Ο Αρης έδειξε στον αγώνα με την ΑΕΚ ότι δεν ήταν πνευματικά προετοιμασμένος για τον αγώνα αυτό.
Το αν ήταν βιολογικά θα πιστοποιηθεί μετά την επιστημονική ανάλυση των δεδομένων που θα προκύψουν από την ανάλυση των στοιχείων από τα GPS των ποδοσφαιριστών που αγωνίστηκαν. Η αλήθεια είναι πάντως ότι σ’ έναν αγώνα που είχε υψηλό βαθμό σημασίας ο Αρης έφυγε από το γήπεδο με τραυματισμένο το γόητρο του.
Αν κέρδιζε θα άφηνε την ΑΕΚ εννέα βαθμούς πίσω, οπότε όλα θα ήταν περισσότερο εύκολα στη συνέχεια. Οπως όμως όλοι οι αγώνες ντέρμπι, εκτός από το βαθμολογικό ενδιαφέρον έχουν και ζητήματα που αφορούν το γόητρο, γι’ αυτό και η προχθεσινή ήττα των «κίτρινων» έχει μεγαλύτερο ειδικό βάρος.
Μια βραδιά που όλα πήγαν στραβά για την ομάδα του Ακη Μάντζιου. Από την απώλεια του Μπρούνο Γκάμα, τα διαιτητικά λάθη και το κακό φεγγάρι των Ροζ και Σούντγκρεν. Συμβαίνουν κι αυτά. Γεγονότα που οδηγούν σε εφιαλτικά βράδια. Από τη στιγμή πάντως που η ήττα είναι ήττα, με όποιον τρόπο κι αν έρχεται και ανεξαρτήτως του σκορ, ο Αρης δεν έχει λόγους, ούτε προλαβαίνει να σταθεί σ’ αυτήν.
Τη συνέχεια θα πρέπει να δει η οποία κρύβει πολλά σε 14 ημέρες. Η πρώτη δύσκολη αποστολή την Κυριακή στην Αθήνα κόντρα στον Παναθηναϊκό, συνέχεια την Τετάρτη με τον ΠΑΟΚ στο «Κλ. Βικελίδης» και τέλος την επόμενη Κυριακή στην Τρίπολη. Λογικά μέχρι τότε θα έχει ξεκαθαρίσει το περιβάλλον της κορυφής και θα έχει φανεί ποιες ομάδες έχουν περισσότερες πιθανότητες να πάρουν ευρωπαϊκά εισιτήρια.
Προς το παρόν όλα είναι ρευστά, καθώς η δυναμικότητα των ομάδων που συμμετέχουν στα πλέι οφ δεν αφήνει κανέναν να κοιμάται ήσυχος. Αρα το ζήτημα για τον Αρη είναι να ξεπεράσει την ήττα και να βρει και πάλι τον βηματισμό του. Το έκανε με επιτυχία σ’ όλη τη διάρκεια του Πρωταθλήματος, αλλά η ομάδα ήταν καλύτερα προετοιμασμένη ψυχικά, αλλά κυρίως βιολογικά.
Και το δεύτερο είναι το τεράστιο ερωτηματικό, το οποίο όμως θα απαντηθεί μόνο στα 90 λεπτά του αγώνα με τον Παναθηναϊκό. Μέχρι τότε όλες οι προσεγγίσεις θα είναι θεωρητικές.
FOCUS
Ο κίπερ Γλύκος, αμέσως μετά το τέλος του αγώνα του Απόλλωνα Λάρισας με τον Λεβαδειακό γιατί ταξίδευσε με την αδρεναλίνη στο κόκκινο για τη Θεσσαλονίκη; Είχε ανειλημμένη υποχρέωση ή το έκανε για να ξεσκάσει, καθώς ήταν «σκασμένος» από τη ροή του αγώνα και την ήττα;