Ενας κόσμος γεμάτος... παρατσούκλια!

Σκεφτήκατε ποτέ από που προέρχονται τα παρατσούκλια των ομάδων της Αγγλίας; Το "Metrosport.gr" έψαξε και σας βρήκε από πού πήραν τα προσωνύμιά τους οι πιο γνωστοί σύλλογοι του Νησιού και κυρίως οι ομάδες, που αγωνίζονται αυτή τη στιγμή στην Premier League. Παράλληλα, σας μεταφέρουμε και ορισμένα άλλα παρατσούκλια από άλλες αγγλικές, ιστορικές ομάδες, προκειμένου έτσι να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας...

Φυσικά, δεν θα είναι το μοναδικό αφιέρωμα, αφού θα ακολουθήσουν κι άλλα παρόμοια και για άλλες ομάδες, εκτός νησιού.

Τώρα, αν παραλείψαμε και καμία από την Αγγλία, σας ζητάμε εκ των προτέρων συγνώμη.

Αρσεναλ (1886): ”Gunners” – «Kανονιέρηδες»

Η ομάδα ξεκίνησε στο νότιο μέρος του Λονδίνου ως “Woolwich Arsenal Armament Factory”, πριν μεταφερθεί στη βόρεια πλευρά της πόλης, ως Άρσεναλ πλέον. Οι πρώτοι παίχτες της ομάδας εργάζονταν σε εργοστάσιο όπλων, εξ ου και το παρατσούκλι.

Αστον Βίλα (1874): “Villagers”- «Χωριάτες»

Το προσωνύμιο της Άστον Βίλα αποτελεί φυσικό επακόλουθο του ονόματός της. Αυτό αποτελείται από δύο μέρη: Το Άστον (από το Aston University) και το Βίλα (επειδή ιδρύθηκε από τα μέλη της Villa Cross Wesleyan Chapel, ομάδας κρίκετ, η οποία αναζητούσε ένα άθλημα, ώστε να μη μένει ανενεργή τους χειμερινούς μήνες). Επιπλέον, Βίλα είναι και το προάστιο, όπου είναι χτισμένο το γήπεδο. Γι’ αυτό και “villagers”.

Γουέστ Μπρομ (1878): “Baggles” ή “Throstles”- "Τσέπες" ή "Τσίχλες"

Το πρώτο προσωνύμιο της Γουέστ Μπρομ (“baggies”, ελληνιστί «τσέπες» ή "σακουλάκια", αν και δεν χρησιμοποιείται μεταφρασμένο) προέρχεται από τις παλιές εμφανίσεις της ομάδας. Λέγεται, ότι οι φανέλες της ομάδας της ομάδας ήταν τόσο μεγάλες, ώστε όταν έβρεχε (και στο Μπέρμιγχαμ συμβαίνει συχνά) οι παίκτες αδυνατούσαν να τρέξουν γρήγορα, αφού οι τσέπες γέμιζαν νερό και το βάρος ήταν μεγάλο. Το δεύτερο προσωνύμιο (“Throstles”, πρόκειται για το πουλί «τσίχλα») προέρχεται από το πτηνό που υπάρχει στο σήμα της ομάδας.

Γουέστ Χαμ (1895): “Hammers” - «Σφυριά»

H Γουέστ Χαμ δημιουργήθηκε το 1895 από τους εργάτες του Ναυπηγείου, Thames Ironworks. Το όνομα του ναυπηγείου μάλιστα αποτέλεσε και το πρώτο όνομα της Γουέστ Χάμ (σ.σ. πριν μετονομαστεί στη σημερινή της μορφή). Και τα δύο παρατσούκλια της πάντως προέρχονται από εκεί. Αξιοπρόσεκτο το γεγονός ότι ο κιθαρίστας των Iron Maiden, Steve Harris, είναι φανατικός οπαδός των "Irons".

Εβερτον (1878): “Toffees”- «Ζαχαρωτά»

Όπως και στην Άστον Βίλα, έτσι και η Έβερτον δημιουργήθηκε από την ανάγκη μιας ομάδας κρίκετ (Saint Domingo Methodist Church) να βρει σπορ και για τον χειμώνα. Όταν η Έβερτον εγκατέλειψε το «Άνφιλντ» δίπλα στο νέο τότε «Γκούντισον Πάρκ» υπήρχε ένα μαγαζί το “Mother Noblett Toffee Shop”, από το οποίο οι οπαδοί της προμηθεύονταν πριν και μετά τους αγώνες γλυκά και κυρίως ζαχαρωτά… Τέλος, το “toffees” αναφέρεται στους Ιρλανδούς, που έμεναν στο Λίβερπουλ στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Βέβαια, η Έβερτον είχε πολλά παρατσούκλια πριν κατασταλάξει στα «ζαχαρωτά».

