Μετά το μεθύσι με την στέψη του ως Κυπελλούχου, ήρθε το ξενέρωμα στα πλέι οφ. Κι ίσως - λέμε: Ίσως - κρατά ακόμη. Ο ΠΑΟΚ δεν έχει βρει ακόμη ρυθμό. Κάνει κάποια βήματα διακόπτοντας το σημειωτόν. Γενικά ψάχνεται. Με δυο λόγια; Είναι μία ώρα δύσκολη για τον ΠΑΟΚ.
Όσο δε, περνά ο χρόνος, φαίνεται πως εξελίσσεται σε δυσκολότερη. Το πέρασμα από την πρώτη φάση του Γιουρόπα Λιγκ δεν είναι δα και …Το κατόρθωμα. Η Ολιμπίκ Ντόνεσκ δεν ήταν το θεριό, το οποίο θα τρόμαζε τον ΠΑΟΚ. Ο ΠΑΟΚ βέβαια, τρόμαξε μεν, αλλά από θεριό πραγματικό. Τον κακό του εαυτό.
Η Έστερσουντ επίσης, δεν ανήκει στην κατηγορία των θεριών Με τον κακό εαυτό όμως, του ΠΑΟΚ ανελλιπώς παρόντα; Ε. δε θέλει πολύ για να καταστεί θεριό στα μάτια του. Ο κακός εαυτός του ΠΑΟΚ είναι ικανός όχι για το χειρότερο. Για το χείριστο είναι ικανός.
Τόσο καιρό δουλεύει ο Αλεκσάνταρ Στανόγεβιτς. Τόσες προσπάθειες καταβάλλει. Ο κακός εαυτός του ΠΑΟΚ εδώ. Δεν το κουνά ρούπι. Έτσι βλάπτει σοβαρά την υγεία των φίλων του «δικέφαλου». Στο κόκκινο είναι η λαχτάρα κι η αγωνία τους. Διανύουν ένα σκοτεινό τούνελ. Και που και που σχίζουν το σκοτάδι φλασιές από εκλάμψεις του ΠΑΟΚ.
Με εκλάμψεις πάντως, δεν έρχονται νίκες. Θέλει διάρκεια απόδοσης ισχύος. Για να λουσθεί με λάμψη η σημερινός ΠΑΟΚ θέλει δουλειά πολλή. Κι εντός (κυρίως με ψυχολογική δράση) κι εκτός (κυρίως, με μεταγραφική) θέλει πάρα πολλή δουλειά.
Θέλει επίσης κι έννοια. Θέλει επαγρύπνηση. Μπορεί εμείς να αντιλαμβανόμαστε λάθος αλλά σε όλους τους αγώνες μέχρι σήμερα (φιλικούς κι επίσημους), ο ΠΑΟΚ ως ομάδα κατά κανόνα δεν έπεισε πως έχει την έννοια ή επαγρυπνεί.
Πολύ χαλαρούς βλέπουμε τους πάντες, όσους τριγυρίζουν τον «δικέφαλο». Εάν κι εφ΄ όσον είναι τόσο σίγουροι πως σύντομα 0 ΠΑΟΚ θα βρει ρυθμό και βήματα για απογείωση, καλά κάνουν. Εκφράζουν τη σιγουριά τους. Εάν δεν είναι όμως, σίγουροι είναι ώρα (έστω, δύσκολη) για να νοιαστούν και να επαγρυπνήσουν.
Κυρίως μάλιστα, προπονητές και παίκτες πρέπει να αντιδράσουν. Να δράσουν, εάν θέλετε. Φθάσαμε στην δεύτερη φάση του Γιουρόπα Λιγκ. Φθάσαμε στην πρεμιέρα του νέου Πρωταθλήματος κι αυτός ο ΠΑΟΚ ακόμη ψάχνεται.
Δεν είναι κακό που ψάχνεται. Ψάχνεται για το καλύτερο. Κακό θα είναι εάν δεν γνωρίζει πως και γιατί ψάχνεται. Και κινείται με απόγνωση. Θα ήταν και κακό και μέγα λάθος…
Είναι κρίμα κι άδικο που παίκτες και προπονητές δεν αφήνουν τον κόσμο του ΠΑΟΚ, να πάρει μια βαθιά ανάσα. Τον αγχώνουν, τον στενοχωρούν, τον παιδεύουν και τον απογοητεύουν. Όλα αυτά επειδή αν και προσπαθούν, δεν παράγουν έργο. Το ζητούμενο όμως, δεν είναι η προσπάθεια. Το αποτέλεσμα είναι το ζητούμενο. Πώς να το κάνουμε, δηλαδή;
Είναι μία ώρα δύσκολη. Καιρός είναι να περάσει. Οι αγωνιστικές εξελίξεις είναι σε τέλμα. Και το τέλμα είναι πηγή ασθενειών…
