Το χρονόμετρο
στην μετάδοση της NOVA έδειχνε
18’:54’’. Ο Βαρέλα έχει κλέψει με
τζαρτζάρισμα την μπάλα από τον
Χατζηγιοβάνη και κάνει πάσα προς τον
Μπίσεσβαρ. Είναι η έναρξη μίας επιθετικής
προσπάθειας του ΠΑΟΚ, στην οποία
συμμετείχαν όλοι οι παίκτες του πλην
του Πασχαλάκη, χωρίς να μεσολαβήσει
επαφή παίκτη του Παναθηναϊκού και με
τον τελευταίο ποδοσφαιριστή που
προστέθηκε στην αλυσίδα από πλευράς
Δικεφάλου να είναι ο Σίντκλεϊ, που πήρε
την κεφαλιά στην σέντρα του Λύρατζη,
«ανάγκασε» τον Διούδη να επέμβει και
έδωσε στον Ακπομ την δυνατότητα να
σκοράρει.
Η ενέργεια του Αγγλου φορ ήρθε
ενώ είχαν προηγηθεί 22 αλλαγές κατοχής
της μπάλας (συμπεριλαμβανομένης και
της κεφαλιάς του Βραζιλιάνου μπακ) και
κατέληξε σε ένα γκολ, στο 2-0, με το οποίο
ο ΠΑΟΚ όχι μόνο «κλείδωσε» την νίκη και
μαζί την δεύτερη θέση στο Πρωτάθλημα,
αλλά έστειλε και το πλέον ηχηρό μήνυμα
ετοιμότητας ενόψει του τελικού της 21ης
Μαΐου. Στα 87 δευτερόλεπτα που διήρκησε
ο «ασπρόμαυρος» μονόλογος, επιβεβαιώθηκαν
όλα όσα δηλώνει ο Λουτσέσκου εδώ και
δύο παιχνίδια: ότι η ομάδα του έχει
αρχίσει να ανακτά την πνευματική φρεσκάδα
αλλά και την ποιότητά της. Η συγκεκριμένη
φάση είναι η πιο τρανταχτή απόδειξη της
συγκέντρωσης σε μέγιστο βαθμό που είχαν
οι παίκτες του ΠΑΟΚ στο χθεσινό ματς
και οδήγησε σε έναν κυριαρχικό ποδόσφαιρο
με ποσοστά κατοχής μπάλας που στο πρώτο
ημίχρονο έφτασαν μέχρι και το 73% (ο
Δικέφαλος πήγε στα αποδυτήρια με ποσοστό
63%).
Προφανώς
όταν στην σύνθεση του ΠΑΟΚ υπάρχουν ο
Μπίσεσβαρ, ο Αντρίγια σε καλή κατάσταση,
ο Λύρατζης που επιστρέφει φουριόζος
και ο Σβαμπ που μάλλον έχει βαλθεί να
αποδείξει ότι κακώς θα φύγει αν ο
Δικέφαλος το επιτρέψει, τότε όλα είναι
πιο εύκολα. Στους προαναφερθέντες πρέπει
να προστεθούν ο Βαρέλα που ήθελε η
τελευταία παράστασή του στην Τούμπα να
είναι απόλυτα θετική, ο Ίνγκασον που
πέρα από την αμυντική κυριαρχία του
εξελίσσεται και στον παίκτη κλειδί στις
στημένες φάσεις, ο Τσιγγάρας που ήταν
ο γνωστός πιστός στρατιώτης στην μεσαία
γραμμή, καθώς και ο Σοάρες (μέρα με την
μέρα ανεβαίνει), όπως και ο Σίντκλεϊ που
μετά από καιρό φανέρωσε τα καλά επιθετικά
στοιχεία που διαθέτει και ίσως σε αυτό
να έπαιξαν ρόλο και οι «ανάσες» που πήρε
το Σάββατο όταν ο Λουτσέσκου επέλεξε
να δώσει τον ρόλο του στον Τσαούση.
Ο ΠΑΟΚ έχει
να μετρά μόνο κέρδη από το χθεσινό ματς,
αφού είδε και τους Βιεϊρίνια, Ολιβέιρα
να επιστρέφουν και τον Ελ Καντουρί να
παίρνει αγωνιστικό χρόνο σε δεύτερο
σερί ματς. Για τον Μαροκινό δεν πρέπει
να λησμονούμε κάτι: ότι είναι ο παίκτης
με το μεγαλύτερο κίνητρο για να κάνει
κάτι ξεχωριστό στον τελικό, γιατί πολύ
απλά απείχε από τους προηγούμενους.