Λίβερπουλ (1882): “Reds”- «Κόκκινοι»

Το παρατσούκλι της Λίβερπουλ προέρχεται από το χρώμα των εμφανίσεων της, το κόκκινο. Εντελώς ξεκάθαρο πως το παρατσούκλι της έχει να κάνει με τα χρώματά της, τα οποία πήρε από τα χρώματα του θυρεού της πόλης. Στις αρχές του περασμένου αιώνα επικρατούσε το Mariners, καθώς το Λίβερπουλ ήταν (και είναι) ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της Ευρώπης.

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (1880): “Red Devils” – «Κόκκινοι Διάβολοι»

Ο όρος «κόκκινοι διάβολοι» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από μια ομάδα ράγκμπι τη Σάλφορντ, η οποία προκάλεσε αίσθηση σε ένα τουρνουά στη Γαλλία (σ.σ. εννοείται ότι φορούσε κόκκινα…). Ο Ματ Μπάσμπι έκρινε ότι θα ήταν σκόπιμο να εκμεταλλευτεί τον θόρυβο που είχε δημιουργηθεί γύρω από την ομάδα ράγκμπι και της «έκλεψε» το προσωνύμιο. Και έκτοτε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αποτελεί συνώνυμο των «κόκκινον διαβόλων». Οι «μπέμπηδες», όρος που συχνά χρησιμοποιείται λανθασμένα αναφέρεται μόνο στην ομάδα της Γιουνάιτεντ η οποία – χτυπημένη από το αεροπορικό δυστύχημα (1958) και στηριζόμενη σε νεαρούς ποδοσφαιριστές – έφτασε στην κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (1968).

Μάντσεστερ Σίτι (1880): “Citizens” – «Πολίτες»

Εκτός από το “Sky Blues”, το οποίο αναφέρεται στο χρώμα της Σίτι το βασικό παρατσούκλι της ομάδας είναι το «σίτιζενς» ή «πολίτες». Και όπως γίνεται αντιληπτό προέρχεται από το δεύτερο μέρος του κανονικού της ονόματος.

Νιούκαστλ (1881): “Maggies”- «Καρακάξες»

Η Νιουκάστλ έχει αρκετά προσωνύμια. Όχι πάντως αυτό με το οποίο ευρέως γνωστή στην Ελλάδα, δηλαδή «ανθρακωρύχοι»… Το πλέον διαδεδομένο (magpies, δηλαδή καρακάξες) προέρχεται από τα χρώματα των εμφανίσεων της (μαύρο – άσπρο). Την αποκαλούν και “Tynesider” αφού βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Τάιν.

Σάντερλαντ (1879): “Black Cats”- «Μαύρες Γάτες»

Υπάρχουν πολλές εκδοχές. Η διοίκηση αποφάσισε το 1997, ότι έπρεπε να επιλεγεί ένα. Στη διαδικασία της ψηφοφορίας μεταξύ των οπαδών της ομάδας (!) μπήκαν πέντε παρατσούκλια: Black Cats, The Sols, Light Brigade, The Miniers, The Mackmes. Οι «μαύρες γάτες» κέρδισαν με άνεση την ψήφο της πλειοψηφίας (11.000 οπαδοί της Σάντερλαντ ψήφισαν μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του συλλόγου). Δεν ήταν τυχαία η επιλογή τους. Το 1805 οι κάτοικοι της πόλης άκουγαν περίεργους ήχους από τα κανόνια που ήταν τοποθετημένα στην άκρη του ποταμού Wear. Σαν να φώναζε μαύρη γάτα έλεγαν… Έναν αιώνα μετά μία μαύρη γάτα έκανε την εμφάνισή της σ’ ένα μπαλκόνι. Δεν ήταν μόνη της. Ο σχεδιαστής της συντρόφευε με τον τότε πρόεδρο της Σάντερλαντ, τον Φ. Τέιλορ. Και ύστερα από τρία χρόνια, η ομάδα πραγματοποίησε την πρώτη επίσημη φωτογράφηση της. Φυσικά, με την μαύρη γάτα… Οι μασκότ της ομάδας σήμερα είναι ο Samson (Σάμσον) και ο Delilah (Ντιλάιλα). Δηλαδή δύο μαύρες γάτες!

