Τάνια Κεραμυδά: Ένα ακόντιο που χόρεψε ζεϊμπέκικο... τις αγελάδες σε ρυθμούς Βίσση

Το ακόντιο έφυγε από τα χέρια της και άγγιξε το μετάλλιο. Ήξερε ότι βρισκόταν στην τρίτη θέση και περίμενε μια βολή για να πανηγυρίσει. Παρακολουθούσε με αγωνία την «αντίπαλο» της, Μοράντι Ρασνού, αλλά στην τελευταία της προσπάθεια την προσπέρασε για τέσσερα εκατοστά και την έβγαλε από το βάθρο. Το χαμόγελο έσβησε στιγμιαία από το πρόσωπο της. Στεναχωρήθηκε. Είχε φτάσει τόσο κοντά.

Για λίγα δευτερόλεπτα, η Τάνια Κεραμυδά έμεινε σιωπηλή και σκέφτηκε την εξέλιξη της φετινής διαδρομής που ήταν γεμάτη εμπόδια, πόνους, ιώσεις και δοκιμασίες. Μια χρονιά που προσπάθησε να τη λυγίσει αλλά την πείσμωσε περισσότερο. Μια σεζόν που την έκανε να σιγοτραγουδά το «Πάρτε τα όλα από μπροστά μου, δε θέλω τίποτα να έχω πια δικό του» της Άννας Βίσση.

«Το πώς χάθηκε αυτό το μετάλλιο, αντικατοπτρίζει την εξέλιξη της φετινής χρονιάς»

«Εκείνη τη στιγμή πικράθηκα. Είχα ρίξει την τελευταία μου βολή και ήμουν στην τρίτη θέση. Περίμενα τι θα κάνει η Ιρανή και στην έκτη της βολή με πέρασε για τέσσερα εκατοστά. Χάρηκα για την προσπάθεια της, είναι μια δυνατή αθλήτρια, είχαμε ανταγωνισμό μέχρι και την τελευταία βολή και ήταν καλός ο αγώνας. Στεναχωρήθηκα αλλά το πώς χάθηκε αυτό το μετάλλιο, αντικατοπτρίζει την εξέλιξη της φετινής χρονιάς. Δε θεώρησα ότι ήταν ήττα αλλά το κλείσιμο ενός κύκλου. Πλέον, είμαι γεμάτη ενέργεια και ετοιμάζομαι για τα επόμενα. Έχω πεισμώσει», υποστήριξε η Τάνια μιλώντας στο metrosport.gr.

Στην Ινδία κάτω από τον καυτό ήλιο και μέσα σε αποπνικτική ζέστη, απέδειξε ότι η ψυχή δεν μετριέται σε εκατοστά. Οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές για την πάθηση της (μυασθένεια Gravis) και το κατάλαβε μόλις κατέβηκε από το αεροπλάνο αλλά είχε ένα στόχο. «Ήταν δύσκολες οι καιρικές συνθήκες στην Ινδία. Η ζέστη ήταν αποπνικτική. Μόλις κατέβηκα από το αεροπλάνο, κατάλαβα αμέσως ότι οι συνθήκες δεν ήταν οι καλύτερες για εμένα και την πάθηση μου. Ωστόσο, προσπάθησα να προσαρμοστώ και να το διαχειριστώ γιατί είχαμε πάει εκεί με ένα στόχο. Ήταν μια πρόκληση για μένα», τόνισε.

Με τη βοήθεια της προπονήτριάς της, Λένα Ανουσάκη, και οπλισμένη με υπομονή, πίστη και δύναμη, έριξε τη δεύτερη καλύτερη βολή της καριέρας της. Μπορεί να μην ανέβηκε στο βάθρο αλλά έφυγε γεμάτη, γιατί, όπως λέει και η ίδια: «Είμαι ικανοποιημένη με την επίδοση μου στον αγώνα γιατί είναι η δεύτερη καλύτερη της καριέρας μου. Ήταν κάτι που δεν περίμενα. Το τελευταίο διάστημα δεν αισθανόμουν πολύ καλά αλλά με βοήθησε η προπονήτρια μου και η καλή ψυχολογία που είχα. Ειλικρινά, ξεπέρασα τον εαυτό μου».

«Στο Μαρόκο κόλλησα ένα μικρόβιο και έπαθα πνευμονία – Μετά το Εκουαδόρ βρέθηκα θετική στον κορωνοϊό»

Η φετινή χρονιά άνετα θα μπορούσε να είναι το 13άρι της και να την κάνει να σκεφτεί ότι κάποιος την έχει ματιάξει. Από την τέταρτη θέση στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού έως το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Ινδία η ίδια δοκιμάστηκε σωματικά και ψυχικά.

