Σαββίδης: Θέλω την αλήθεια για το τι πραγματικά συμβαίνει στον ΟΛΘ

Συνέντευξη εφ΄ όλης της ύλης παραχώρησε στην ιστοσελίδα protothema.gr ο Ιβάν Σαββίδης.

Διαβάστε το δεύτερο της μέρος που αφορά στη ΣΕΚΑΠ και τις άλλες επενδύσεις του ισχυρού άνδρα του ΠΑΟΚ στην Ελλάδα, όπως το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

Ερώτηση: Κάποιο άλλο αντάλλαγμα πήρατε για να αγοράσετε μια εταιρεία που όπως λέτε δεν τη θέλατε; Κάποια άλλη δουλειά; Το θέμα του προστίμου για την υπόθεση λαθρεμπορίας σας υποσχέθηκε κανείς πως θα το διευθετήσει;

Ιβάν Σαββίδης: Όχι. Δεν πήρα κανένα αντάλλαγμα. Υπάρχει μια άποψη ότι δήθεν μου υποσχέθηκαν πως θα μου διαγράψουν το πρόστιμο κι ότι εγώ γνώριζα πως κάτι τέτοιο θα γίνει. Η αλήθεια είναι πως δεν μπήκαμε ποτέ σε αυτή τη διαδικασία καθώς δεν είχα καν χρόνο να μιλήσω και να μάθω κάτι προς αυτή την κατεύθυνση. Κι αυτό επειδή η συναλλαγή αυτή δεν ήταν μια συναλλαγή επιχειρηματικής φύσεως αλλά έγινε με το κριτήριο «έτσι πρέπει»! Όταν μάθαμε εμείς το πόρισμα του due diligence, ήδη είχαμε καταθέσει την αίτηση αγοράς της ΣΕΚΑΠ. Σε αυτή την έκθεση δεν υπήρχε αναφορά και επικέντρωση στο πρόβλημα του προστίμου. Απλά γράφτηκε ότι υπήρχε μια κάποια «αντιδικία». Διάφορες επιχειρήσεις σε τέτοιες διαδικασίες έχουν πάντα κάποιου είδους εκκρεμότητες. Σε τι συνίσταται όμως το έγκλημα εκείνης της κυβέρνησης; Μετά από δύο χρόνια μάθαμε πως η Εισαγγελία ερευνούσε κάποια πράγματα εκεί. Θα μπορούσε η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ να πουλήσει τη ΣΕΚΑΠ έχοντας μια τέτοια εκκρεμότητα; Η απάντηση είναι όχι. Ποιος επενδυτής θα δεχόταν να αναλάβει τέτοιο βάρος; Τόσα πρόστιμα; Εγώ λοιπόν υποθέτω πως η εμπλοκή μου σε μια τέτοια εξαγορά ήταν συνειδητή. Ήθελαν να μου πουλήσουν δηλαδή μια εταιρεία και μετά να αποκαλυφθεί το πρόβλημα του προστίμου για τη λαθρεμπορία. Είναι ανοησία εγώ αγοράζοντας μετοχές να μην μπορέσω να φανταστώ ότι αγοράζω και την προϊστορία της επιχείρησης

Ερώτηση: Όμως έστω και λόγω του συναισθηματισμού σας και της προσπάθειας της δικής σας και του κ. Σαμαρά η εταιρεία να μην πάει σε τούρκικα χέρια, δεν έχετε κι εσείς μια ευθύνη αφού δεν ελέγξατε σωστά την εταιρεία; 

Ιβάν Σαββίδης: Βεβαίως. Σαν επιχειρηματίας δεν έπρεπε να πάρω αυτή την απόφαση. Και τώρα απαντώ: «είναι δική σας δουλειά εάν θα ψηφίσετε ή όχι αυτή την τροπολογία». Αν την ψηφίσουν θα συνεχίσω να αναπτύσσω την επιχείρηση αυτή. Εάν δεν την ψηφίσουν, εγώ ξεκινώ τη διαδικασία πτώχευσης της εταιρείας και δεν θέλω να ασχοληθώ άλλο. Και σήμερα δεν θέλω να ασχοληθώ με τη ΣΕΚΑΠ. Αν κοιτάξετε, ακόμα κι από τον ΣΥΡΙΖΑ ένας βουλευτής αρνήθηκε να ψηφίσει την τροπολογία. Ρώτησε κανένας ποιος είναι αυτός; Είναι ο μόνος βουλευτής που στεναχωρήθηκε που ο Σαββίδης πήρε αυτή την επιχείρηση. Είναι ο Μουσουλμάνος βουλευτής. Όμως εγώ δεν θέλω να πολιτικοποιήσω αυτό το θέμα.

