Την επομένη της νικηφόρας πρεμιέρας στο Πρωτάθλημα, γράφαμε σε τούτη εδώ τη στήλη: «… Η διαφορά του ΠΑΟΚ κόντρα στον Παναιτωλικό με τον ΠΑΟΚ κόντρα στη Λέφσκι είναι πως… Τότε, δεν βλεπόταν.
Τώρα , βλεπόταν». Την επομένη της δεύτερης – και σερί κι εντός έδρας – νίκης του ΠΑΟΚ με τον Ατρόμητο γράφαμε πως… Για ένα ημίχρονο πετούσαν την σκούφια τους από χαρά στις κερκίδες. Και για ένα… Τραβούσαν τα μαλλιά όντες στο ίδιο έργο θεατές. Σε ποιό έργο; Στην ανάσχεση κάθε καλής προσπάθειας του καλού από τον κακό ΠΑΟΚ. Καταλήγοντας δε, αναρωτώμενοι περί τούτου εάν θα πάει μακριά αυτή η… βαλίτσα!
Ουδείς στερεί από τον Ραζβάν Λουτσέσκου τα εύσημα της βελτίωσης της ομάδας του. Αλίμονο. Ο ΠΑΟΚ βρίσκει (χρόνος ενεστώτας…) τα πατήματα του. Κουβαλά όμως, όλα τα περυσινά του κουσούρια. Την αδυναμία στην τελική ενέργεια. Στην εκτέλεση. Και τα προσωπικά, τα αβίαστα προσωπικά λάθη. Αμφότερα λειτουργούν ως τροχοπέδη.
Ήδη κόστισαν τις προοπτικές, στην Τούμπα, ανατροπής και διεκδίκησης της πρόκρισης κόντρα στη Λέφσκι. Θα κόστιζαν και δύο βαθμούς κόντρα στον Ατρόμητο. Ανοικτές πληγές είναι. Το κακό. Είναι κι ανίατες. Το χειρότερο…
Οι διαγνώσεις περί αυτών ένας σωρός. Οι θεραπείες ένας σωρός, επίσης. Αποτέλεσμα; Μηδέν από μηδέν, μηδέν. Οι χαμένες …άχαστες ευκαιρίες κι οι παιδαριώδεις γκάφες κόστισαν και κοστίζουν στον ΠΑΟΚ. Και τούτο σημαίνει απλά – κατά την πάντα ταπεινή μας άποψη – πως οι αρμόδιοι πρέπει να το πάρουν… αλλιώς! Το ταχύτερον δυνατόν.
Τις μισές … άχαστες ευκαιρίες εάν δεν έχανε. Και τις μισές – μία υπόθεση εντυπώσεων επιχειρούμε - γκάφες να απέφευγε… Ο ΠΑΟΚ θα είχε ολότελα διαφορετική εικόνα και πέρυσι κι εφέτος. Υποθετικά, έτσι; Θεωρητικά. Δίχως να λησμονούμε πως ένας τόνος θεωρίας ισούται με ένα γραμμάριο πράξης. Όλα κι όλα…
Πέρα από τα δυο αυτά κουσούρια του ΠΑΟΚ, τις ανίατες πληγές από πέρυσι, διαφάνηκε στον ορίζοντα του κι ίχνος έλλειψης περίσσιων φυσικών δυνάμεων. Όσο διέθεταν τέτοιες δυνάμεις οι χαφ του – και κυρίως Κούρτιτς κι Αουγκούστο – ο ΠΑΟΚ είχε κατοχή. Μόλις στέρεψαν αυτές οι δυνάμεις του(ς) πήρε την κατοχή ο Ατρόμητος.
Για να λέμε τα πάντα, όλα… Ακόμη κι όταν ο Ραζβάν Λουτσέσκου φρέσκαρε
τη μεσαία γραμμή του - αντικαθιστώντας και τους προαναφερόμενους αλλά και τον Ντάντας - ο ΠΑΟΚ δεν ανέκτησε την κατοχή. Ο Ατρόμητος την είχε. Τι σημαίνει αυτό; Ίσως – λέμε: Ίσως – να σημαίνει πως εκτός από το επίπεδο φυσικών δυνάμεων, ο ΠΑΟΚ χρειάζεται πολλή δουλειά και σε άλλο επίπεδο…
ΥΓ 1: Σε… πανάκεια – εάν κι εφ’ όσον ερμηνεύουμε ορθά τις αναφορές πανταχόθεν - για τον ΠΑΟΚ εναγάγετε το όφελος από τη μεταγραφή του Πάολο Φερνάντες, του εκ Βόλου ορμώμενου. Θα είναι άραγε, έτσι; Ίδωμεν…
ΥΓ 2: Μετρήστε πόσες μεταγραφές έγιναν πέρυσι κι εφέτος; Μετρήστε και πόσες από αυτές βοήθησαν πέρυσι ή βοηθούν εφέτος; Σας λέει κάτι, το αποτέλεσμα της σύγκρισης των δύο μετρήσεων; Εάν λέει σε εσάς και λέει και σε εμάς… Ε, δεν πρέπει να λέει και στους αρμόδιους; Τι λέτε; Αυτοί πάντως, δε λένε κάτι. Δεν τους «παίρνει» να πουν…
ΥΓ 3: Φυσικά, ο Ραζβάν Λουτσέσκου ξέρει. Κι ανάλογα πράττει. Δε χωρά κουβέντα περί τούτου αλλά… Μήπως στην περίπτωση του Νίκολας Κουαλιάτα, θα μπορούσε, να βοη8ήσει ο Πάμπλο Γκαρσία. Συμπατριώτες είναι με τον νεαρό. Θρύλος είναι στην Ουρουγουάη ο «Τσε», Μήπως;
ΥΓ 4: Στην αλλαγή του Αντελίνο Βιεϊρίνια ξεδιπλώθηκαν βαθιές πτυχές της ψυχής του ΠΑΟΚ ως ομάδας και κόσμου. Δε συμβαίνουν ανάλογες στιγμές με άλλους αρχηγούς, σε άλλα γήπεδα σε άλλες ομάδες. Αυτή η μοναδικά συγκλονιστική ατμόσφαιρα στις κερκίδες, όπως κι η ανάλογη άλλη στα αποδυτήρια, πρέπει να αξιοποιηθεί από κάθε πρόσωπο εμπλεκόμενο στη λειτουργία του ΠΑΟΚ…
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
