Τζόρνταν Τόμας: «Με τον πατέρα μου στη φυλακή, δουλεύαμε με τον Μπράντον στην ταβέρνα» - Το μπέρδεμα με τον αδερφό του και ο ΠΑΟΚ!

Με το ένα μάτι του να έχει τραυματιστεί και να έχει χάσει το 90% της όρασης του σε παιδική ηλικία παίζοντας ποδοσφαιράκι, σε ένα ταξίδι που ξεκίνησε από τις Βαλεαρίδες Νήσους και έχει φτάσει μέχρι τη Θεσσαλονίκη στην οποία απολαμβάνει τη ζωή, ο Τζόρνταν Τόμας, αδερφός του ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ, Μπράντον, άνοιξε τις πόρτες του σπιτιού τους στην ανατολική πλευρά της πόλης ώστε να ξετυλίξει το κουβάρι της ζωής τους στο Metrosport.gr.

Λάτρης του χιούμορ, άνθρωπος με πίστη στον στόχο του, παιδί που μεγάλωσε δουλεύοντας σε ταβέρνα μαζί με τον στράικερ του ΠΑΟΚ, είδε τον πατέρα του να πηγαίνει φυλακή και τον παππού του να αναλαμβάνει τη… δύσκολη δουλειά, να κάνει αυτόν και τα τρία του, συνολικά, αδέρφια, αυτό που πάντα ονειρευόντουσαν.

Όπως ο ίδιος λέει στην πρώτη του φράση, «Το δικό μου ταξίδι ξεκινάει από τη Μαγιόρκα και το χωριό μου εκεί, Cala d'Or, ένα μικρό χωριό στις Βαλεαρίδες Νήσους, ζούσα εκεί μέχρι την ημέρα που ο Μπράντον μου ζήτησε να τον συνοδεύσω στο εξωτερικό να είμαι ο άνθρωπος που θα τον βοηθάει σε όλα τα πράγματα εκτός του ποδοσφαίρου».

Μαθημένος στα ταξίδια και στη ζωή μακριά από την Ισπανία, νιώθει λίγο πιο σαν… το σπίτι του στη Θεσσαλονίκη, «Είμαστε πολύ χαρούμενοι στη Θεσσαλονίκη με τη ζωή στην πόλη, την ομάδα, μένουμε στο Πανόραμα και έχουμε μία χαλαρή ζωή. Η Θεσσαλονίκη μου θυμίζει σε πολλά τη Μαγιόρκα ή τη Μάλαγα που ζούσαμε την προηγούμενη αγωνιστική περίοδο και αυτό είναι κάτι που λέω και στους φίλους μου, όπως και για τους ανθρώπους στην Ελλάδα που είναι πολύ καλοί και φιλόξενοι».

«Δεν θα μπορούσα να παίξω όταν λείπει ο Μπράντον, είμαι καλύτερος και θα φαίνεται η διαφορά»

Τι και αν τώρα βλέπει τον αδερφό του στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, ο ίδιος αποτελούσε ένα νεαρό παιδί με μεγάλο ταλέντο το οποίο σταμάτησε σε ένα επιτραπέζιο ποδοσφαιράκι, «Έπαιζα ποδόσφαιρο σε μικρή ηλικία, αλλά πριν 18 χρόνια έχασα το δεξί μου μάτι σε ένα τουρνουά ποδοσφαίρου στη Βαρκελώνη όπου είχαμε πάει με τον Μπράντον, ωστόσο στον ελεύθερο μας χρόνο παίζαμε επιτραπέζιο ποδοσφαιράκι με τη μπάλα να πέφτει στο έδαφος και έναν από τους παίκτες να μην με βλέπει που είχα σκύψει για να την μαζέψω κάτι που είχε ως συνέπεια να με χτυπήσει με τον μοχλό στο μάτι. Από εκείνη τη στιγμή έκανα δύο επεμβάσεις για να μην χάσω το μάτι μου, αλλά αυτή τη στιγμή δεν βλέπω τίποτα, έχω 9% όραση από το δεξί μάτι».