Τότεναμ (1882): “Spurs”- «Σπέρς»

Το δεύτερο μέρος του ονόματός της (σ.σ. Hotspur) προέρχεται από έναν ήρωα του Σαίξπηρ τον υπερόπτη Χάρ Χότσπερ, από το έργο «Ερρίκος ο τέταρτος», και το “spurs” αποτελεί συντόμευση αυτού. Οι οπαδοί της Άρσεναλ αποκαλούν τους φιλάθλους της Τότεναμ “Yids”, γιατί προέρχονται από την περιοχή του Λονδίνου, η οποία φημίζεται για την… τσιγκουνιά της!

Τσέλσι (1905): “Blues”- «Μπλε»

Απλή είναι η ερμηνεία για το παρατσούκλι της. Το κυρίαρχο χρώμα των εμφανίσεων της Τσέλσι (μπλε) έγινε προσωνύμιο των Λονδρέζων. Έτσι απλά… Βέβαια, υπάρχει και άλλο. Ένα παρατσούκλι, που προέρχεται από τους περίφημους "Chelsea Pensioners", βετεράνους πολέμου, που φιλοξενούνταν σε ένα διπλανό νοσοκομείο. Από το 1952 είναι το επίσημο παρατσούκλι της ομάδας.

Χαλ (1904): "Tigers" - "Τίγρεις"

Τα χρώματα της ομάδας, το μαύρο και το κίτρινο, ήταν αυτά που έδωσαν την έμπνευση για το παρατσούκλι της, κάτι που συνέβη το 1904, όταν και ιδρύθηκε.

Στόουκ Σίτι (1863): "Potters" - "Αγγειοπλάστες"

Η σημαντική βιομηχανία αγγειοπλαστικής στο North Staffordshire, με τη Στόουκ να είναι η μεγαλύτερη ομάδα της περιοχής, της έχει δώσει το συγκεκριμένο παρατσούκλι.

Σαουθάμπτον (1885): "Saints" - "Άγιοι"

Καθότι δημιουργήθηκε από την αδελφότητα νέων της εκκλησίας St Mary's (όπως είναι και το όνομα του γηπέδου της), αποκαλούνται "Saints" από την πρώτη κιόλας στιγμή, το 1885.

Σουόνσι (1912): "Swans" - "Κύκνοι"

Το "Swans" είναι απλά μία συντομία του Swansea στα αγγλικά, ενώ ο κύκνος υπάρχει και στο σήμα της ομάδας. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το δεύτερο παρατσούκλι που χρησιμοποιείται, το Jacks, το οποίο αποκτήθηκε για δύο λόγους. Στην αγγλική καθομιλουμένη σημαίνει εργάτες και αναφερόταν στους λιμενεργάτες της πόλης, ενώ έτσι λεγόταν κι ένας σκύλος, ο περίφημος Swansea Jack, ο οποίος είχε σώσει 27 ανθρώπους από βέβαιο πνιγμό.

Κρίσταλ Πάλας (1905): "Eagles" - "Αετοί"

Μέχρι το 1973, το παρατσούκλι της Κρίσταλ Πάλας ήταν "Glaziers", δηλαδή "τζαμάδες", το οποίο προήλθε (όπως και το ίδιο της το όνομα) από το γεγονός ότι η ομάδα ιδρύθηκε στο Crystal Palace, ένα γυάλινο κτίριο στο Χάιντ Παρκ, όπου μάλιστα έδινε και τους εντός έδρας αγώνες της τα πρώτα χρόνια. Ωστόσο, εκείνη τη χρονιά, με τον Μάλκολμ Άλισον να κάθεται στον πάγκο της ομάδας, πάρθηκε η απόφαση να αλλάξει το παρατσούκλι και να παραπέμπει σε ένα εκ των ισχυρών ομάδων της εποχής στην Ευρώπη. Επιλέχθηκε η Μπενφίκα και σε συνδυασμό με τον αετό στο σήμα της Κρίσταλ Πάλας, έχει μείνει μέχρι σήμερα το "Eagles".

Μπέρνλι (1888): "The Clarets"

Το προσωνύμιο της ομάδας είναι "The Clarets", λόγω των αντίστοιχων χρωμάτων, που έχει στις εμφανίσεις της.

