Η ήττα του Αρη από την ΑΕΚ στο "Κλεάνθης Βικελίδης" και η ισοπαλία του ΠΑΟΚ στην Τρίπολη με τον Αστέρα, ήταν αποτελέσματα τα οποία για μια ακόμη φορά απέδειξαν πόσο μεγάλη είναι η ρευστότητα στις θέσεις κάτω από την πρώτη στη βαθμολογία και πόσο εύκολα μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα.
Αν και ο Αρης έχει παρουσιάσει στοιχεία τα οποία δίνουν, νομίζω, το δικαίωμα στον καθένα να τον θεωρεί πιο σταθερό από την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ, εν τούτοις και αυτός έδωσε δικαιώματα προχθές προκειμένου να σκεφτόμαστε πως δεν μπορείς να τον εμπιστεύεσαι απόλυτα.
Οσο κι αν σταθεί κάποιος στη διαιτησία, που έπαιξε ένα ρόλο, δεν υπάρχει δικαιολογία για την απόδοση του Αρη απέναντι σε έναν αντίπαλο ο οποίος δεν ήταν απλά πληγωμένος αλλά έπνεε τα λοίσθια.
Ηταν τόσο κακή η κατάσταση στην οποία βρισκόταν η ΑΕΚ πριν ξεκινήσει το παιχνίδι, που ακόμη κι η ξαφνική απουσία του Μπρούνο Γκάμα δεν έμοιαζε ικανή να ανησυχήσει και να δημιουργήσει προβλήματα στην ομάδα του Άκη Μάντζιου.
Παρόλα αυτά, ο Αρης ήταν πιο κάτω από μέτριος και δεν είναι υπερβολή να ισχυριστεί κάποιος ότι... ανέστησε την ΑΕΚ και την ξαναέβαλε στο παιχνίδι για την διεκδίκηση της δεύτερης θέσης, ενώ θα μπορούσε, αν ήταν κοντά στα στάνταρντς του, να την έχει αποτελειώσει.
Είπαμε, όμως: δείχνει αυτή η εξέλιξη ότι κι αυτός που ξεχωρίζει από τους ανταγωνιστές του δεν καταφέρνει να είναι τόσο πειστικός ώστε να "κλειδώσει" αυτό που θέλει και δείχνει να αξίζει περισσότερο, αλλά κι αυτός που είναι στη χειρότερη μοίρα μεταξύ των διεκδικητών, εκεί που λες ότι έρχεται η χαριστική βολή που θα τον αφήσει οριστικά και αμετάκλητα εκτός μάχης αποκτά το δικαίωμα στην ελπίδα και στη διατήρηση των πιθανοτήτων.
Το status αυτό, βεβαίως, δίνει ένα ενδιαφέρον στα πλέι οφ, ως προς τη μάχη για τις θέσεις από 2-4, δεδομένου ότι για τον πρωταθλητή δεν υπήρξε καμία μάχη, κανένας ανταγωνισμός και εύκολα κατέκτησε τον τίτλο ο Ολυμπιακός.
Η πραγματικότητα, όμως, αν θέλουμε να το δούμε συνολικά, είναι ότι είχαμε ένα πρωτάθλημα χωρίς αυτό που ζητάει όποιος παρακολουθεί την Super League: ούτε από πλευράς θεάματος, ούτε από πλευράς έντασης την οποία προκαλεί η αληθινή ποδοσφαιρική κόντρα...