Ήττα
στο μπάσκετ το Σάββατο, ήττα στο βόλεϊ
και στο ποδόσφαιρο την Κυριακή… Θλίψη,
βαθιά θλίψη για τον κόσμο του ΠΑΟΚ.
Απογοήτευση όμως, μόνο για το ποδόσφαιρο.
Τούτο δε, επειδή στο μπάσκετ και στο
βόλεϊ οι δυο ομάδες έπεσαν ηρωικά
μαχόμενες. Στο ποδόσφαιρο; Από το κακό
στο χειρότερο. Κι ας λέει ο Πάμπλο Γκαρσία
πως οι παίκτες του προσπάθησαν. Δηλαδή
εάν δεν προσπαθούσαν. Τι θα γινόταν;
Ο προπονητής του
ΠΑΟΚ λέει αυτά, τα οποία πρέπει να πει.
Έρχονται πλέι οφ, βλέπετε. Κι η ελπίδα
πεθαίνει τελευταία. Πεθαίνει πάντως,
κι αυτή…
«Η ήττα πονά»,
είπε ο Πάμπλο Γκαρσία. Η διάγνωση. Η
θεραπεία; Το φάρμακο; Ήττα με τον Αστέρα
Τρίπολης, ισοπαλία με τη Λαμία, ισοπαλία
με τον Άρη, ήττα με τον Παναθηναϊκό. Με
τον ΠΑΟΚ να αλλάζει δίχως καθαρό μυαλό
παίκτες επίσης, δίχως καθαρό μυαλό. Και
με εικόνα… καρμπόν να απογοητεύει
πλήρως!
Φυσικά, δεν ήταν
χειρότερος του Παναθηναϊκού. Δεν ήταν
του Αστέρα, δεν ήταν της Λαμίας, δεν ήταν
του Άρη. Ε, και; Στα γκολ κρίνεται η νίκη
στο ποδόσφαιρο κι ουχί στα σημεία. Αν
κι ο ΠΑΟΚ υστερεί τελικά και σε εντυπώσεις
και σε ουσία.
Το 1-0 με τον Ίνγκι
Ίνγκασον να «ταπώνεται» από τον Μακέντα.
Μόλις στην πρώτη επίσκεψη του Παναθηναϊκού
στα καρέ του ΠΑΟΚ. Κι ενώ μέχρι τότε ο
ΠΑΟΚ πίεζε όντας κυρίαρχος, Ήτοι, τζάμπα
κόπο έκανε.
Το 2-0 με τον Χουάν
Κρέσπο να χρεώνεται με παιδαριώδες
λάθος στην καρδιά της άμυνας του ΠΑΟΚ.
Κι ενώ ο Ιωαννίδης την άφησε πίσω του
στην εκκίνηση της επίθεσης του
Παναθηναϊκού…
Τι να λέμε τώρα;
Δεν χωρούν λόγια στην απόλυτη ανισορροπία
του ΠΑΟΚ. Αγωνιστική, ψυχολογική και
πνευματική. Με δυο λόγια; Τρικυμία εν
κρανίω. Εντάξει, με τρία λόγια…
Συμφωνούμε βέβαια
με τον «Τσε» πως οι παίκτες του χρειάζονται
στήριξη. Ποιος και πώς να τους στηρίξει
όταν οι ίδιοι δεν στηρίζουν τον εαυτόν
τους. Κι εκθέτουν συνεπώς εαυτός κι
αλλήλους. Εκτίθεται κι ο προπονητής
τους – πέρα από τα δικά του - από τα δικά
τους (επιεικώς…) απαράδεκτα λάθη.
Εκεί όπου έφθασαν
προπονητές και παίκτες του μόνον οι
εαυτοί τους μπορούν, να τους στηρίξουν.
Ουδείς άλλος, πλέον…
Σε τέτοια τρικυμία
(και κυρίως...εν κρανίω) , μόνον καπετάνιος
και πλήρωμα μπορεί να σώσει το καράβι!
Ουδείς άλλος, επιμένουμε!