Θα μπορούσες να καλύψεις το κενό του αν κάποια ημέρα δεν είναι ο Μπράντον διαθέσιμος; «Δεν θα μπορούσα να παίξω όταν λείπει ο Μπράντον, είμαι καλύτερος και θα φαίνεται η διαφορά στο γήπεδο, αν και εγώ έπαιζα αμυντικός, έμοιαζα με τον Σάστρε, αλλά με περισσότερα γκολ αν και αυτός σκοράρει».

Τα παιδικά χρόνια, δύσκολα, απαιτητικά, με όνειρα και φιλοδοξίες που βρίσκονται σε αναμονή για το μέλλον, «Συνολικά είμαστε τέσσερα αδέρφια, ο Μπράντον και εγώ που είμαστε δίδυμοι όπως και άλλα δύο αδέρφια, ο Χούλιο με τη Μαρίνα όπου είχαμε στιγμές γέλιου σαν παιδιά. Προερχόμαστε από μία οικογένεια που αντιμετώπισε πολλά προβλήματα , η μητέρα μου και ο πατέρας μου δούλευαν όπως ο Μπράντον και εγώ δουλεύαμε σε μία οικογενειακή ταβέρνα την οποία είχαμε ως σερβιτόροι μέχρι που ο πατέρας μου πήγε φυλακή και χρειάστηκε να κλείσουμε το κατάστημα. Μετά τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στην οικογένεια μου χρειάστηκε να σταματήσω τις σπουδές μου σε νεαρή ηλικία και πιο συγκεκριμένα στα 16 μου, έτσι δεν μπόρεσαν να κάνω αυτό που ήθελα, να γίνω δικηγόρος, κάτι που παραμένει το πάθος μου και θέλω να το κάνω στη συνέχεια. Μετά την ταβέρνα, εργάστηκα τόσο ως ναυαγοσώστης όσο και ως ρεσεψιονίστ σε ξενοδοχεία, γιατί βρισκόμαστε σε μία τουριστική περιοχή με εποχικές δουλειές».

«Ο Μπράντον οφείλει σε μεγάλο βαθμό την καριέρα του στον παππού μας»

Σημαντικότερος άνθρωπος στη ζωή σας; «Ο παππούς μου, Βιθέντε, είναι η πιο σημαντική προσωπικότητα στη ζωή μου, είναι ο βράχος μου και οφείλουμε σε αυτόν ότι έχουμε πετύχει σήμερα, ήταν πατέρας και μητέρα μαζί. Ο Μπράντον οφείλει σε μεγάλο βαθμό την καριέρα του σε αυτόν, μέχρι την ηλικία των 18 – 19 ετών τον πήγαινε στην προπόνηση κάθε ημέρα μία ώρα δρόμος πάνε και άλλο τόσο στην επιστροφή. Αν μπορούσα να μιλήσω για δυσκολίες μακριά από την Ισπανία, θα έλεγα το ότι δεν μπορώ να δούμε τόσο συχνά τον παππού μου είναι ένα από τα πιο σημαντικά».

Εκτός από το ποδόσφαιρο; Αγαπημένο άθλημα; «Εκτός από το ποδόσφαιρο, μου αρέσει πολύ το τένις και είμαι φίλος με κάποιους ισπανούς τενίστες ενώ είμαστε φίλοι και με την οικογένεια του Ράφα Ναδάλ, καθώς και ο θείος του, Μιγκέλ Άνχελ Ναδάλ, ήταν στη Μαγιόρκα όταν υπέγραψε εκεί το συμβόλαιο του ο Μπράντον ενώ είμαστε πολύ καλοί φίλοι και με τον γιό του».