Ερώτηση: Μα το πολιτικοποιείτε…

Ιβάν Σαββίδης: Δεν μιλώ όμως για τη ΣΕΚΑΠ από την πλευρά και μόνο της πολιτικής. Μιλώ στρατηγικά. Αν βγάλουμε έξω τη ΣΕΚΑΠ και τις τελευταίες κοινοβουλευτικές εξελίξεις, η υπόλοιπη εν Ελλάδι δραστηριότητα μου είναι αμιγώς επιχειρηματική.

Ερώτηση: Θετικό όμως δεν ήταν το γεγονός πως ο κ. Σαμαράς έστω και με τον τρόπο που περιγράφεται, σας κάλεσε ως επιχειρηματία να βάλετε «πλάτη για τη χώρα»; Για να μην πάει η ΣΕΚΑΠ στους Τούρκους;

Ιβάν Σαββίδης: Δεν θέλω να σκέφτεστε ότι ο Αντώνης Σαμαράς με έριξε. Η κυβέρνησή του με ξεγέλασε. Δεν έδωσαν πλήρεις πληροφορίες για τη σωστή λήψη απόφασης. Και σήμερα, αν θα με καλούσαν να αγοράσω την εταιρεία με τα ίδια εθνικά επιχειρήματα, εγώ θα την αγόραζα και πάλι. Δυστυχώς, στα Ταμεία του Κράτους δεν υπάρχει ούτε ένα ευρώ και ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας κάνει διάφορες ενέργειες με κάθε κόστος να φέρει τους επενδυτές. Εγώ δεν βλέπω πολλούς επενδυτές. Αυτό είναι το πρόβλημα. Εδώ χρειάζεται πραγματικός διάλογος. Δεν βλέπουμε επενδυτές και σε αυτό πρέπει να θέσουμε μια ερώτηση; Ποιος είναι ο λόγος που δεν έρχονται; Χρειάζεται διακομματικός διάλογος.

Θα επιστρέψω όμως στην επίμαχη υπόθεση. Ξέρετε για ποιο λόγο εγώ απευθύνομαι προς τον κ. Σαμαρά; Απλά θεωρώ ότι έπρεπε μέχρι το τέλος να είναι ειλικρινής μαζί μου. Και ειλικρίνεια απέναντι στον επενδυτή σήμαινε να έλθει στη Βουλή και να πει «εγώ, ως πρώην πρωθυπουργός, θεώρησα πως έπρεπε να ζητήσω από τον Σαββίδη να έλθει να αγοράσει αυτή την επιχείρηση». Εκτιμώ λοιπόν ότι σωστά ο κ. Τσίπρας σήμερα έρχεται για να διορθώσει τα πράγματα τα οποία δεν έγιναν τότε σωστά. Τέτοιοι επενδυτές όπως είμαι εγώ εφ’ όρου ζωής ψηφίζαμε τον Αντώνη Σαμαρά. Αλλά σήμερα είμαι απόλυτα βέβαιος πως όλοι οι επενδυτές μεγάλοι και μικροί λένε ευχαριστώ στον κ. Τσίπρα.  Στην κυβέρνηση κατανόησαν πλέον ότι αυτή την άγρια και κακή κληρονομιά θα πρέπει να την αποκόψουν ώστε η χώρα και η οικονομία να μπορέσουν να αναπτυχθούν.

