Το πρόβλημα του ΠΑΟΚ στο πρώτο ημίχρονο δεν ήταν ο Σάκχοφ, αλλά ο Γκαρσία, ο οποίος έκανε πάρτι με τον Περέιρα, περνώντας τον όποτε και όπως ήθελε. Σε δυο-τρεις περιπτώσεις ενοχλήθηκε σοβαρά η άμυνα του ΠΑΟΚ, σε όλες μετά από ντρίπλα του Γκαρσία επί του Περέιρα και σέντρα, όπως ακριβώς έγινε και στη φάση του γκολ του Σάκχοφ, τον οποίο, βέβαια, δεν φρόντισε να μαρκάρει κανείς στην καρδιά της άμυνας.
Υπήρχε όμως και άλλο πρόβλημα. Ο Χιμένεθ “φόρτωσε” τη μεσαία γραμμή της ΑΕΚ, οι παίκτες του πρέσαραν ψηλά και ο ΠΑΟΚ αποσυντονίστηκε στο κέντρο, γιατί δύο από τους δικούς του χαφ, ο Ουάρντα και ο Ελ Καντουρί σχεδόν εξαφανίστηκαν. Ευτυχώς για τον ΠΑΟΚ υπήρχε ο Σβαμπ με τις εκπληκτικές κάθετες πάσες του και οι υπερδραστήριοι Τζόλης και Ζίβκοβιτς, που, με τη βοήθεια του Βιειρίνια και του Περέιρα από πίσω, προσπάθησαν να αλλάξουν τη κατάσταση. Χάρη σ΄ αυτούς τους πέντε παίκτες και τη μεστή παρουσία του Κρμέντσικ, ο ΠΑΟΚ πίεσε, έκλεισε την ΑΕΚ στα καρέ της, έχασε τρεις καλές ευκαιρίες, με πιο χαρακτηριστική του Κρμέντσικ που πλάσαρε ωραία αλλά άψυχα στο τετ α τετ με τον Αθανασιάδη και τελικά ισοφάρισε με την αριστοτεχνική εκτέλεση φάουλ από τον Βιειρίνια, την κεφαλιά του Ουάρντα και την προώθηση της μπάλας στα δίχτυα από τον Κρέσπο, μετά την προσωρινή απόκρουση του τερματοφύλακα της ΑΕΚ.
Με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνουμ, χτύπησαν άλλες δύο κατάρες. Η προσωπική γκάφα και η γκαντεμιά. Την γκάφα την έκανε ο Ινγκασον, πούλησε την μπάλα, έγινε φάση από το πουθενά και, σα να μην έφτανε αυτό, η μπάλα χτύπησε στο κεφάλι του Κρέσπο και στρώθηκε στον Γαλανόπουλο για να κάνει το 1-2. Νόμος: Γκάφα παίκτη του παίκτη δεν θα μείνει ποτέ χωρίς τιμωρία με γκολ για τον αντίπαλο...
Παρά τον εκνευρισμό που κυρίευσε τους παίκτες του ΠΑΟΚ, βρέθηκε ο τρόπος για να γίνει το 2-2 με το έξυπνο σουτ του Βιειρίνια, ωστόσο η αδυναμία στην ανάπτυξη του παιχινδιού ήταν χτυπητή, γιατί ο Ελ Καντουρί είχε τα χάλια του, ο Ουάρντα ήταν πάντα μπλοκαρισμένος από δύο, ο Αουγκούστο που πέρασε στο ματς δεν έκανε καμία διαφορά και ο Σβαμπ είχε ξεμείνει από ιδέες. Ακόμη, ο Τζόλης έμεινε μακριά από την εστία της ΑΕΚ, οι προσωπικές ενέργειες του Ζίβκοβιτς δεν “έβγαιναν” και, βέβαια, ήταν μοιραίο να μην αξιοποιηθεί καθόλου ο Κρμέντσικ.
ΥΓ. Και τώρα, “τρεχάτε ποδαράκια μου, μην τυχόν και βγούμε δεύτεροι”. Οχι για τίποτε άλλο, για το γόητρο...