Συνέντευξη σε εφημερίδα των Χανίων παραχώρησε ο Αντώνης Κόνιαρης και αναφέρθηκε στην παρουσία του ΠΑΟΚ και στην ατομική του πρόοδο.
Αναλυτικά όσα είπε στην εφημερίδα «Χανιώτικα Νέα»:
Για το πώς αισθάνεται που αυτή τη στιγμή θεωρείται ένα από τα πιο “δυνατά” ονόματα στο χώρο του ελληνικού μπάσκετ: «Πιστεύω ότι όλα έρχονται από ατομική και ομαδική δουλειά. Ο ΠΑΟΚ με βοήθησε όλα αυτά τα χρόνια ώστε να δείξω το ταλέντο μου. Η δουλειά, όμως, δε σταματάει ποτέ και ακόμα και όταν νομίζεις ότι είσαι σε ένα καλό επίπεδο, σίγουρα μπορείς να φτάσεις ακόμα παραπάνω».
Για το αν νιώθει ευχαριστημένος μέχρι τώρα από την πορεία του και ποιοι είναι οι στόχοι του: «Ναι, νιώθω ικανοποιημένος γιατί πιστεύω ότι δουλεύω αρκετά και μέσω της ομάδας κιόλας έχω δείξει κάποια πράγματα μέσα στο γήπεδο. Πάντα, στόχος μου είναι να βελτιώνομαι και να πηγαίνω όσο πιο ψηλά μπορώ».
Για τον "προβληματικό" φετινό ΠΑΟΚ που έχασε από τον Κολοσσό και γιατί έχει περιέλθει σε αυτό το επίπεδο: «Πιστεύω ότι έχουμε χάσει τελευταία την συγκέντρωση μας όσον αφορά τους στόχους μας. Βέβαια και με την φυγή δύο παικτών, όλα αυτά δυσκολεύουν όταν έχεις συνηθίσει να έχεις ένα συγκεκριμένο ρόστερ και συγκεκριμένους ρόλους, οπότε όταν αλλάζει αυτό, τα πράγματα μπερδεύονται. Εχουμε ακόμα μία αγωνιστική στην κανονική περίοδο, μέσω των προπονήσεων θέλουμε να βρούμε πάλι τον καλό μας εαυτό και να δείξουμε αυτό που μπορούμε».
Για το πόσο εύκολο είναι για έναν αθλητή να φεύγει παιδί από τα Χανιά και να φτάνει μέχρι την Εθνική ανδρών: «Εάν το δω από την αρχή μου φαίνεται ακατόρθωτο, αλλά εάν το δει κάποιος κομμάτι κομμάτι ξεκινάς από κάπου για να πας βήμα βήμα κάθε φορά και καλύτερα, χωρίς να σκέφτεσαι μεγάλα πράγματα. Πιστεύω ότι μπορεί να το κάνει ο οποιοσδήποτε αρκεί να έχει θέληση και να δουλεύει αρκετά».
Για τα σενάρια από τα μέσα της σεζόν φέτος που τον φέρνουν από την επόμενη στον Ολυμπιακό και αν θα ήθελε να πει κάτι γι’ αυτό: «Οχι, δεν θα ήθελα να μιλήσω γιατί ακόμα η χρονιά τρέχει με τον ΠΑΟΚ και βλέπω μόνο τι μπορούμε να κάνουμε με την ομάδα».
Για την αποχώρηση ενός άλλου Χανιώτη αθλητή, του Ανδρέα Γλυνιαδάκη από το μπάσκετ: «Ο Ανδρέας είναι ένα παιδί με τον οποίο συνεργαστήκαμε μονάχα για μία χρονιά δυστυχώς. Ημασταν μαζί στον ΠΑΟΚ. Ηθελα πραγματικά να έχουμε πιο πολλά χρόνια μαζί γιατί είναι ένα παιδί που με βοηθούσε και ήταν και πολύ καλός χαρακτήρας. Πραγματικά, κατάφερε να φτάσει σ’ ένα επίπεδο, όπου πολλοί μπορεί να μην πίστευαν, αλλά έκανε τρομερή δουλειά και πιστεύω ότι τους διέψευσε όλους. Εχει παίξει σε εθνικές ομάδες, έφτασε μέχρι το NBA, πραγματικά θέλω να του πω συγχαρητήρια για όλη την πορεία του και ότι έστω και τον ένα χρόνο που παίξαμε μαζί, εμένα με έκανε χαρούμενο».
