ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΟΛΚΑ
Η παρωδία συνεχίζεται… Δεν υπάρχει κανείς να συμμαζέψει τα όργια που γίνονται στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Ο ΠΑΟΚ πήρε μια από τις πιο παλληκαρήσιες νίκες στη σύγχρονη ιστορία του. Απέναντι σε ένα διαιτητή (και τους βοηθούς του) που εκτέθηκε όσο ελάχιστοι στο παρελθόν. Η ομάδα, όμως, έδειξε την αντίδραση που έπρεπε και είχε χάσει στα προηγούμενα παιχνίδια. Με αποτέλεσμα, και τη νίκη να πάρει, αλλά και να ξεφτιλίσει έναν τραγικό διαιτητή που έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να μην κερδίσει ο ΠΑΟΚ στην Καλλονή.
Στα αγωνιστικά, ο ΠΑΟΚ δεν ήταν κακός, αλλά δέχθηκε ένα γκολ, το οποίο θα μπορούσε εύκολα να έχει αποφύγει, κυρίως λόγω της κακής αντίδρασης του Ιτάνζ, ο οποίος βέβαια εξιλεώθηκε στη φάση του πέναλτι που απέκρουσε για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι. Η φάση που δείχνει ξεκάθαρα τις προθέσεις του Μήτσιου είναι η αποβολή του Κάτσε. Το φάουλ που δεν δίνει, μια κόκκινη για εξύβριση, από τις εκατοντάδες που ακούγονται σε κάθε παιχνίδι. Η αντίδραση του Αγγελου Αναστασιάδη να φύγει η ομάδα από το γήπεδο ευτυχώς δεν ολοκληρώθηκε. Κι εδώ πρέπει να υπάρξει ιδιαίτερη μνεία στον Απόστολο Τερζή που φέρθηκε έξυπνα και συμμάζεψε την κατάσταση τη στιγμή που έπρεπε.
Ετσι, είχε ο ΠΑΟΚ την ευκαιρία να γυρίσει το παιχνίδι και οι παίκτες του να βγάλουν πάθος. Με εκπληκτικούς τους δύο στόπερ, τον Φακούντο Περέιρα και τον Κλαους, αλλά και τη σημαντική προσθήκη του Μακ, κατάφερε να γυρίσει το παιχνίδι.
Ο ΠΑΟΚ δεν πρέπει να αντιδρά μόνο μετά από ήττες στα όργια που γίνονται. Το σημαντικό είναι να τους σπάσει τα νεύρα, όπως του σπάνε τα δικά του. Θα πρέπει να γίνει ακόμη πιο ενοχλητικός και, βέβαια, οι αντιδράσεις του θα πρέπει να γίνουν πιο ακραίες. Ιδίως με ομάδες παραρτήματα, αλλά και βετεράνους ποδοσφαιριστές του που ως προπονητές παραρτημάτων δηλώνουν τιμωρημένους απέναντι στον ολυμπιακό κι αυξάνουν τους τραυματισμούς της ομάδας τους παραμονές αγώνα με την ομάδα του Πειραιά.
Η Τούμπα πρέπει να γίνει κόλαση για όποιον επισκέπτεται τη Θεσσαλονίκη από εδώ και στο εξής. Η εσωστρέφεια -ως ένα βαθμό- μπορεί να είναι εποικοδομητική, αλλά πλέον δεν πρέπει να είναι στη βιτρίνα. Ο εχθρός είναι ξεκάθαρα εκτός ομάδας. Υπάρχει διοίκηση, υπάρχει προπονητής, ας χειριστούν αυτοί τα θέματα της ομάδας. Ο κόσμος οφείλει από δω και στο εξής να κάνει πιο έντονη την παρουσία του και βέβαια να σκληρύνει τη στάση του απέναντι στους πραγματικούς εχθρούς.
