Όπως μια οικογένεια, πριν από κάποιο αντίο , δίνει το γλέντι του αποχωρισμού, έτσι και η κυανόλευκοι το έριξαν έξω στον Πειραιά σε ένα από τα κέντρα διασκέδασης του Σάββα Παντελίδη. Κι ήταν κράμα, χαράς με νοσταλγία, μνήμες αγώνων και υποχωρήσεων, εγκατάλειψης και συντροφικότητας σφαλισμένες στην καρδιά «αδελφών» έτοιμων να ξενιτευτούν.
Ηδη ένας από αυτούς, σύμφωνα με τη NOVA, έκλεισε στο Περιστέρι. Φυσικά οι λεβέντες του Παντελίδη στο συγκεκριμένο γλέντι πανηγύρισαν τη μεγάλη προσωπική τους επιτυχία και όχι απαραίτητα έναν αποχωρισμό, ο οποίος παρότι μοιραίος, δεν έχει συμβεί ακόμη επίσημα. Οι κυανόλευκοι, στην Τρίπολη, με εμφάνιση στο κάπως «μεγεμελέ», δηλαδή χωρίς άγχος και ιδιαίτερο «σφίξιμο», ήρθαν ισόπαλοι με τον Αστέρα με το γνωστό 2-2, διατηρώντας έτσι μια παράδοση που τους θέλει να μη χάνουν εκεί. Το κέφι τους λοιπόν σε κάθε περίπτωση το έκαναν δυο φορές και σ΄ όποιον αρέσεις, ιδιαίτερα σε εκείνους μάλλον τους ανεπιθύμητους που κάπου, πριν μια μέρα, την ίδια μέρα, την επόμενη, κανείς δεν ξέρει, έχοντας τον δικό τους νταλγκά σχεδίαζαν την επόμενη δική τους μέρα, μάλλον χωρίς τον ξενοδόχο ( να δεχθούμε το… μετέωρο βήμα της αδειοδότησης ) και χωρίς προσεγγίσεις .
Κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς έχουν κατά νου οι κατά φαντασία κουμανταδόροι του Ηρακλή, αν και νομικά ο Παπαθανασάκης είναι ακλόνητος, και έτσι σήμερα οι παίκτες θα προπονηθούν στη Μίκρα για ύστατη φορά αφού δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουν. Δεύτε λάβατε τελευταίον ασπασμόν φίλαθλοι του Ηρακλή και ίσως θα έπρεπε σήμερα κάποιοι να πήγαιναν εκεί για μια από καρδιάς χειραψία, ένα θερμό ευχαριστώ. Η κοινή πορεία λαού και ομάδας έλαβε τέλος και πλέον, αρχίζει μια νέα, κατά μόνας όμως, αυτή των φιλάθλων, προς το οριστικό ξεκαθάρισμα των λογαριασμών με τον άλφα ή βήτα τρόπο, το οποίο φυσικά θα αφορά το ξαστέρωμα ή όχι του μέλλοντος του Ηρακλή.