Ο Γιάννης και οι… εξαφανισμένοι
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο το ήθελε πάρα πολύ. Το έδειχνε σε κάθε επίθεση σε κάθε ριμπάουντ και ας μην έκανε μεγάλη εμφάνιση. Ήταν, όμως, απελπιστικά μόνος…
Κανένας συμπαίκτης παρά τις εκλάμψεις του Σλούκα (και αυτές κυρίως όταν οι ΗΠΑ είχαν πάρει διαφορά) δεν μπόρεσε να του προσφέρει βοήθεια. Βασικά να κάνει τα τυπικά. Να σουτάρει εύστοχα στα πολλά ελεύθερα σουτ που επέτρεψαν οι ΗΠΑ προκειμένου να εγκλωβίσουν τον Αντετοκούνμπο.
Πλέον υπάρχει ο μονόδρομος του +12 με την Τσεχία. Αποστολή καθόλου εύκολη αν λάβουμε υπόψη τις εμφανίσεις της Εθνικής αλλά και αυτές της παρέας του Σατοράνσκι.
Ανταγωνιστική στο πρώτο δεκάλεπτο
Η Ελλάδα ήταν ανταγωνιστική στο πρώτο δεκάλεπτο γιατί έκανε ένα εντυπωσιακό ξεκίνημα ο Αντετοκούνμπο αλλά και γιατί η άμυνά μας οδήγησε σε αρκετά άστοχα σουτ τους Αμερικάνους από την περιφέρεια (19-17)
Το δεύτερο δεκάλεπτο ήταν μια άλλη ιστορία, κακή ιστορία. Η μπάλα δεν έφτανε ποτέ στον εγκλωβισμένο Αντετοκούνμπο, τα ελεύθερα σουτ δεν βρήκαν στόχο και οι ΗΠΑ κατάφεραν σιγά σιγά και ουσιαστικά με ευκολία να ανεβάσουν τη διαφορά στο +13 (38-25).
Τραγωδία στα ελεύθερα σουτ
Ο Αντετοκούνμπο μπήκε δυνατά και στο δεύτερο ημίχρονο, πρόσφερε πόντους και ριμπάουντ ΑΛΛΑ οι συμπαίκτες του φάνηκαν λίγοι στα δύσκολα. Πολύ λίγοι…
Απογοητευτικός ο Καλάθης, απίστευτα άστοχος σε ελεύθερα σουτ ο Παπανικολάου, τα ίδια και οι υπόλοιποι και παρότι η διαφορά αρχικά μειώθηκε στους 8, εκτοξεύτηκε στους 17 με τη λήξη του τρίτου δεκαλέπτου.
Στο τέταρτο δεκάλεπτο με Μάντζαρη και Θανάση Αντετοκούνμπο, η Ελλάδα έβγαλε ενέργεια, δεν μπορούσε να κάνει όμως κάτι για να αλλάξει τη ροή του αγώνα. Ήττα με 69-53 και ο τελικός με την Τσεχία ακολουθεί.