Ιώσεις, μικρόβια, πυρετός, πόνοι, καιρικές συνθήκες, χρόνια πάθηση δημιούργησαν ένα κοκτέιλ που δυσκολεύτηκε να απολαύσει. «Το διάστημα που μεσολάβησε από τους Παραολυμπιακούς Αγώνες μέχρι και το Παγκόσμιο στην Ινδία ήταν αρκετά δύσκολο. Είχαμε μια περιπέτεια με τη μητέρα μου, η οποία έπρεπε να κάνει δυο μεγάλα χειρουργεία. Υπήρξαν κάποια δικά μου προβλήματα υγείας, αρρώστησα πολλές φορές, είχα συχνά προβλήματα με τα πνευμόνια μου. Ήταν αρκετά ψυχοφθόρα η χρονιά, η ψυχολογία μου δεν ήταν καλά, υπήρχαν αρκετά σοβαρά προβλήματα και όλο αυτό επηρέαζε το σώμα μου. Ίσως και για αυτό αρρώσταινα τόσο συχνά, ίσως και για αυτό πονούσα πολύ και παντού αρκετές φορές».

Οι πόνοι και η κακή ψυχολογία δεν ήταν τα μόνα εμπόδια που βρέθηκαν μπροστά της στη διαδρομή προς το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα καθώς η συμμετοχή της στους αγώνες στο Μαρόκο και στο Εκουαδόρ τάραξαν την υγεία της.

«Πήγα στο Μαρόκο, κόλλησα ένα μικρόβιο και έπαθα πνευμονία. Βρέθηκα στο Εκουαδόρ και λόγω του υψομέτρου είχα αρκετές φλεγμονές, τα χείλη μου πρήστηκαν πάρα πολύ, το πρόσωπο μου ξεφλουδίστηκε, μου έπεσε το οξυγόνο. Επέστρεψα στην Ελλάδα με υψηλό πυρετό και βρέθηκα θετική στον κορωνοϊό. Λίγες μέρες μετά, βρέθηκα στην Ινδία. Επιστρέφοντας από εκεί έπρεπε να κάνω και ένα χειρουργείο. Ήταν δύσκολη η χρονιά, έκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου. Ξεπέρασα τον εαυτό μου».

«Αξίζει να προσπαθείς ακόμη και για το ένα χιλιοστό»

Περιγράφοντας τη φετινή της χρονιά και τα σκαμπανεβάσματα της με κάθε λεπτομέρεια, ήταν φυσικό επακόλουθο να δημιουργηθούν απορίες. Πώς κατάφερε να διαχειριστεί όλες αυτές τις καταστάσεις, να τιθασεύσει το μυαλό της και να αγωνισθεί; «Με βοήθησε γενικότερα ο τρόπος σκέψης μου και η ψυχοθεραπεία. Από τότε που διαγνώσθηκα με την ασθένεια, είδα τη ζωή αλλιώς. Βλέπω τα πράγματα διαφορετικά και προσπαθώ να βρίσκω τρόπους να εστιάζω στο θετικό σε κάθε κατάσταση. Σίγουρα θα υπάρχουν κακές στιγμές και ναι μπορείς να κλάψεις αλλά αυτό που σκέφτομαι είναι ότι θα κλάψεις αλλά μετά θα δεις τι μπορείς να κάνεις. Επίσης, σημαντικό ρόλο έπαιξε και η ψυχοθεραπεία. Νιώθω ότι είναι ένας τρόπος να γνωρίσεις τον εαυτό σου καλύτερα. Είναι μια εποικοδομητική διαδικασία. Ο ψυχολόγος μου με βοήθησε στο να μάθω να διαχειρίζομαι τον εαυτό μου και τέτοιου είδους καταστάσεις».

Τι άλλαξε σε εκείνη; Ποιο ήταν το μάθημα που πήρε; Η Τάνια μας εκμυστηρεύτηκε ότι η φετινή χρονιά της έμαθε να ακούει το σώμα της και να προσπαθεί ακόμη και για το ένα χιλιοστό παραπάνω: «Έμαθα να ακούω το σώμα μου και να μην το τιμωρώ. Έμαθα ότι η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά και για αυτό αξίζει να προσπαθείς ακόμη και για το ένα χιλιοστό».