Επιστρέφω τώρα στην αγορά της ΣΕΚΑΠ. Δίνω μετά από την παράκληση 5 εκατ. ευρώ για την αγορά των μετοχών στις τράπεζες. Θεωρώ πως ο κ. Σαμαράς είχε δίκιο όταν μου είπε ότι πρέπει να αγοράσω και τις μετοχές των αγροτών μέσω της ΣΕΚΕ κι έτσι τους πληρώνω 2 εκατ. ευρώ και παίρνω και τις δικές τους μετοχές. Εγώ σας αναφέρω τώρα τους όρους που μου είχαν θέσει. 10 εκατ. ευρώ ήταν οι οφειλές προς τις τράπεζες και 14 εκατ. ευρώ οι οφειλές προς ασφαλιστικά ταμεία, Δημόσιο και τρίτους και 25 εκατ. ευρώ η υποχρεωτική αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Οι οφειλές προς τις τράπεζες έπρεπε να εξοφληθούν σε επτά χρόνια. Όταν ο κ. Σαμαράς για δεύτερη φορά πήρε άρνηση από εμένα για την αγορά της εταιρείας, μάλλον μίλησε με τον κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη που τότε ήταν υπουργός Εσωτερικών και κατάγεται από την Κομοτηνή, με τον κ. Αλέξανδρο Κοντό και τον κ. Σίμο Κεδίκογλου υπουργό του επίσης. Κατόπιν, ο καθένας από αυτούς ξεχωριστά μίλησε προσωπικά με εμένα. Ο πιο πειστικός ήταν ο Στυλιανίδης. Μου είπε πράγματα που δεν μπορώ να πω δημοσίως. Γεγονός όμως είναι πως μετά από αυτή την κουβέντα μαζί του, δεν μπορούσα να σκεφτώ και να υπολογίσω αν θα κερδίσω ή θα χάσω. Έπρεπε να δω την υπόθεση με άλλο μάτι. Όχι επιχειρηματικό. Πήρα λοιπόν την απόφαση να αγοράσω τη ΣΕΚΑΠ. Εξόφλησα αμέσως τις μετοχές με 7 εκατ. ευρώ, έδωσα αμέσως τα 10 εκατ. ευρώ προς τις τράπεζες αν και είχα μπροστά χρονικό περιθώριο ετών και συνολικά εξόφλησα τους πάντες. Περίπου 500 με 600 αγρότες εξοφλήθηκαν αμέσως. Επενδύσαμε λεφτά αμέσως και για πρώτη φορά η ΣΕΚΑΠ άρχισε να αναπτύσσεται. Αντιμετωπίσαμε μεγάλα προβλήματα που ακόμα και τώρα υπάρχουν. Ξέρετε, είναι απόλυτη η παντοδυναμία των συνδικαλιστών και η μη πλήρης αντίληψη από εμάς αυτού του φαινομένου. Εγώ παρακαλούσα μέσω στελεχών μου τους συνδικαλιστές λέγοντας τους πως αν δεν είμαι ο κύριος προστάτης των δικαιωμάτων σας τότε κάνετε μετά ό,τι θέλετε. Σήμερα η σχέση μας είναι εξαιρετική. Όσον αφορά την επιχείρηση, θα είμαι απολύτως ειλικρινής μαζί σας. Αυτή η εταιρεία ακόμα και σήμερα δεν με ενδιαφέρει. Τέτοιες τοπικές επιχειρήσεις δεν έχουν σοβαρή προοπτική στην ευρωπαϊκή αγορά. Ακόμα και οι ανταγωνιστές μας στην Ελλάδα δεν έχουν δυναμική. Αν μιλήσουμε για την κοινωνική ευθύνη της ΣΕΚΑΠ δίνουμε δουλειά, συντηρούμε κόσμο και πληρώνουμε τα πάντα στην ώρα τους. Μέσα σε αυτά τα χρόνια πληρώσαμε 376 εκατ. ευρώ σε φόρους και εισφορές στον κρατικό προϋπολογισμό.  Τόσα χρήματα μόνο από τη ΣΕΚΑΠ. Εμείς τα πληρώσαμε αυτά. Κι όταν ο κ. Σαμαράς μου έλεγε ότι πρέπει να αγοράσω αυτή την εταιρεία τότε αστειεύτηκα στο γραφείο του κ. Μπούρα λέγοντας πως «εσείς θέλετε να αποκτήσετε μια σταθερή πηγή φόρων».

Ερώτηση: Δεν ενδιαφερθήκατε όμως μόνο για τη ΣΕΚΑΠ στην Ελλάδα. Θελήσατε να κάνετε κι άλλες επενδύσεις.

