Η Ferrari μπορεί να μην ανακοίνωσε λεπτομέρειες της επέκτασης συμβολαίου του Λεκλέρ. Ωστόσο σύμφωνα με την Corriere della Sera αυτή είναι ιδιαίτερα ευνοϊκή για τον Μονεγάσκο.
Σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα οι όροι στο νέο συμβόλαιο του Λεκλέρ δίνουν μεγάλη ελευθερία κινήσεων στον 26χρονο οδηγό της Ferrari.
Καταρχάς υπάρχει αύξηση του βασικού ετήσιου μισθού του Μονεγάσκου από τα 24 εκατομμύρια δολάρια που είναι σήμερα στα 30. Φυσικά υπάρχει πρόβλεψη για μπόνους ανά νίκη ή σε περίπτωση κατακτήσεως του πρωταθλήματος οδηγών από τον Σαρλ. Τα μπόνους αυτά μπορεί να ανέλθουν σε αρκετά εκατομμύρια δολάρια. Ο χορός των δολαρίων, όμως, δεν σταματάει εδώ.
Σύμφωνα με την Corriere, ο βασικός ετήσιος μισθός του Λεκλέρ θα αυξάνεται κλιμακωτά κάθε έτος έως και το 2028 όταν και θα φτάσει τα 50 εκατομμύρια δολάρια! Όλα τα παραπάνω θέτουν τον Μονεγάσκο στο ίδιο επίπεδο απολαβών με τους Φερστάπεν και Χάμιλτον!
Ακόμη πιο σημαντική, όμως, είναι η επόμενη λεπτομέρεια. Σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα, στο νέο συμβόλαιο του Λεκλέρ υπάρχει ρήτρα αποδέσμευσής του από την Ferrari το 2026 σε περίπτωση που η Scuderia μέχρι τότε δεν έχει κατορθώσει να του παράσχει ένα μονοθέσιο ικανό για τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος οδηγών.
De facto ηγέτης
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό το νέο συμβόλαιο του Λεκλέρ με την Ferrari δεν θα είναι απλώς προσοδοφόρο για τον Σαρλ. Οι προαναφερθέντες όροι τον θέτουν σε θέση ισχύος εντός της ομάδας και τον καθιστούν ουσιαστικά νούμερο 1 εντός της!
Έτσι δεν θα έπρεπε να μας παραξενεύει η καθυστέρηση των διαπραγματεύσεων της Ferrari με τον Σάινθ. Ο Ισπανός πολύ δύσκολα θα πάρει ένα παρόμοιο συμβόλαιο με εκείνο του Λεκλέρ. Δεν είναι απίθανο, λοιπόν, ο Κάρλος να διερευνήσει άλλες εναλλακτικές για την συνέχεια της καριέρας του. Μπορεί μία από αυτές να είναι και η Audi, στην οποίαν προσπαθεί να το προωθήσει και ο πατέρας του.
Σε περίπτωση φυγής του Σάινθ μετά το 2024 η Scuderia μάλλον θα προσπαθήσει να προσελκύσει τον Άλμπον. Σε περίπτωση που δεν τα καταφέρει, ίσως η Ferrari δοκιμάσει να προβιβάσει κάποιο από τα ταλέντα της ακαδημίας της. Ίσως τον Ρομπέρ Σβάρτζμαν;