Η συνέχεια λίγο έως πολύ γνωστή, ο Μπράντον του ζητάει να τον ακολουθήσει, ο ίδιος μπαίνει στον ποδοσφαιρικό ‘’χορό’’ και του αρέσει ο ρυθμός, «Όταν ξεκίνησα να εργάζομαι στο γραφείο που εκπροσωπεί τον Μπράντον είχα στις αρμοδιότητες μου την εύρεση νεαρών ταλέντων , ενώ έπειτα ξεκίνησα και την πολιτική μου καριέρα στην τοπική αυτοδιοίκηση του δήμου και ήμουν το νούμερο ένα στους σοσιαλιστές στην επαρχία μας. Τότε ο υπουργός υγείας των Βαλεαρίδων Νήσων μου πρότεινε να γίνω συνεργάτης του και αποτέλεσα τον νεότερο ισπανό που ασχολείται με την πολιτική σε ηλικία μόλις 20 ετών. Οι άνθρωποι από τα υπόλοιπα κόμματα, όπως και τα ΜΜΕ ήταν αντίθετα με αυτό γιατί ήμουν ένας άνθρωπος σε νεαρή ηλικία και χωρίς σπουδές, οπότε μετά από 15 ημέρες παραιτήθηκα, γιατί αν δεν το έκανα αυτό θα έμπαινε σε κρίση το κόμμα».

Στην Ελλάδα παρακολουθείς τι συμβαίνει στην πολιτική; «Στην Ελλάδα βλέπω τα κόμματα και παρακολουθώ τι γίνεται, βλέπω πολλά γκράφιτι του ΚΚΕ στον δρόμο».

Η ποδοσφαιρική ζωή ενός επαγγελματία έχει… ημερομηνία λήξης και αυτό το ξέρουν καλά στην οικογένεια Τόμας με τον Τζόρνταν να σημειώνει πως ο Μπράντον είναι καλύτερος στη διαχείριση, «Αυτός είναι καλύτερος από εμένα, έχει τα πόδια του στο έδαφος , έχει από πίσω του μία μεγάλη εταιρεία η οποία τον συμβουλεύει για τις κινήσεις που πρέπει να κάνει για το μέλλον του μετά το ποδόσφαιρο, συμβουλεύοντας τον κατάλληλα. Μέχρι στιγμής έχουμε επενδύσει σε πολλούς τομείς όπως ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Εμείς προσέχουμε πολύ στα οικονομικά μας, η μητέρα μου συνεχίζει να εργάζεται, η αδερφή μου δεν κυκλοφορεί με ρούχα πολυτελείας, χρειάζεται να είσαι προσγειωμένος».

Μιλώντας εξαιρετικά ελληνικά, έχοντας ξεκινήσει μαθήματα από την πρώτη στιγμή που βρέθηκαν στη χώρα μας, η συζήτηση αναπόφευκτα μεταφέρθηκε στα όσα έχει δοκιμάσει αλλά και αλλάξει στη ζωή του από την ημέρα που έγινε κάτοικος Θεσσαλονίκης. Όλα αυτά ξεκινώντας από το φαγητό και τη… ‘’ φέτα’’ «Το αγαπημένο μου φαγητό στην Ελλάδα είναι ο μουσακάς, όπως και η ελληνική φέτα, γιατί ποτέ δεν είχα φάει κάτι τόσο νόστιμο, παρότι είχα δοκιμάσει παρεμφερή πράγματα. Νομίζω ότι στην Ελλάδα χρησιμοποιούν φέτα μέχρι και για να χτίσουν σπίτι, ωστόσο μας αρέσει πολύ να τρώμε υγιεινά. Η ρουτίνα μου ξεκινάει με πρωινή προπόνηση , με έναν καφέ και κάποιες δραστηριότητες με τους φίλους μου που έχω εδώ στη Θεσσαλονίκη. Από την πρώτη στιγμή που ήρθαμε στην Ελλάδα για τον ΠΑΟΚ ξεκινήσαμε και μαθήματα ελληνικών, ο Μπράντον όπου παίζει σέβεται τη χώρα που τον φιλοξενεί , όπως όταν αγωνιζόταν στην Γαλλία είχε μάθει τη γλώσσα σε 4 μήνες. Δεν του είπε κανένας ‘’ πρέπει να μάθεις ελληνικά’’, ήταν κάτι που ήθελε και ο ίδιος και τον βοηθάει και η καθημερινότητα με τους ανθρώπους της ομάδας».