«Δεν ήμουν έτοιμη - Πριν φύγω για Ινδία δεν έριχνα αυτά τα μέτρα»

Αρωγός στη διαδρομή της στάθηκε και η προπονήτρια της. Οι δυο γυναίκες έχουν μια αρμονική συνεργασία και η Λένα έχει φροντίσει να μάθει κάθε κουμπί της Τάνιας: «Έχουμε μια άριστη σχέση. Με βοήθησε πολύ και εκείνη. Είναι εξαιρετικός άνθρωπος και γνωρίζει καλά την πάθηση μου, το σώμα μου και το πως αυτό αντιδρά σε κάθε κατάσταση και το πότε είμαι κουρασμένη ή η ψυχολογία μου δεν είναι καλή. Με διαβάζει και αυτό μας έχει βοηθήσει πολύ. Ξέρει πότε θα με συμβουλεύσει, πότε θα μαλώσει. Κάναμε κάποιες μικρές αλλαγές στην προπόνηση, τις ακολούθησα και βγήκε αυτό το αποτέλεσμα. Δεν ήμουν έτοιμη. Πριν φύγω για Ινδία δεν έριχνα αυτά τα μέτρα. Το σώμα μου ένιωθα ότι είχε καταρρεύσει. Σεβόμαστε η μια την άλλη και είναι δίπλα μου σε κάθε βήμα. Είμαστε οικογένεια. Είμαι ευγνώμων που είναι στη ζωή μου και δικαιώνομαι για την επιλογή μου καθημερινά».

Η Λένα έζησε τον αγώνα της Τάνιας στην Ινδία μέσα από την τηλεόραση. Όταν είδε το ακόντιο να προσγειώνεται στα 22.02μ πανηγύρισε έντονα και δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό της στο πρώτο τηλεφώνημα της αθλήτριας μετά το τέλος των προσπαθειών αλλά ταυτόχρονα άρχισε να σχεδιάζει και τα επόμενα βήματα. Όπως υποστήριξε η Τάνια: «Μόλις βγήκα έξω της τηλεφώνησα. Χάρηκε για την προσπάθεια μου. Ήταν ευχαριστημένη με την επίδοση μου, όπως και εγώ. Μου είπε μπράβο και ότι συνεχίζουμε δυνατά για τα επόμενα».

«Θα ήθελα να υπάρχει περισσότερη προβολή για όλους εκείνους που βρίσκονται στο σπίτι και δε γνωρίζουν»

Αφήνοντας πίσω την Ινδία, μια χώρα διαφορετική, γεμάτη χρώματα και πικάντικες γεύσεις κρατά την εμφάνιση της, τις αγελάδες που κυκλοφορούσαν στους δρόμους καθώς και τη συνύπαρξη της με την αγαπημένη της φίλη και συναθλήτρια, Στέλλα Σμαραγδή. «Η Ινδία είναι ένας άλλος κόσμος. Μια εντελώς διαφορετική από εμάς χώρα με άλλη κουλτούρα, άλλα χρώματα, άλλες γεύσεις, άλλες μυρωδιές. Όμορφη και γεμάτη εμπειρίες. Τα πάντα ήταν πικάντικα. Μου έκανε εντύπωση ότι είχε παντού αγελάδες, μαϊμούδες και σκιουράκια (γέλια). Επίσης, επιτέλους ήμουν σε αγώνα μεγάλο με τη Στέλλα τη Σμαραγδή. Είναι φίλη μου και εκείνη μου άνοιξε το δρόμο για να φτάσω ως εδώ. Χαίρομαι όταν βρίσκομαι μαζί της σε αγώνες. Είναι άψογη η συνεργασία μας εδώ και χρόνια».

Πατώντας το πόδι της στην Ελλάδα τόσο η ίδια όσο και η υπόλοιπη αποστολή περίμεναν μια υποδοχή αντάξια των προσπαθειών τους. Για ακόμη μια φορά, το αεροδρόμιο ήταν άδειο, συνηθισμένο θα έλεγε κανείς, και η σκέψη πήγε εύλογα στα νέα παιδιά που βρίσκονται στο σπίτι και ενδέχεται να μη γνωρίζουν ότι μπορούν να έχουν τέτοια ενασχολήσεις. «Η ομάδα έκανε καλή εμφάνιση παρά τις δύσκολες συνθήκες που επικρατούσαν στο Νέο Δελχί. Το ότι δεν ήρθε κάποιος είναι ένα συχνό φαινόμενο και με στεναχωρεί πολύ. Βλέπω ότι γίνονται κινήσεις για να βελτιωθούν τα πράγματα, γίνονται και άλλες που σε κάνουν να αναρωτιέσαι τι γίνεται. Θα ήθελα να υπάρχει περισσότερη προβολή για τους νεότερους αθλητές και για όλους εκείνους που βρίσκονται στο σπίτι και δε γνωρίζουν ότι μπορούν να έχουν μια τέτοια ενασχόληση και δυνατότητα» υποστήριξε η Τάνια.

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news

Μπείτε στην παρέα μας στο instagram

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook

Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube

Μαζί και στο spotify