Τι και αν γεννήθηκε το 2007, η Κατερίνα Ρουμελιώτη αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά project του ΠΑΟΚ αλλά και του γυναικείου ποδοσφαίρου συνολικά. Από τα 13 της, όταν και εντάχθηκε στον Δικέφαλο, βρέθηκε κατευθείαν στις προπονήσεις των… μεγάλων, και αν όπως λέει στην αρχή η προσαρμογή ήταν δύσκολη, στη συνέχεια κατάλαβε ότι μόνο να κερδίσει και να μάθει είχε από τις πιο έμπειρες τις συμπαίκτριες,
«Είμαι από τις μικρότερες παίκτριες στην ομάδα, μου αρέσει ο ανταγωνισμός με τις μεγαλύτερες και πιο έμπειρες παίκτριες στις προπονήσεις, έχω τον ανταγωνισμό και αυτό μου αρέσει. Ήρθα στην ηλικία των 13 και ήμουν στην πρώτη ομάδα. Ήρθα από ακαδημίες που έπαιζα από την ηλικία μου σε μία ομάδα με έμπειρες γυναίκες που παίζουν χρόνια και ήταν δύσκολο στην προσαρμογή τόσο στις προπονήσεις όσο και στα αποδυτήρια».
Η ίδια με καταγωγή από την Κατερίνη και έχοντας αγωνιστεί σε ακαδημίες της πόλης της Μακεδονίας, επέστρεψε στη γενέτειρα της αυτή τη φορά αποτελώντας μέλος μίας ομάδας που λαμβάνει μέρος στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση το Champions League, σημειώνοντας πως ήταν μία ιδιαίτερη εμπειρία για την ίδια, «Είναι πολύ ωραίο συναίσθημα και ωραία εικόνα, σε αυτό το γήπεδο ξεκίνησα 9 χρονών και τώρα παίζει σε αυτό το γήπεδο η ομάδα που αγωνίζομαι και συγκινήθηκα. Θα ήθελα να μπορούσα να αγωνίζομαι και εγώ στο Champions League, μία μεγάλη διοργάνωση και αποτελεί στόχο μου να μπορώ να αγωνιστώ. Ευελπιστώ την επόμενη χρονιά που δεν θα υφίστανται ηλικιακοί περιορισμοί να μπορώ να αγωνιστώ».
Αν και νεαρή ξέρει πως η εμπειρία που υπάρχει στον σύλλογο μόνο να θετικά μπορεί να λειτουργήσει για την ίδια και τους στόχους που έχει, «Ποδοσφαιρικά θα έλεγα πως οι συμπαίκτριες μου, με συμβουλεύουν να διαβάζω τον αντίπαλο, γιατί αν βρεις τις αδυναμίες του αντιπάλου είναι όπλο για εσένα. Σαν άνθρωπος να ακούω συνέχεια και να έχω τα αυτιά μου ανοιχτά».
Όσο για τους στόχους της; Υψηλοί!
«Θα έλεγα πως είμαι μία νεαρή παίκτρια με υψηλούς στόχους και προσπαθώ για αυτούς κάθε ημέρα, ακούω τους προπονητές μου, τους γιατρούς και όσους με συμβουλεύουν και δεν τα παρατάω ποτέ».
Η ίδια αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο για τον προπονητή της καθώς μπορεί να αγωνιστεί στη δεξιά πλευρά αλλά και σε θέσεις της επίθεσης, «Πιστεύω ότι αποδίδω καλύτερα στη δεξιά πλευρά, τόσο ως αμυντικός όσο και ως winge». Ωστόσο αν διάλεγε μεταξύ γκολ, ασίστ και τάκλιν, τα πράγματα είναι απλά, «Και τα τρία είναι υπέροχα, αλλά προτιμώ να σκοράρω».
Σε αυτό σημαντικό ρόλο έπαιξαν και τα πρότυπα που είχε, «Από την ανδρική ομάδα μου άρεσε ο Πρίγιοβιτς, είχε μία προσωπικότητα και για αυτό ο κόσμος τον λάτρευε, όπως και στη γυναικεία ομάδα η Μαρία η Μήτκου έχει μία προσωπικότητα, βοηθάει τις μικρότερες και έχει τον τρόπο να το βγάζει αυτό και στην προπόνηση θέλοντας και το καλύτερο για την ομάδα».
Και για όσους αναρωτιούνται πως η Κατερίνα στα 13 της πήρε την απόφαση να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο, η ίδια ήταν αφοπλιστική, «Στην αρχή μου φαινόταν λίγο περίεργο, μου έλεγαν οι φίλες μου να πάμε για καμία βόλτα και εγώ έλεγα ότι έχω αγώνα. Τότε οι ίδιες με στήριξαν και με βοήθησαν. Γενικά η οικογένεια μου έχει παράδοση στο ποδόσφαιρο, με τον παππού μου και το λάτρεψα από την αρχή. Μου αρέσουν όλα».
Για την Κατερίνα ωστόσο υπήρχε μία στιγμή που δεν θα ξεχάσει και όπως είναι λογικό είναι η πρώτη της επαγγελματική παρουσία, «Μπορώ να πω ότι όταν μου ανακοίνωσε ο κύριος Βαρδαλής ότι θα είμαι στην αυριανή προπόνηση και ακόμα θυμάμαι το χαμόγελο μου. Έγινε το όνειρο μου πραγματικότητα να παίξω με τα ασπρόμαυρα, ένιωσα υπερήφανη».
Μπορεί ο ΠΑΟΚ να είναι ένας σύλλογος που μετράει πολλές επιτυχίες στο γυναίκειο ποδόσφαιρο, ωστόσο έχει υψηλότερο ταβάνι για το μέλλον της, «Υπάρχει η προοπτική του εξωτερικού, θέλω να κάνω τον πρωταθλητισμό, επάγγελμα. Υπάρχουν μεγάλες ομάδες και θα ήθελα να αγωνιστώ εκεί».
Μαζί με τον ΠΑΟΚ η ίδια αποτελεί μέρος και της Εθνικής Ελλάδος, «Μίλησα με τον προπονητή της Εθνικής Κορασίδων και θα είμαι στις επιλογές του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Ήταν ένα από τα όνειρα μου να φορέσω το εθνόσημο στο στήθος, είναι περηφάνια να αγωνίζεσαι για την πατρίδα».
