Έχει …ψωμί ο αγώνας με την Γρανάδα!

Η αγωνιστική (δυσανάλογη με την οικονομική δύναμη του) αδυναμία τουΠΑΟΚ κι ο αποκλεισμός του από τους Ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ τον βύθισαν στην βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ. Έτσι αναγκάσθηκε, να κοντράρει μεγαθήρια εφέτος στο ξεκίνημα των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων του.

Τα κατάφερε περίφημα μεν, δίχως να σημαίνει πως θα τα καταφέρνει πάντα, δε! Ήταν στο χέρι του να αποφύγει τέτοιες κόντρες. Ήταν; Ναι, επειδή δεν ήταν ανάλογη με τ0 ξεκίνημα του η συνέχεια εφέτος στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Εν τούτοις υπάρχει σήμερα μία ακόμη ευκαιρία, να προσθέσει βαθμούς στο ενεργητικό του στην ΟΥΕΦΑ. Με λίγα λόγια; Έχει… ψωμί ο αγώνας με την Γρανάδα!

Πέρα από τη δόξα η οποία στεφανώνει κάθε νίκη εκτός συνόρων και πέρα από το χρήμα το οποίο ρέει στα ταμεία κάθε νικήτριας ομάδας, μετρούν κι οι τρεις βαθμοί για την επόμενη αγωνιστική περίοδο. Κι ο ΠΑΟΚ έχοντας νυν κι αεί στόχο την διάκριση στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις οφείλει, να αντιμετωπίσει τον αυριανό αγώνα με περισσή σοβαρότητα. Προς πολλαπλό όφελος του…

Δεν είναι λοιπόν, μία… αγγαρεία ο αγώνας. Δεν είναι απλά, μία ακόμη απλή, υποχρέωση τυπική, Ουσιαστική υποχρέωση είναι. Για να κτυπάει τα κεφάλια του ο «δικέφαλος» - όπως έκανε τα τελευταία χρόνια – πριν τις κληρώσεις της ΟΥΕΦΑ για τις σοβαρές απώλειες βαθμών στους αγώνες της.

Τολμούμε μάλιστα, να πούμε – και το λέμε – πως για τον ΠΑΟΚ μία απόδοση κορυφαίας ισχύος κόντρα στην Γρανάδα σα να διεκδικεί την πρόκριση στην επόμενη φάση… Θα ήταν ό, τι καλύτερο για τον κόσμο του. Κάθε απόδοση κορυφαίας ισχύος είναι ό, τι καλύτερο για τον κόσμο του πέρα από το οποιοδήποτε αποτέλεσμα της. Αυτή βλέπετε… Η απόδοση κορυφαίας ισχύος είναι η απαίτηση των φίλων του «δικέφαλου». Με αυτήν γοητεύονται. Δίχως αυτήν απογοητεύονται.

Δεν θα ζωντανέψει την πρόκριση αύριο η νίκη του ΠΑΟΚ. Η πρόκριση πάει… Πέθανε στην Κύπρο. Την έστειλε αδιάβαστη ο ίδιος ο ΠΑΟΚ με μία – με την ηπιότερη έκφραση - μέτρια απόδοση κόντρα στην Ομόνοια. Την περασμένη Πέμπτη χάθηκαν κι ουσία κι εντυπώσεις. Να μην χαθούν ξανά οι εντυπώσεις. Μετρούν κι αυτές για την ψυχολογία τουλάχιστον, ενόψει συνέχειας του Πρωταθλήματος.

Γνωρίζουμε καλά, πολύ καλά πως ο Πάμπλο Γκαρσία δεν διαχωρίζει αγώνες. Δεν το έκανε ως παίκτης. Δεν το κάνει κι ως προπονητής. Με την ίδια δύναμη πατά το γκάζι της ομάδας του σε κάθε αγώνα αλλά… Δεν εξαρτάται από την δύναμη του ποδιού του «Τσε» στο γκάζι του ΠΑΟΚ η κορυφαία απόδοση ισχύος του. Εξαρτάται κι από τους... ίππους της μηχανής του ΠΑΟΚ.

Δε θυμόμαστε εφέτος, έναν αγώνα με ισορροπημένη απόδοση ισχύος. Σε κάθε αγώνα ο ΠΑΟΚ εμφανίζεται ολότελα διαφορετικός από ημίχρονο σε ημίχρονο. Και ρισκάροντας καταφέρνει πάνω στο νήμα ή λίγο πριν από νήμα, να κατακτά τη νίκη. Είναι μία ψυχοφθόρος διαδικασία.

Φυσικά και δεν τη θέλουν προπονητές και παίκτες του ΠΑΟΚ. Φυσικά και δε θέλουν προπονητές και παίκτες του αυτήν την εξοντωτική πνευματικά και ψυχικά ανισορροπία. Έτσι είναι. Δεν κάνουν όμως, οτιδήποτε για να μην είναι έτσι. Και το πλήρωσαν ακριβά και στο Τσάμπιονς Λιγκ και στο Γιουρόπα Λιγκ. Αγκάλιασαν… Έσφιξαν τις προκρίσεις στην αγκαλιά τους κατ’ αρχήν. Και μετά; Τις δώρισαν σε αντιπάλους τους.

Αυτό εφέτος δεν αλλάζει και με νίκη σήμερα. ίσως αλλάξει του χρόνου με νίκη για μία καλύτερη κλήρωση…

Γι’ αυτό σας λέμε πως έχει… ψωμί ο αγώνας με την Γρανάδα!