Εδώ που τα λέμε – για τα
ντέρμπι της Θεσσαλονίκης – μόνον τυχαίο δεν είναι ένα (από τα πολλά, τα πάρα
πολλά) γεγονός. Εκείνα τα χρόνια, ωραία (τα καλύτερα κατά την πάντα ταπεινή
μας, άποψη) χρόνια τους πρωταγωνιστές επί σκηνής ήταν προσωπικότητες οι οποίες
ανήκουν και στο Πάνθεον του ΠΑΟΚ και στο Πάνθεον του Άρη!
Δεν είναι τυχαία τότε η παρουσία σημαιών
στους ιστούς της Τούμπας και του Χαριλάου… Σαράφης, Κούδας, Ιωσηφίδης,
Αλεξιάδης, Σπυρίδωνας, Συρόπουλος, Παπαϊωάννου κι όλων όσων τιμούν και τιμώνται
με την παρουσία τους στο Πάνθεον της μίας και της άλλης πλευράς…
Ντέρμπι λοιπόν, μεθαύριο μεν αλλά δίχως την
εκθαμβωτική γλυκιά λάμψη εκείνων των εποχών. Αντίθετα είτε με κόσμο και των δυο
ομάδων. Είτε της μιας, είτε καμιάς (φθάσαμε από το κακό στο χειρότερο…) η
αγρίλα είναι πλέον, η εντονότερη γεύση στα ντέρμπι. Μέσα κι έξω από τα γήπεδα.
Ανατρέχοντας στις αναμνήσεις, να θυμηθούμε σήμερα τους παίκτες οι οποίοι
φόρεσαν και τις δυο φανέλες. Αν και στην αρχή της ιστορίας των ντέρμπι το διάβα
από τη μία πλευρά στην άλλη φάνταζε πέρα από τα όρια της φαντασίας! Δεν το
διανοούνταν καν τότε. Μετά; Ήταν να μη γίνει η αρχή Την έκανε ο Τάκης
Ραπτόπουλος μέσω Απόλλωνα Καλαμαριάς. Έπαιζε (από τη ΜΕΝΤ) στον ΠΑΟΚ 58-65,
στους «ροσονέρι» 65-67 και στον Άρη 67-71 κατακτώντας το 70 το Κύπελλο…
Οι υπόλοιποι μέχρι σήμερα;: Σπύρος
Γεωργόπουλος, Δημήτρης Σταυρίδης, Βασίλης Λάζος, Νίκολα Νίκιτς, Κυριάκος
Αλεξανδρίδης, Απόστολος Τσουρέλας, Κώστας Οικονομίδης, Μιχάλης Γκέκας, Αντώνης
Γιουκούδης, Μπάμπης Νικολάου, Στέφανος Μπορμπόκης, Νίκος Παναγιωτίδης, Γιώργος
Κούτσης, Γιώργος Σ. Θεοδωρίδης, Δημήτρης Μάρκος, Κώστας Φρατζέσκος, Χρήστος
Λαμπάκης, Βαγγέλης Πουρλιοτόπουλος, Κώστας Χαλκιάς, Βλάνταν Ίβιτς, Θανάσης
Παπαζογλου, Βίτορ Βιτόλο, Μάρκος Βελλίδης, Χρήστος Ιντζίδης, Πέτρος Κανακούδης,
Χουσεϊν Μουμίν, Δημήτρης Κωνσταντινίδης, Κυριάκος Σαββίδης, Αριστοτέλης
Καρασαλίδης, Εργκίς Κάτσε, Μάριος Σιαμπάνης.
Κι επειδή αναφερόμαστε σε αναμνήσεις… Ουκ
ολίγοι από εσάς θα θυμηθείτε τον εαυτόν σας σε έναν από τους αγώνες Πρωταθλήματος
με τα περισσότερα εισιτήρια. Στην Τούμπα φυσικά, καθώς είναι ήταν σχεδόν
υπερδιπλάσια η χωρητικότητας της: Το 73 (ΠΑΟΚ- Άρης 1-0) με 44.484, το 80
(ΠΑΟΚ-Άρης 2-0) 42.795, το 76 (ΠΑΟΚ-Άρης 2-2) 42.296 και το 76 (ΠΑΟΚ-Άρης2-0)
41.950. ..
Το ντέρμπι της Κυριακής είναι το 209ο στην ιστορία την
οποία ξεκινούμε, πριν το ελληνικό ποδόσφαιρο καταστεί σοβαρή κι αναγνωρισμένη
διεθνώς διοργάνωση,. Ήτοι μετρούμε τα ντέρμπι της Θεσσαλονίκης σε βάθος χρόνου,
μιας μακράς περιόδου ενενήντα τεσσάρων χρόνων… Από το 1927 μέχρο σήμερα.
Ο «δικέφαλος» μετρά στο διάβα του χρόνου
συνολικά 74 νίκες κι οι «κίτρινοι» 65
των «κίτρινων». Επιχειρώντας να τις διαχωρίσουμε ανά περιόδους… Στα Πρωτάθλημα
ΕΠΣΜ (49 αγώνες): 20-14-15, στα Πανελλήνιο Τουρνουά Πρωταθλήματος (20): 8-6-6
και στα Πρωταθλήματα Α’ Εθνικής -(114):
29-40-45
Άξιον αναφοράς είναι το
8-8-8 σε νίκες, ισοπαλίες κι ήττες του στο Κύπελλο!
Με την πανδημία σήμερα μήτε στα καφενεία
για τα ντέρμπι, δεν γίνονται συζητήσεις μήτε στις παρέες ξεφυλλίζονται αναμνήσεις.
Ως εκ τούτου λείπει από την ατμόσφαιρα της μακεδονικής πρωτεύουσας η ένταση
(μέχρι τα όρια της κακής έννοιας της λέξης), η πλάκα και κυρίως, η κινητοποίηση
των φιλάθλων για το ντέρμπι της Κυριακής…
Με προσοχή και προσευχή… Που θα πάει που θα
βγει, θα (ξανα)γυρίσεις και για μας (τους φιλάθλους) η παλιοζωή! Και θα (ξανα)
ζήσουμε – πρώτα ο Θεός – χρόνια περασμένα, χρόνια δοξασμένα στα ντέρμπι. Πεί
του παρόντος πάντως, ψιθυρίζουμε με νοσταλγία:
Που ‘να τα χρόνια, ωραία (τα καλύτερα) χρόνια…