ΚΠΡ (1882): "Rangers" – «Hoops»

Προφανώς, έχει να κάνει με το τελευταίο όνομα της ομάδας, το "Rangers". Επίσης, έχουν και το QPR, δηλαδή τα αρχικά του πλήρους ονόματος τους. Παράλληλα, έχουν και το «Hoops», από το χαρακτηριστικό γνώρισμα της ΚΠΡ, δηλαδή τις οριζόντιες γραμμές στη φανέλά τους, σήμα κατατεθέν της ομάδας.

Λέστερ (1884): "The Foxes" - "Αλεπούδες"

Το γνωστότερο παρατσούκλι της ομάδας είναι το Αλεπούδες (αγγλ. The Foxes). Λιγότερο γνωστά είναι το Τάφρος (αγγλ. Fosse), από το αρχικό όνομα της ομάδας δηλαδή Λέισεστερ Φόοους και το Λεπτοκάρυες (αγγλ. The Filberts), από το παλιό γήπεδο του συλλόγου, το Φίλπμερτ Στριτ (Filbert Street).

Εκτός Premier League

Γουίγκαν (1932): "The Latics"

Έχουν ανεπτυγμένο το αίσθημα της κοινοκτημοσύνης. Γι'αυτό μοιράζονται το παρατσούκλι τους, με την Όλνταμ Αθλέτικ. Αποτελεί έναν πιο σύντομο τρόπο να αναφέρεις το Αθλέτικ, λένε οι Άγγλοι.

Μίντλεσμπρο (1879): "Boro" ή "Smoggies"

Το "Boro" είναι το όνομα της ομάδας "κουτσουρεμένο". Οι αντίπαλοι οπαδοί ωστόσο συνήθιζαν να χλευάζουν τους φιλάθλους της Μίντλεσμπρο με το παραστούκλι "Smogmonster" (κάτι σαν το τέρατα της τοξικής ομίχλης), επειδή ο ποταμός Tess έχει μολυνθεί από τα πολλά τοξικά απόβλητα. Από το "Smogmonster" γεννήθηκε το πλουσιότερο "smoggies", το οποίο με τον καιρό υιοθέτησαν και οι ίδιοι οι οπαδοί της Μπόρο.

Μπέρμιγχαμ (1875): "Blues" - "Μπλε"

Η Μπέρμιγχαμ υπάρχει για να αποδυκνύει, ότι δεν κρυβόνται φαντάσματα πίσω από κάθε προσωνύμιο. Το δικό της προέρχεται από τα χρώματα που φοράει (σ.σ. μπλέ). Τόσο απλά και εδώ...

Χάρτπουλ (1908): "Μonkey Hangers"

To συγκεκριμένο προσωνύμιο, που περιφραστικά σημαίνει αυτοί, που κρεμάνε μαϊμούδες, ανήκει στη Χάρτλπουλ και έχει τις ρίζες του στους Ναπολεόντειους Πολέμους! Σύμφωνα με την παράδοση, οι κάτοικοι του Χάρτλπουλ κρέμασαν τότε μία μαϊμού, θεωρώντας ότι είναι... κατάσκοπος των Γάλλων! Τονίζεται μάλιστα ότι... είχε περάσει και από κανονική δίκη και από τη στιγμή, που δεν είχε να προβάλει επιχειρήματα, κρεμάστηκε! Οι αντίπαλοι της γειτονικής Ντάρλινγκτον χρησιμοποιούν τον όρο για να τους πικάρουν, αλλά οι οπαδοί της Γιουνάιτεντ τον έχουν υιοθετήσει και μάλιστα η μασκότ της ομάδας προέρχεται από αυτόν! 

Μπρίστολ Σίτι (1897): "Cider Army"

Το γνωστό αλκοολούχο από μήλο έχει... παράδοση στην παραγωγή και την κατανάλωση στο Μπρίστολ. Έτσι, η Μπρίστολ Σίτι, εκτός από το πιο διαδεδομένο Ρόμπιντς, αποκαλείται και ως Cider Army, δηλαδή στρατός του μηλίτη. Οι οπαδοί της έχουν βγάλει μπλουζάκια με το συγκεκριμένο όνομα, ενώ έχουν σκαρώσει και σχετικά στιχάκια.