Ιβάν Σαββίδης: Το 2006 άρχισα να ενδιαφέρομαι για τον ΠΑΟΚ. Τότε αισθάνθηκα πως έχω δυνατότητα οικονομικά να αποκτήσω την ομάδα. Τίποτε άλλο δεν με ενδιέφερε ιδιαίτερα στη χώρα. Όταν κατόπιν μου επέβαλλαν τη ΣΕΚΑΠ τότε κατάλαβα πως πρέπει να αγοράσω κάτι ακόμα. Τότε είπα στον τέως πρωθυπουργό πως είμαι έτοιμος να αγοράσω τα ελληνικά αεροδρόμια ακόμα κι να πληρώσω 100 εκατ. ευρώ παραπάνω από την πιο υψηλή προσφορά. Ο κ. Σαμαράς παραδέχθηκε πως δεν μπορεί να γνωρίζει τις προσφορές  (σ.σ. η διαδικασία ήταν κλειστή). Εγώ δεν ήθελα καμία βοήθεια. Ήθελα να συμμετέχω με ίσους όρους και να κερδίσω. Με ρωτάει τότε «μα πραγματικά θέλεις να αγοράσεις τα αεροδρόμια»; Και του απαντώ «φυσικά». Και ρωτώ «μπορώ σαν ρωσική επιχείρηση να καταθέσω πρόταση»; Με διαβεβαιώνει τότε πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Καταθέτω λοιπόν την αίτηση συμμετοχής σαν ρωσική επιχείρηση για να μην υπάρχουν άλλα προβλήματα και για να μην σκαρφίζομαι συμμετοχή μέσω κυπριακών σχημάτων. Ποια ήταν η τύχη αυτής της υπόθεσης; Στη β΄ φάση του διαγωνισμού με διαγράψανε. Ρώτησα τι συμβαίνει και γιατί με έκοψαν και μου είπαν πως ειδικός εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ(αν χρησιμοποιώ σωστά τον όρο) «δεν συνιστά οι ρωσικές επιχειρήσεις να έχουν σχέση με τα αεροδρόμια». Εγώ το άκουσα αυτό και δεν είπα πουθενά ούτε μισή κουβέντα. Δέχθηκα αυτό σαν εθνικό πλήγμα, με στεναχώρια, όμως η πραγματικότητα της ζωής είναι πραγματικότητα. Μετά άρχισα να δίνω σημασία σε άλλα ενδιαφέροντα θέματα και ήταν λογικό να συμμετάσχω στον διαγωνισμό για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης και είπα στον Αλέξη Τσίπρα «Αλέξη θα δεις ότι το λιμάνι της Θεσσαλονίκης θα πουληθεί είτε σε εμένα είτε σε κάποιον άλλο σε πολύ υψηλό τίμημα. Δεν θέλω τίποτα. Θέλω μόνο να έχω την αλήθεια για το τι πραγματικά συμβαίνει στον ΟΛΘ. Ας μου δώσουν οι auditors την αλήθεια για το ποιοι κίνδυνοι υπάρχουν εκεί». Όταν μάθαμε πως στον διαγωνισμό θα υπάρχουν αιτήσεις κι ενδιαφέρον από την Ιαπωνία, τις Φιλιππίνες και το Ντουμπάι καθώς κι ένα Γερμανο-γαλλικό κονσόρτσιουμ δεν σας κρύβω ότι μιλήσαμε σχεδόν με όλους. Οι Ιάπωνες μας είπαν ότι δεν ενδιαφέρονται για συνεργασία, με το Ντουμπάι δεν βρήκαμε κοινό τόπο και καλή επαφή επικοινωνίας, με τους Γαλλο-γερμανούς όμως κάναμε συμφωνία να είμαστε ο τρίτος συμμετέχων. Ανεξαρτήτως του τι ποσοστό θα έχουμε, θα τελειώσει το θέμα αυτό και θεωρώ πως αν δώσει ο Θεός και πάνε όλα καλά και ολοκληρωθεί το θέμα - μην ξεχνάτε πως είχα πάρει και τηλεοπτική άδεια προ καιρού-  θα είμαι μέρος της κοινοπραξίας και πιστεύω πως μέσα από αυτή τη διαδικασία θα προστατεύσω τα συμφέροντα και της πόλης μου και της χώρας μου. Για να τελειώσουμε το θέμα της ΣΕΚΑΠ ξεκαθαρίζω πως αυτή η τροπολογία λιγότερο από όλους – κι έχετε κάθε δικαίωμα αν θέλετε να μη με πιστεύετε  αλλά η ζωή θα το αποδείξει – ενδιαφερόταν η εταιρεία μου. Για αυτή την τροπολογία ενδιαφέρονται όλοι οι επιχειρηματίες που έχουν στο μυαλό τους την επιθυμία να επενδύσουν στην Ελλάδα. Δεν είναι δυνατό στελέχη της εταιρείας στα χρόνια του Δημοσίου να αθωθώθηκαν για πράξεις λαθρεμπορίας και η ΣΕΚΑΠ λες και διοικήθυηκε ποτέ από κανέναν να είναι σε εκκρεμότητα ως προς τα πρόστιμα. Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος κράτησε λιγότερο από όσο κρατούν τα δικαστήρια στην Ελλάδα. Αν λοιπόν το φυσικό πρόσωπο που υποτίθεται τέλεσε ένα έγκλημα, ένα αδίκημα έχει αθωωθεί, πως είναι δυνατό το νομικό πρόσωπο που έχει στη συγκεκριμένη υπόθεση αλληλέγγυα ευθύνη να κατηγορείται; Τι σαχλαμάρες είναι αυτές; Πρόκειται απλά για επιθυμία ορισμένων να …γδάρουν τον Σαββίδη. Να βγάλουν χρήματα στην πλάτη μου. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Δεν υπάρχει καμία νομική ουσία. Ενώ τα πρόσωπα αθωώθηκαν δηλάδή, η εταιρεία καλείται να πληρώσει. Το δικαστήριο έβγαλε μια απόφαση.  Αν όμως οι άνθρωποι δεν φταίνε, γιατί να συνεχίσει να ευθύνεται η εταιρεία; Δεν θα πω εγώ ποτέ γιατί τους αθώωσαν. Όμως η εταιρεία γιατί να φταίει όταν τα πρόσωπα αθωώθηκαν;  Θέλω να θέσω λοιπόν μια ερώτηση στους κ.κ. Αντώνη Σαμαρά, Ευρυπίδη Στυλιανίδη και Αλέξανδρο Κοντό. Ιδιαίτερα στον κ. Κοντό. Τον κ. Κεδίκογλου που τον ρώτησα «γιατί πράττεις έτσι» και μου απάντησε «το κόμμα έτσι αποφάσισε». Υπάρχουν πάρα πολλοί βουλευτές που εγώ έχω βοηθήσει πάρα πολύ. Κι αυτοί ξέχασαν να ρωτήσουν τη συνείδηση τους. Γιατί «παντρεύουν» αυτό τον νόμο με το πρόσωπο του Σαββίδη; Η ΣΕΚΑΠ περιλαμβάνεται στον συγκεκριμένο νόμο μεταξύ πολλών άλλων εταιρειών. Κι αν θα μιλάμε για την ουσία για την οποία μιλούσε ο κ. Τσίπρας, αυτή η τροπολογία αποτελεί άμεση ένεση βοήθειας στην ανάπτυξη επενδυτικού κλίοματος. Μίλησα με σοβαρούς, μεγάλους επενδυτές στη Ρωσία επειδή έκανα διαπραγματεύσεις για μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις της βορείου Ελλάδος. Τους προέτρεπα ν αγοράσουν τις ελληνικές εταιρείες. Να βάλουν τα λεφτά τους στη χώρα.  Και οι Ρώσοι μου απαντούσαν: «μα Ιβάν εκεί υπάρχουν τέτοιες ιστορίες που θα αναγκαστούμε να καθόμαστε 20 χρόνια για να τις ξεμπερδεύουμε» Και οι Ρώσοι μου απαντούσαν «μα Ιβάν εκεί υπάρχουν τέτοιες ιστορίες που θα αναγκαστούμε να καθόμαστε 20 χρόνια για να τις ξεμπερδεύουμε». Τι σημαίνει αυτό; Οι άνθρωποι φοβούνται την ιστορία των επενδύσεων στην Ελλάδα. Υπάρχουν ανοικτά θέματα με τα οποία θα τραβιούνται για δεκάδες χρόνια. Το ότι ο πρωθυπουργός ζήτησε ονομαστική ψηφοφορία είναι πάρα πολύ καλό. Οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν ποιος είναι υπέρ της ανάπτυξης της οικονομίας, υπέρ της διάσωσης της κατάστασης και ποιος υπέρ της δημαγωγίας. Η προστασία των επενδύσεων και η βελτίωση του επενδυτικού κλίματος σημαίνουν επιστροφή στις θέσεις εργασίας του κόσμου.