσους το καλοκαίρι! Μιλάμε για μία καινούρια ομάδα! Που δεν πήρε όμως αμυντικό μέσο, πλην του Λεντέσμα που δεν μπορεί να βγάλει 90λεπτο, που δεν έχει Έλληνα στην ομάδα πλην του Κουτρουμπή και που το πρότζεκτ… Στραματσόνι, τελείωσε σήμερα με τη διοίκηση να άρει την εμπιστοσύνη της. Κι οι παίκτες; Οι επιλογές; Θα φύγουν προφανώς.. για να έρθουν άλλοι τόσοι. Η ΑΕΚ ξεκίνησε με Κετσπάγια, που αποκτήθηκε επειδή ένας άλλος είπε «όχι» και επειδή κάποιον έπρεπε να εμφανίσει άμεσα. Πήρε επίσης αρκετούς παίκτες, δεν πήρε ακριβώς στις θέσεις που ήθελε ο προπονητής, που εκδιώχθηκε γιατί είχε κακές σχέσεις με τους παίκτες στα αποδυτήρια. Προφανώς κανείς δεν είχε πάρει έστω και ένα τηλέφωνο στην Κύπρο για να ρωτήσει αν ο Κετσπάγια είχε πρόβλημα και σε άλλα αποδυτήρια με παίκτες. Ποιος νοιάζεται; Παίκτες να πηγαίνουν και να ΄ρχονται. Προπονητές να παίρνουν «κλειδιά» ή να «φορτώνονται» αποτυχίες και τον χειμώνα να αναρωτιέσαι πάλι τι δεν πάει καλά. Μέχρι να ξαναελπίζεις το καλοκαίρι για μία νέα αρχή, που θα έχει πιθανώς ένα μεσοδιάστημα από κάποια ευρωπαϊκή σφαλιάρα, που θα δικαιολογηθεί γιατί «στην προετοιμασία είμαστε» και η ζωή θα συνεχίζεται με το προϊόν να υποβαθμίζεται διαρκώς…