Η εν λόγω φωτογραφία θα μπορούσε να αποτελεί κουίζ, ''βρείτε τις διαφορές''

Άλλαξες στην Ελλάδα; «Είναι ένας διαφορετικός Τζόρνταν στην Ελλάδα, μου άλλαξε όλη την ζωή ο ερχομός μου εδώ. Πιο παλιά κοιμόμουν στις 4 το πρωί βλέποντας σειρές και ξυπνούσα στις 2 το μεσημέρι, όταν γυρνούσε ο Μπράντον από την προπόνηση και μου έκανε παρατήρηση». Για να προσθέσει, «Είναι μία πολύ ωραία εμπειρία για εμένα και την οικογένεια μου να βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη. Πριν έρθουμε στην Ελλάδα γνώριζα για την οικονομική κρίση που υπήρχε κατά το παρελθόν στη χώρα και δεν περίμενα τόσα πολλά πράγματα για να είμαι ειλικρινής, αλλά η άποψη μου είναι ότι δεν μπορείς να έχεις ασφαλή συμπεράσματα αν δεν ζήσεις κάπου και η Ελλάδα με εξέπληξε θετικά. Η Ελλάδα ωστόσο, όπως και οποιαδήποτε χώρα έχει πολλά πράγματα να βελτιώσει, ας πούμε τις δημόσιες υπηρεσίες όπως και η οδική συμπεριφορά. Για παράδειγμα η πρώτη μου εμπειρία όταν ήρθα στην Ελλάδα ήταν τρία νεαρά παιδιά στις μηχανές χωρίς κράνος μπροστά από το περιπολικό να βγάζουν φωτογραφίες και λέω από μέσα μου «πω πω μαλ@κ@. Με έχει εκπλήξει επίσης η ελληνική κουζίνα, μου αρέσει πολύ η ισπανική αλλά στην Ελλάδα νομίζω ταιριάζουμε όπως μου αρέσει πολύ η ζωή στο κέντρο της πόλης».

«Αν η ομάδα χάσει την Κυριακή δεν μπορώ τη Δευτέρα να πάω στο σούπερ μάρκετ»

Στη Θεσσαλονίκη φαντάζομαι υπάρχει ένα μπέρδεμα με τις ομοιότητες που έχει ως δίδυμοι… «Ο κόσμος με σταματάει 8 με 10 φορές την ημέρα στον δρόμο γιατί νομίζει ότι είμαι ο Μπράντον, από οδηγούς ταξί, μέχρι τους ανθρώπους που συναντώ στο σούπερ μάρκετ όπως και στα καφέ. Μου λένε συνέχεια το ίδιο, «Πάμε Μπράντον, πάμε ΠΑΟΚαρα», μετά σίγουρα ζητούν το Κύπελλο στον Λευκό Πύργο. Όλα στη Θεσσαλονίκη συνδέονται με την ομάδα, αν η ομάδα πηγαίνει καλά είμαστε και εμείς καλά, αν η ομάδα χάσει την Κυριακή δεν μπορώ τη Δευτέρα να πάω στο σούπερ μάρκετ».

Για να συνεχίσει για τα ‘’μπερδέματα’’ που υπάρχουν στην πόλη, «Είμαστε δίδυμοι, ένας ποδοσφαιριστής είναι είδωλο για τον κόσμο αλλά γενικά είναι και αυτοί άνθρωποι. Όταν ο Μπράντον παίζει αγώνα και εγώ μετά πάω σε ένα μπαρ, ο κόσμος δεν θα καταλάβει ότι είμαστε δύο διαφορετικοί άνθρωποι. Παίζουν ρόλο και τα τατουάζ τα οποία έχουμε και είναι πολύ κοινά. Ξέρω τον αδερφό μου, είναι επαγγελματίας, όταν το πρόγραμμα της ομάδας το επιτρέπει μπορεί να βγει μία βόλτα, αλλά ο κόσμος βλέπει εμένα έξω και νομίζουν ότι είναι ο αδερφός μου. Μην ξεχνάμε όμως πως και εγώ είμαι άνθρωπος. Μπορεί για εμένα να μην είναι μεγάλο πρόβλημα αλλά είναι για τον Μπράντον, για αυτό πολλές φορές δεν θέλω να βγαίνω».

