Σαν σήμερα: Το Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής το 1986! (pics/video)

Ήταν το Μουντιάλ του Μαραντόνα. Ήταν το Μουντιάλ, που το Estadio Azteca του Mexico City, αποθέωνε τον επόμενο «βασιλιά» μετά τον Πελέ το 1970. Ήταν το Μουντιάλ που ο Μαραντόνα σημείωσε τα 2 ιστορικότερα γκολ στην ιστορία του θεσμού και μάλιστα στον ίδιο αγώνα.

 

 

Η Αργεντινή του 1986 είχε στη σύνθεση της, πλην του Μαραντόνα, μερικούς ακόμα μεγάλους παίχτες, όπως ο Μπουρουσάγα, ο Βαλντάνο και ο Ρουγκιέρι. Στον όμιλο με τις Ιταλία, Βουλγαρία και Νότια Κορέα, η Αργεντινή τερμάτισε στην πρώτη θέση με 5 βαθμούς και ρεκόρ 2-1-0 (η νίκη ακόμα έδινε 2 βαθμούς). Στην φάση των 16, αντίπαλος ήταν η Ουρουγουάη, την οποία κέρδισε με 1-0, με γκολ του Πασκιούλι. Επόμενος αντίπαλος η Αγγλία του Λίνεκερ. Ήταν ο προημιτελικός που ο Μαραντόνα άφησε το στίγμα του στα Παγκόσμια Κύπελλα. Το 1-0 στο 51′ ήταν το γκολ που έμεινε στην ιστορία ως το «χέρι του θέου», μιας και ο Ντιέγκο χρησιμοποίησε το χέρι του για να πετύχει το γκολ, αλλά ο Αλ Μπι Νάσερ δεν το αντιλήφθηκε. Και αν το πρώτο γκολ ήταν «κλοπή», το δεύτερο γκολ ήταν (και είναι) το ιστορικότερο γκολ του θεσμού (το 2002 ψηφίστηκε το «Γκολ του Αιώνα»). Αφού πήρε τη μπάλα πίσω από τη σέντρα, διέσχισε το μισό γήπεδο, πέρασε τους πάντες και έκανε το 2-0. «Ήταν τόσο καλό το γκολ που σημείωσε, που ήθελα να τον χειροκροτήσω» είχε δηλώσει ο Γκάρι Λίνεκερ. Ο ημιτελικός κόντρα στο Βέλγιο ήταν και πάλι υπόθεση του Ντιέγκο, αφού με 2 προσωπικά τέρματα έστελνε την Αργεντινή στον τελικό.

 

 

Η Δυτική Γερμανία του 1986 δεν είχε τον μεγάλο σταρ στην ομάδα, αλλά είχε εξαιρετικούς παίχτες, όπως ο Μπερτθόλντ, ο Μάγκατ, ο Φέλερ, ο Άλλοφς, ο Λιτμπάρτσκι και ο Ρουμενίγκε, που ήταν και η τελευταία του ευκαιρία να πάρει ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Στην πορεία τους μέχρι τον τελικό όμως, δεν έδειξαν σε κανένα σημείο ότι είναι η ομάδα που μπορεί να φτάσει μέχρι τον τελικό, πόσο δε να κατακτήσει και το τρόπαιο. Οι Γερμανοί δεν ήταν εμφατικοί στη φάση των ομίλων, αφού πέρασαν ως 2οι πίσω από την Ουρουγουάη, με συγκομιδή 3 βαθμών (ρεκόρ 1-1-1). Με γκολ του Ματέους στο 87′ απέκλεισαν το Μαρόκο στους 16, ενώ χρειάστηκαν την διαδικασία των πέναλτι στους 8, για να αποκλείσουν τους οικοδεσπότες, Μεξικανούς. Έπρεπε να φτάσουν μέχρι τον ημιτελικό για να κάνουν ένα καλό παιχνίδι. Απέναντι σε μια ισχυρή Γαλλία, επικράτησαν με 2-0 και περνούσαν έτσι στον τελικό του Azteca της 29ης Ιουνίου.

 

 

 

Περίπου 115.000 οπαδοί είχαν συγκεντρωθεί στο Estadio Azteca στην πρωτεύουσα του Μεξικό, για να παρακολουθήσουν από κοντά το σπουδαίο παιχνίδι. Διαιτητής της μεγάλης αναμέτρησης, ο Βραζιλιάνος Ρομουάλντο Αρπί Φίλιο. Τα βλέμματα όλα στραμμένα πάνω στον Ντιέγκο, με τον Μπεκενμπάουερ να στέλνει πάνω του τον Ματέους, ο οποίος δεν τον άφησε να πάρει ανάσα σε ολόκληρο το ματς. Με τον Μαραντόνα εκτός παιχνιδιού, ανέλαβαν δράση οι υπόλοιποι. Ο Χοσέ Λουίς Μπράουν στο 22′ άνοιξε το σκορ και ο Χόρχε Βαλντάνο στο 55′ διπλασίασε τα τέρματα των Αργεντίνων, με το στάδιο να παίρνει «φωτιά». Οι Γερμανοί όμως δεν τα παράτησαν, όπως δεν τα είχαν παρατήσει και στον τελικό του 1954, που και τότε ήταν το αουτσάιντερ του τελικού. Στο 74′ ο Ρουμενίγκε και στο 80′ ο Φέλερ έφεραν το ματς στα ίσα και το στάδιο «σίγησε». Ήταν όμως η ώρα να μιλήσει ο πολυτιμότερος παίχτης του τουρνουά. Με μια μπαλιά που «έκοψε» στα 2 την άμυνα των Γερμανών, ο Μαραντόνα έβγαλε τετ-α-τετ τον Μπουρουσάγα ο οποίος δεν λάθεψε για το 3-2. 8 χρόνια μετά το Μουντιάλ της ντροπής στην Αργεντινή, η «αλμπισελέστε» έφτανε και πάλι στην κορυφή του κόσμου, με τους 115.000 στις εξέδρες να αποθεώνουν τον καινούριο «θεό» του ποδοσφαίρου. Στο γήπεδο που πριν από 16 χρόνια το κοινό αποθέωνε τον Πελέ, τώρα ήταν η σειρά του Ντιέγκο Μαραντόνα.