Για το αν οι Χανιώτες μπορούν να καθιερωθούν και να φτάσουν σε ένα τέτοιο υψηλό επίπεδο όπως είναι ο ίδιος και ήταν μέχρι σήμερα ο Γλυνιαδάκης και γιατί σε γενικές γραμμές οι Χανιώτες δεν τα καταφέρνουν: «Πραγματικά δεν ξέρω. Πιστεύω ότι ο μόνος τρόπος είναι μέσω της δουλειάς, πόσες ώρες είσαι στο γήπεδο».
Για το αν ο ίδιος το έθεσε ως στόχο να φτάσει σ’ αυτό το επίπεδο που βρίσκεται τώρα: «Εγώ από μικρός ήθελα να ζω μέσα στο γήπεδο! Αυτός είναι ο κύριος λόγος πιστεύω που μπορεί κάποιος να προχωρήσει. Είναι δύσκολο σίγουρα. Εάν είσαι στα Χανιά έχεις λιγότερες ευκαιρίες, σε βλέπουν λιγότερα μάτια, αλλά νομίζω ότι όλα αυτά σταματάνε σε μια ηλικία. Νομίζω ότι αν το θες πραγματικά μπορούν να σε δουν και να βελτιωθείς».
Για το λόγο που τα Χανιά ως πόλη δεν έχουν μια ομάδα, π.χ. στην Α2: «Πραγματικά δεν ξέρω. Ισως δεν υπάρχουν παίκτες; Προφανώς. Ή διοικήσεις που να θέλουν να πετύχουν κάτι τέτοιο, ώστε να έχουν μια ομάδα στην Α2. Δεν είμαι σίγουρος, όμως, δεν το έχω ψάξει. Λογικά προς το τέλος της καριέρας μου θα ενδιαφερθώ για όλα αυτά, εκτός κι αν βγάλουν τα Χανιά κάποια ομάδα στην Α1 που θα παίζει στην Ευρώπη, αλλά όλα αυτά, πρώτα ο Θεός, θα θελήσω να τα δω προς το τέλος της καριέρας μου ώστε να βοηθήσω κι εγώ όσο μπορώ».
Για το αν πικράθηκε όταν έφυγε από τον Παναθηναϊκό και θεώρησε ότι αυτό ήταν ένα πισωγύρισμα στην καριέρα του: «Καθόλου. Ισα-ίσα, που ήταν μια ευκαιρία για μένα να ξεκινήσω ξανά από την αρχή, από το μηδέν, παίζοντας για την ομάδα που είχα παίξει φεύγοντας από τα Χανιά. Ούτως ή άλλως είχα έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό. Το να ξεκινήσεις και πάλι από μια ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ όπου μπορείς να πάρεις ευκαιρίες ουσιαστικά γιατί και το ρόστερ είναι αυτό που βοηθάει στο να έπαιρνα ευκαιρίες πιστεύω ότι μου έκανε πάρα πολύ καλό που τελικά δεν έμεινα στον Παναθηναϊκό».
Για το πώς νιώθει που παίζει στην Εθνική ομάδα: «Η Εθνική ομάδα για όλους τους Ελληνες μπασκετμπολίστες που θέλουν να πετύχουν στο χώρο είναι στο τοπ που μπορείς να φτάσεις. Εγώ έπαιξα στα “παράθυρα” όπου ήταν πιο πολύ νέοι παίκτες, που δεν έχουν παίξει στην Εθνική ανδρών σε επίσημο τουρνουά, αλλά αυτό δεν μας σταμάτησε από το να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό. Πραγματικά νιώθαμε ότι παίζαμε στην κανονική ομάδα και ότι εμείς έπρεπε να κάνουμε τα πάντα για να φτάσει η Ελλάδα στο παγκόσμιο».
