Αναλυτικά η δήλωση του Αντώνη Φώτση:
Ποτέ δεν ήμουν καλός στα λόγια. Προτιμούσα να λειτουργώ με πράξεις και αποφάσεις, που σημάδεψαν τη ζωή και την καριέρα μου. Σε αυτή την 20ετή επαγγελματική διαδρομή έδωσα, αλλά και πήρα, τα πάντα. Δημιούργησα ισχυρές φιλίες, που αντέχουν στον χρόνο, συνεργάστηκα με σπουδαίους συμπαίκτες και προπονητές, τους οποίους σεβάστηκα και με σεβάστηκαν. Έπαιζα πάντα με την καρδιά μου. Δεν κορόιδεψα ποτέ. Αισθάνομαι ότι συνέβαλα κι εγώ, ώστε να κατακτηθούν σημαντικοί τίτλοι σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο, οι οποίοι έδωσαν χαρά στον κόσμο και δημιούργησαν νέες γενιές αθλητών και μπασκετόφιλων.
Ξεκίνησα παιδάκι 16 ετών στον Παναθηναϊκό και χωρίς να το καταλάβω πέρασαν 20 ολόκληρα χρόνια. Αγάπησα την πράσινη φανέλα, δεν το έκρυψα ποτέ, ούτε όμως το "πούλησα", και είχα την τύχη να αγωνιστώ στο ΝΒΑ και σε ιστορικές ομάδες της Ευρώπης. Σε προσωπικό επίπεδο, έγινα πατέρας και αυτό το συναίσθημα δεν συγκρίνεται με τίποτε. Δημιούργησα την οικογένειά μου, η οποία ήταν για μένα ο σταθερός συνοδοιπόρος στα εύκολα και στα δύσκολα. Θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια Γιαννακόπουλου, που και εκείνη με αντιμετώπισε σαν παιδί της, προσφέροντάς μου όλα όσα θα ήθελε ένας αθλητής.
Έπειτα από αρκετή σκέψη αποφάσισα ότι ήλθε η στιγμή να γράψω τους τίτλους τέλους της επαγγελματικής διαδρομής.
Έδωσα ό,τι είχα να δώσω και από τη στιγμή, που δεν ήταν γραφτό να αποσυρθώ ως παίκτης του Παναθηναϊκού, δεν θα ήθελα να συνεχίσω επαγγελματικά σε κάποιον άλλο ελληνικό ή ευρωπαϊκό σύλλογο. Για μένα, όμως, το μπάσκετ δεν τελειώνει εδώ.
Θα συνεχίσω να το κάνω σε ερασιτεχνικό επίπεδο και έτσι αποφάσισα να αγωνιστώ φέτος στον Ηλυσιακό, την ομάδα που με ανέδειξε και έχει συνδεθεί στο παρελθόν και με τον πατέρα μου. Αφήνω οριστικά πίσω μου τον πρωταθλητισμό, αλλά θα συνεχίσω το αγαπημένο μου άθλημα για όσο ακόμη το λέει η καρδιά μου.
Με τιμή,
Αντώνης Φώτσης.