Μία συλλογή από τατουάζ, από το ''χαμένο'' μάτι, στο χωριό όπου ξεκίνησαν όλα

«Δεν παίζει ρόλο αν ο Ραζβάν βάζει τον αδερφό μου βασικό, τον λατρεύω»

Πάμε να μιλήσουμε λίγο για τον ΠΑΟΚ, «Αυτό που μου άρεσε στον ΠΑΟΚ είναι η φιλοσοφία της ομάδας, η ιστορία της, είδα βέβαια και βίντεο από την κερκίδα πριν έρθουμε στη Θεσσαλονίκη αλλά αυτό που μου αρέσει πιο πολύ είναι η ιστορία του Συλλόγου».

Με τον Ραζβάν Λουτσέσκου έχετε γνωριστεί προσωπικά; «Όχι, αλλά τον αγαπάω. Δεν παίζει ρόλο αν ο Ραζβάν βάζει τον αδερφό μου βασικό, ξέρω και εγώ και ο Μπράντον ότι υπάρχουν και άλλοι ποδοσφαιριστές και χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση σε κάθε αγώνα. Τον αγαπάω όπως και να έχει, χαίρομαι αν παίζει ο Ολιβέιρα και σκοράρει όπως το ίδιο και αν το κάνει ο αδερφός μου. Λατρεύω τον Ραζβάν για τον τρόπο που μιλάει, λέει την αλήθεια , δεν έχω δει ξανά σε ευρωπαϊκή λίγκα τα όσα λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα, με το πως κάποιοι άνθρωποι διαχειρίζονται πράγματα και καταστάσεις στον χώρο του ποδοσφαίρου και είναι έντονες οι διαφορές μεταξύ της Αθήνας και της Βορείου Ελλάδος».

Δεν μπορούσε να μην γίνει ειδική αναφορά και στα γούρια που έχει ο Ρουμάνος τεχνικός, «Είναι προληπτικός άνθρωπος, μου αρέσει ο χαρακτήρας του, με το σκουφάκι και το ζακετάκι Moncler που φοράει σε κάθε παιχνίδι».

Με αυτά που λες για τον ΠΑΟΚ, να σας φανταστούμε για καιρό κατοίκους της πόλης; «Θα ήθελα να μείνω για χρόνια στη Θεσσαλονίκη, απολαμβάνω τη ζωή εδώ τόσο εγώ όσο και η οικογένεια μου. Θα ήταν χαρά μου να δω τον ΠΑΟΚ να σηκώνει τίτλους και να κάνει μία ευρωπαϊκή πορεία».

Βλέποντας όλα τα παιχνίδια του ΠΑΟΚ είτε διά ζώσης είτε από την τηλεόραση, ο Τζόρνταν έχει και τος αδυναμίες του, «Αγαπημένος μου ποδοσφαιριστής στον ΠΑΟΚ θα έλεγα από Έλληνες τον Κωνσταντέλια, το ταλέντο όπως τον φωνάζουν και από ξένους θα κάνω τη διαφορά και θα πω τον Κοτάρσκι, τον αγαπώ. Πρόκειται για έναν πολύ καλό τερματοφύλακα και κανείς δεν εστιάζει στη θέση «1».

Οπαδός της Ρεάλ Μαδρίτης, της καλύτερης ομάδας στην Ευρώπη και με αποδείξεις, ο Τζόρνταν θα κληθεί να απαντήσει σε δύο διλλήματα για τον αγαπημένο του προπονητή και τον αγαπημένο του μέσο…

Ραζβάν Λουτσέσκου ή Αντσελότι; - «Ραζβάν»

Σβαμπ ή Μόντριτς; «Μόντριτς, γιατί δεν του αρέσει η Ρεάλ»

Φωτογραφίες: Τάνια Μοσχοπούλου

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook