Το ζήτημα της ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης απασχολεί εδώ και σαράντα περίπου χρόνια το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Οσο δεν λύνεται τελεσίδικα, θα υπάρχουν αμφισβητήσεις.
Ένα πρόσφατο παράδειγμα αβελτηρίας των αθλητικών δικαστών είναι η περίπτωση δύο πειθαρχικών διαδικασιών που αφορούν στον Αλέξη Κούγια.
Στις 28 Μαρτίου και στις 4 Απριλίου εκδικάστηκαν στα δικαιοδοτικά όργανα της ΕΠΟ οι δύο υποθέσεις του τότε προέδρου της Κορίνθου, Αλέξη Κούγια. Από τότε δεν έχουν εκδοθεί αποφάσεις!
Σύμφωνα με το υπερεθνικό ποδοσφαιρικό δίκαιο, αλλά και τον κανονισμό της Ελληνικής Ομοσπονδίας, οι πειθαρχικές αποφάσεις πρέπει να εκδίδονται εντός δεκαπενθημέρου.
Αυτή είναι η υποχρέωση των αθλητικών δικαστών, οι οποίοι μάλιστα από το 2015 είναι τακτικοί δικαστές. Μιλάμε για ανθρώπους που γνωρίζουν άριστα το καθήκον τους και οφείλουν να μην καθυστερούν.
Διερωτάται κανείς γιατί διστάζουν τόσο πολύ να εκδώσουν αυτές τις αποφάσεις, αλλά και άλλες στο παρελθόν. Και αν συνεχίσουν να καθυστερούν, ποιος θα τους ελέγξει; Κανείς!
Ακόμη και στα ποινικά δικαστήρια οι τακτικοί δικαστές ελέγχονται όχι για την ουσία των αποφάσεών τους (καθώς η δικαστική κρίση είναι ανεξάντλητη και αυτοτελής) αλλά για το χρόνο έκδοσης των αποφάσεών τους. Εχουμε το παράδειγμα δικαστών που τιμωρήθηκαν πειθαρχικά γιατί καθυστέρησαν να εκδώσουν αποφάσεις. Δυστυχώς στην ποδοσφαιρική δικαιοσύνη δεν υπάρχει ελεγκτικός μηχανισμός για τους αθλητικούς δικαστές.
Είναι πλέον μονόδρομος για τον Αρειο Πάγο να ορίσει έναν εκ των αντιπροέδρων του ως πειθαρχικό ελεγκτή όλων των αθλητικών δικαστών της χώρας. Με αυτόν τον τρόπο θα αποφεύγεται το φαινόμενο των πρωτοφανών καθυστερήσεων, όπως στην περίπτωση Κούγια. Παράλληλα θα μπει μία τάξη στα δικαιοδοτικά όργανα του ποδοσφαίρου, τα οποία αποτελούν έναν από τους δύο πιο σημαντικούς πυλώνες της δικαιοσύνης (ο άλλος είναι η διαιτησία).
Η στήλη είχε επισημάνει πολλές φορές ότι ο θεσμός των τακτικών δικαστών και των εν ενεργεία εισαγγελέων στην ποδοσφαιρική δικαιοσύνη είναι απαραίτητος. Όμως πρέπει να επιλέγονται άνθρωποι που γνωρίζουν αθλητικό δίκαιο. Γιατί ο κάθε δικαστής δεν έχει τη δυνατότητα να κρίνει την κάθε υπόθεση. Ισως πρέπει να στελεχωθούν τα ποδοσφαιρικά δικαιοδοτικά όργανα και με εξειδικευμένους καθηγητής αθλητικού δικαίου, όπως συμβαίνει στην UEFA, στη FIFA και στο CΑS.
