Ακόμη δεν μπορεί να αποτιμήσει κανείς τα όσα πέτυχαν οι διαιτητές με την αποχή τους. Εστειλαν ένα μήνυμα, αλλά δεν είναι ολοκληρωμένο.
Παρότι υπήρχε η συγκυρία των επεισοδίων του Ρέντη, δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι οι διαιτητές την εκμεταλλεύτηκαν ιδιαίτερα. Είχαν τη δυνατότητα να καταδείξουν ότι η βία δεν περιορίζεται σε αυτούς, αλλά πρόκειται για κοινωνικό φαινόμενο που διεισδύει στο ποδόσφαιρο. Και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Για παράδειγμα τα υψηλά διοικητικά πρόστιμα στις ΠΑΕ για υποκίνηση βίας ακόμη και μέσω δημοσίων αναφορών, μπορεί να έχουν εντυπωσιακά αποτελέσματα. Οι ποδοσφαιρικοί παράγοντες πονάνε μόνο στην τσέπη. Όμως η εφαρμογή τέτοιων μέτρων από την πολιτεία συνήθως δεν υλοποιείται.
Ούτε το μέτρο της ΕΠΟ για τις δυσμενείς κρίσεις κατά διαιτητών είναι εφαρμόσιμο. Στην Ελλάδα θεωρείται αδιανόητο να αναβληθεί ένας αγώνας γιατί μια ομάδα έβγαλε ανακοίνωση εναντίον διαιτητή. Το ποδοσφαιρικό κόστος είναι τόσο μεγάλο που δεν θα το τολμήσει κανείς.
Αντίθετα, η απόλυτη προστασία των ρέφερι μέσα στα αποδυτήρια είναι αυτονόητο για κάθε ευρωπαϊκή χώρα και μπορεί εύκολα να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα. Αν οι ποινές στους ποδοσφαιρικούς παράγοντες είναι αυστηρές, τότε κανείς δεν θα θελήσει να γραφτεί αρνητικά στο φύλλο αγώνα.
Είναι δύσκολο να πείσεις την ποδοσφαιρική κοινότητα ότι μπορεί να αλλάξει ένα τοξικό περιβάλλον που επιτίθεται λεκτικά είτε κατά διαιτητών είτε κατά αστυνομικών, ακόμη κι όταν έχουμε θύματα. Ξένισε πολλούς το γεγονός ότι την ώρα που χαροπαλεύει ο 31χρονος αστυνομικός, υπάρχουν δημόσιοι άνδρες που κάνουν ακραίες αναφορές για την ΕΛ.ΑΣ.
Σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον είναι υποχρεωμένοι να κινηθούν και οι διαιτητές. Μάλιστα αντιμετώπισαν τεχνικά ζητήματα και προσκόμματα, όπως με ποιον τρόπο θα απέχουν ή θα απεργήσουν. Αναγκάστηκαν να δηλώνουν κωλύματα γιατί δεν διαθέτουν θεσμική εκπροσώπηση.
Είναι στα όρια της φαιδρότητας να μην έχουν το δικό τους όργανο και να ταλαιπωρούνται μέσα από άτυπες μαζώξεις. Η Ενωση Διαιτητών / ΟΔΠΕ έχει διακοσμητικό χαρακτήρα, παρότι προβλέπεται από τον αθλητικό νόμο. Απαιτείται η εκπροσώπηση και όλων των εν ενεργεία ρέφερι, με βάση τα πρότυπα της UEFA.
Σε κάθε περίπτωση οι Ελληνες διαιτητές συνασπίστηκαν για πρώτη φορά, έστω για μια βδομάδα. Δεν το είχαν κάνει επί τριάντα περίπου χρόνια! Είναι μοναδική ευκαιρία να διαπιστώσουν τη δύναμή τους, η οποία προέρχεται από τη συναδελφική αλληλεγγύη και όχι από τη διαρκή διαίρεση.