Πόρτσμουθ (1898): “Pompey” - "Πόμπεϊ"

Το γνωστό παρατσούκλι της Πόρτσμουθ κρύβει από πίσω του πολλές θεωρίες. Λέγεται ότι κάποιοι ναύτες από την πόλη ανέβηκαν στο άγαλμα Σφίγγας του Πυλώνα του Πομπήιου στην Αλεξάνδρεια και από τότε έμειναν στην ιστορία ως Πόμπεϊ Μπόις, κουβαλώντας το παρατσούκλι τους. Κι η δεύτερη θεωρία έχει να κάνει με τον Πυλώνα, λόγω της... ομοιότητας των συντριμμιών από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στις δύο πόλεις. Άλλοι το συνδέουν με τη... Βομβάη που πέρασε στην κυριότητα της Αγγλίας και η Αικατερίνη της Μπραγκάνζα συνέδεσε τις δύο πόλεις με το γάμο της. Λόγω της ομοιότητάς τους έκαναν το Bombay "Bom Bhia" και τελικά... Πόμπεϊ. Η πιο απλή εκδοχή αναφέρει ότι Πόμπεϊ αποκαλούσαν οι παλιοί ένα μέρος στην παλιά πόλη, όπου σύχναζαν οι ναύτες, ενώ η... μιλιταριστική τονίζει ότι η ποδοσφαιρική ομάδα της πόλης δημιουργήθηκε από το Πυροβολικό της Βασίλισσας που λεγόταν Πόμπεϊ!

Κάρντιφ (1899): "Bluebirds" - "Μπλε πουλιά"

Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά περίπου το 1910, όταν η ομάδα άλλαξε τα χρώματά της και από καφέ-κίτρινο φόρεσε μπλε-λευκό. Αυτό το γεγονός συνδυάστηκε με ένα ακόμα. Τον Οκτώβριο του 1911 ανέβηκε στο New Theatre του Κάρντιφ η παιδική θεατρική παράσταση The Blue Bird Βέλγου συγγραφέα Μορίς Μάτερλινκ. Το έργο απέσπασε πολύ καλές κριτικές από τους κατοίκους της πόλης και μία εβδομάδα αργότερα ο Μάτερλινκ έλαβε το Νόμπελ Λογοτεχνίας για το αριστούργημά του. Από τους ντόπιους θεωρήθηκε πως αυτό ήταν συμβολικό κι έτσι αποφάσισαν να "δανειστούν" την ονομασία Bluebirds για την ομάδα τους.

Νόριτς (1902): "Canaries" -  "Καναρίνια"

Το Νόρφολκ, η ευρύτερη περιοχή στην οποία εδρεύει η Νόριτς, είναι παγκοσμίως διάσημη για την εκτροφή καναρινιών. Έτσι, το "Canaries" μάλλον ήταν αναπόφευκτο, όπως και το κίτρινο-πράσινο χρώμα στη φανέλα, όπως και το καναρίνι στο σήμα της ομάδας.

Φούλαμ (1879): "Cottagers" - "Κάτοικοι εξοχικής κατοικίας"

Στην περιοχή που βρίσκεται το Craven Cottage, η σημερινή έδρα της Φούλαμ, προϋπήρχε το Cottage, μία από τις πιο διάσημες εξοχικές κατοικίες της Βρετανίας, όπου είχαν μείνει σπουδαίες προσωπικότητες όπως η Βασίλισσα Βικτόρια, ο Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, η Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ και πολλοί ακόμη. Έτσι, το Cottagers ήρθε απολύτως φυσιολογικά, όταν η Φούλαμ εγκαταστάθηκε σε αυτό το γήπεδο το 1896. Όσον αφορά στο Lilywhites, όπως και στην Τότεναμ, προέρχεται φυσικά από τα χρώματα της ομάδας.

Λιντς (1919): "The Peacocks" - "Τα Παγώνια"

Έχει έμβλημα το παγώνι, από το οποίο έχει προέλθει και το παρατσούκλι: «Τα παγώνια» (αγγ: The Peacocks). Το έμβλημα και το παρωνύμιο προήλθε από την αρχική ονομασία του γηπέδου, που ήταν: «The Old Peacock Ground», ονομασία που είχε προέλθει από την πάμπ: «Old Peacock» που βρίσκεται ακριβώς απέναντι.

ΝότιγχαμΦόρεστ (1865): "The Reds" - "Forest" 

Τα παρατσούκλια τους είναι «The Reds» από τις κόκκινες φανέλες, που φοράει η ομάδα, αλλά και «Forest». Το όνομα της ομάδας προήλθε στο όνομα του πρώτου γηπέδου της, το «Forest Recreation Ground», στο οποίο σήμερα διοργανώνεται μια ετήσια εμπορική έκθεση χήνας, η «Nottingham Goose Fair». Εξάλλου, το δάσος του Νότιγχαμ είναι διάσημο από τη δράση του Ρομπέν των Δασών.