Η Μπιάνκα Σενσόρι παρουσίασε στη Νότια Κορέα ένα από τα πιο εκκεντρικά και πολυσυζητημένα έργα της. Η εγκατάσταση, που συνδύαζε performance art και γλυπτική, τράβηξε τα βλέμματα όχι μόνο για την αισθητική της, αλλά και για τον τρόπο που η ίδια επικοινώνησε το καλλιτεχνικό της όραμα.
Το κοστούμι από latex που έγινε «viral»
Η σύζυγος του Κάνιε Γουέστ εμφανίστηκε με ένα κολλητό κοστούμι από latex, σχεδιασμένο να αγκαλιάζει κάθε καμπύλη του σώματός της. Το υλικό, γυαλιστερό και έντονα πλαστικό, λειτουργούσε σαν δεύτερο δέρμα, δίνοντας μια αίσθηση μελλοντικού avatar. Η εικόνα της προκάλεσε συζητήσεις στα κοινωνικά δίκτυα και αποτέλεσε το επίκεντρο της παράστασης.
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία της εγκατάστασης ήταν η χρήση «ανθρώπινων επίπλων». Η Μπιάνκα Σενσόρι καθόταν και αλληλεπιδρούσε με γλυπτικές μορφές που έμοιαζαν με ανθρώπινα σώματα σε στάση καρέκλας, τραπεζιού ή βάσης. Το αποτέλεσμα ήταν μια εικόνα που θόλωνε τα όρια μεταξύ τέχνης, αντικειμένου και ανθρώπινης παρουσίας.
Ήταν μια «καταγγελία» της ίδιας για τις συμβάσεις της μόδας και τον τρόπο που η σύγχρονη κουλτούρα αντιμετωπίζει το ανθρώπινο σώμα ως εργαλείο, σύμβολο ή αντικείμενο. Η ίδια η Σενσόρι, μέσα από τη σκηνική της παρουσία, έθεσε ερωτήματα σχετικά με το τι σημαίνει «σώμα» σε έναν κόσμο όπου το φυσικό και το τεχνητό γίνονται ένα.
Είναι αλήθεια ότι η εγκατάσταση προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις -από θαυμασμό για την τόλμη και την αισθητική της, μέχρι αμηχανία για το ανορθόδοξο θέαμα. Όμως, όπως συμβαίνει συχνά με τη σύγχρονη τέχνη, η συζήτηση που προκάλεσε ήταν ίσως το πιο σημαντικό μέρος του έργου.
