Η εκδίκηση είναι τεράστιο κίνητρο όταν μπορείς να την ελέγξεις ως συναίσθημα. Και η διαφορά του Πρίγιοβιτς με τον ανταγωνισμό είναι πως έχει τον χαρακτήρα να το κάνει. Δεν φοβάται κανέναν (ακόμα και ο αντίπαλος είναι καλύτερος), δεν ξεχνά όταν τον έχουν κλέψει (όπως η ΑΕΚ), δεν ξεχνά όταν τον έχουν νικήσει (όπως ο Μπάρκας στον τελικό).
Στο μεγάλο ντέρμπι της Τούμπας ΞΕΧΩΡΙΣΕ λόγω προσωπικότητας. Ξεκάθαρα. Φυσικά και λόγω ικανότητας. Μία μπαλιά πήρε σωστά από συμπαίκτη του, δύο γκολ πέτυχε με εντυπωσιακό τρόπο. Επιβεβαιώνοντας και το ουζουνίδειο συμπέρασμα πως αυτός που σκοράρει, νικάει. Έλαααα...
Ο Πρίγιοβιτς ήθελε να νικήσει την ΑΕΚ και τον Μπάρκα για να βοηθήσει την ομάδα του αλλά και για να ικανοποιήσει το τεράστιο εγώ του. Και το έκανε δουλεύοντας πιο σκληρά από τον καθένα, εκτελώντας όπως μόνο αυτός ξέρει και δικαιώνοντας τον Ιβάν Σαββίδη που πλήρωσε πολύ ακριβά για να έχει στον ΠΑΟΚ τον καλύτερο φορ του πρωταθλήματος.
Άλλωστε, το εύκολο γκολ πάντοτε και παντού θα κοστίζει εκατομμύρια. Ποτέ ο Κουρτουά ή ο Κέπα δεν θα πάρουν μεταγραφή στην τιμή του Νεϊμάρ ή του Εμπαπέ. Ο Πασχαλάκης στην τιμή του Πρίγιοβιτς...
Το τεράστιο κέρδος για τον ΠΑΟΚ είναι πως ο Πρίγιοβιτς παρουσιάζει στο κοινό της ομάδας του και στον προπονητή του συνεχώς νέα στοιχεία της ποιότητάς του. Στον τελικό του Κυπέλλου έκανε τα πάντα εκτός από το γκολ, την Κυριακή σκόραρε ακόμα και με κούρσα ενώ δεν έδειξε να τρομάζει στον εντός του Δικεφάλου ανταγωνισμό με Καρέλη, Άκπομ.
Επέστρεψε νωρίς στην προετοιμασία του ΠΑΟΚ παρά την κούρασή του από το Παγκόσμιο Κύπελλο για να παίξει στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν δίστασε να ρισκάρει τη συμμετοχή του κόντρα στην ΑΕΚ παρότι είχε προηγηθεί διπλός τραυματισμός του. Έκανε τα πάντα για να απαντήσει και να ξεχωρίσει. Για να εκδικηθεί και να ησυχάσει. Έστω και για λίγο.
Επόμενος στόχος; Πιθανόν να απαντήσει σε όσους πιστεύουν πως οι επιθετικοί με τα δικά του χαρακτηριστικά έχουν ξεπεραστεί στο σύγχρονο ποδόσφαιρο...