Όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι τότε ή τον κόβεις ή πετάς τη χτένα. Μέχρι πρόσφατα οι δήθεν άφθαρτοι κυβερνώντες μας αποδείχθηκαν ρόμπα, πατσαβούρα πολυφορεμένη, αφού ηθελημένα δεν χτένιζαν τίποτα σε ότι αφορούσε τη διαπλοκή κι ας, με φλάμπουρο το… περμανάντ της πάτησαν πόδι στην εξουσία. Με λόγια ακατάληπτα και αμπελοφιλοσοφίες ,με διάφορα κομπογιαννίτικα τεχνάσματα τραβούσαν την κάθαρση σε χρόνο… άχρονο για να τα ΄χαν καλά και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ.
Πόντιοι Πιλάτοι οι σημερινοί, όπως και οι παλιοί με πρώτο και καλύτερο εκείνον τον «δεν θέλω ου», τον Ράλλη με το ιλαρό επιχείρημα «εγώ είμαι Παναθηναϊκός» ,όταν οι ζώντες ακόμη τότε αθλητικοί θρύλοι του Ηρακλή σε ένα άνευ προηγουμένου συλλαλητήριο για τον πρώτο στα χαρτιά υποβιβασμό του, του παρέδωσαν τα μετάλλια τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας, εκείνος έκανε πως δεν κατάλαβε και τράβηξε αγέρωχα τον δρόμο του. Αποτέλεσμα; Οι πλειονότης των κυανόλευκων ,που ήταν Νεοδημοκράτες, τον μαύρισαν και το κόμμα του εδώ στη Θεσσαλονίκη βούλιαξε. Και έρχομαι στον κόμπο. Μέχρι προχθές ακόμη οι κομμωτές της… κάθαρσης κράταγαν τη χτένα. Σήμερα πλέον το χέρι που την χειρίζεται άλλαξε για τα καλά. Έγινε με μιας πιο βαρύ, πιο τραχύ, πιο βίαιο. Δεν καταλαβαίνει από κόμπους κι από σκαλώματα.
Ο ΛΑΟΣ πάει να ξυπνήσει. Έχει αυτό το χέρι και ένα συνεταιρικό που κρατάει ψαλίδι πολύ ακονισμένο και κοφτερό που ανοιγοκλείνει πάνω από τα κεφάλια με ήχο μεταλλικό και δυνατό. ΤΟ ΔΙΚΙΟ. Φωνάζει με τον τρόπο του ότι θέλει να τελειώνει μια για πάντα με τον κόμπο που φρενάρει σκοπίμως και δολίως την πορεία του συλλόγου, ένα χρόνο τώρα. Θέλει να αποτινάζει ακόμη και αυτά τα εκκολαπτόμενα κολλημένα αβγά της… κομματικής ψείρας που απομυζά τα πάντα με θράσος πίσω από χαρταδούρες και ανάλατες ανακοινώσεις. ΚΑΙ ΣΑΣ ΚΑΛΕΙ ΣΗΜΕΡΑ, εσάς τη σιωπηλή μάζα, αλλά και τους προκαθήμενους της εξουσίας, περιώνυμους Ηρακλειδείς παλιούς και νέους, να πείτε ΟΧΙ στον νέο επιχειρούμενο αφανισμό του Ηρακλή.
ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, ιδιαίτερα οι δεύτεροι, πρέπει να καταλάβουν. Αν εξακολουθήσουν να το παίζουν σε πολλά ταμπλό θα καταλήξουν στο τέλος να μην έχουν έστω και τα στοιχειώδη ελαφρυντικά μπροστά στον τελικό κριτή τους. Η Αριστοτέλους απόψε ως ανάγκη θανατερή πρέπει να στείλει το μήνυμα της αντίδρασης και της συνέχειας ενός ξεσηκωμού, παρόμοιου μ΄ εκείνου του 2011, αλλά επιπλέον και την απαίτηση δικαίωσης ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.