Το τάιμιννκ
της καλής εμφάνισης δεν είναι τυχαίο
Γενικότερα,
ο ΠΑΟΚ έδειξε χθες ότι ο Λουτσέσκου είχε
στοχεύσει πολύ συνειδητά η ομάδα του
να αρχίσει να ανεβάζει και πάλι γκάζι
λίγο πριν τον τελικό του Κυπέλλου. Αυτό
μπορούσε κανείς να το αντιληφθεί από
κάθε λεπτομέρεια του αγώνα, όπως την
προσήλωση με την οποία Αντρίγια, Ινγκασον
και Σβαμπ προσπάθησαν και κατάφεραν να
εκτελέσουν την κομπίνα στο φάουλ που
έφερε το 1-0. Ο Ρουμάνος τεχνικός και οι
συνεργάτες του είχαν βάλει εδώ και καιρό
προτεραιότητες και αυτό ήταν που, με
ένα φτωχό για τρεις διοργανώσεις υλικό,
έφερε τον ΠΑΟΚ στους «8» του
Conference League και στον τελικό
του Κυπέλλου έχοντας αποκλείσει την
ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό σε διπλά ματς και
με τις ρεβάνς μακριά από την Τούμπα.
Ακόμη
και την σύγκριση των δύο... τελικών να
κάνουμε, του χθεσινού και αυτού του
Σαββάτου είναι ξεκάθαρο ότι το ματς που
δίνει κούπα μπήκε σε προτεραιότητα.
Αρκεί μόνο να πούμε ότι ο Κρέσπο που
έπαιξε το Σάββατο με τον Ολυμπιακό,
έμεινε εκτός πλάνου χθες για να
προετοιμαστεί για τον τελικό, μαζί με
τον Ντόουγκλας για τον οποίο ο Λουτσέσκου
δεν θέλησε να πάρει το παραμικρό ρίσκο.
Το
σίγουρο είναι ότι ο ΠΑΟΚ είναι σκληρό
καρύδι
Προφανώς,
το ότι ο ΠΑΟΚ μοιάζει να είναι έτοιμος,
ακολουθώντας μία ξεκάθαρη στρατηγική
εδώ και μέρες, για τον τελικό του Κυπέλλου,
δεν σημαίνει ότι έχει το τρόπαιο στην
τσέπη του. Και ο Παναθηναϊκός θα εμφανιστεί
διαφορετικός (έχει πλέον μία αξιοσημείωτη
απώλεια, αυτή που προήλθε από την ανοησία
του Μακέντα να πατήσει το πόδι του Σβαμπ
στο 91’) σίγουρα, αλλά και ένα ματς είναι
που ποτέ δεν μπορεί να προδικάζεις
απόλυτα την εξέλιξή του. Όμως, το βέβαιο
είναι ότι ο ΠΑΟΚ θα είναι πολύ σκληρό
καρύδι, έχει πλέον τον αέρα των μεγάλων
αγώνων, είναι μία ομάδα μπαρουτοκαπνισμένη
στους τελικούς. Οπότε αν κάνει το λάθος
οποιοσδήποτε να μην την μετρήσει σωστά θα το βρει μπροστά του. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ
δεν έχει κανένα λόγο να μην εμπιστεύεται
ΑΥΤΟΝ τον προπονητή και ΑΥΤΟΥΣ τους
παίκτες που έχουν φροντίσει να του
δείξουν ποιοι είναι πολλές φορές.
Ας
γίνει ανάλυση ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ με κριτήριο
τον μαραθώνιο του Πρωταθλήματος
Εξάλλου,
με αφορμή και τις δηλώσεις του Λουτσέσκου
ότι αν ο ΠΑΟΚ κατακτήσει το Κύπελλο, με
δεδομένη την κατάκτηση της δεύτερης
θέσης και την πορεία στα προημιτελικά
του Conference,
θα πρόκειται για μία από τις τέσσερις
πιο πετυχημένες σεζόν της ιστορίας του,
θα πρέπει να υπογραμμίσουμε την υποχρέωση
που έχουν ο Ρουμάνος τεχνικός, ο Ζοσέ
Μπότο και πάνω απ’ όλα ο Ιβάν Σαββίδης
με τους άμεσους συνεργάτες του να
μετρήσουν την σεζόν όχι με αυτό το
κριτήριο αλλά με βάση την χρονιά του
αήττητου τίτλου και του νταμπλ και των
τριών χρόνων κυριαρχίας του Ολυμπιακού
που έχουν ακολουθήσει. Δεν είναι τώρα
η ώρα να επεκταθούμε περισσότερο αφού
αυτό που προέχει είναι η κατάκτηση του
ένατου Κυπέλλου στην ιστορία του
συλλόγου.
Η
διστακτικότητα του Βαρέλα και η υπόκλιση
της θύρας 4 στον Πασχαλάκη
Φυσικά,
δεν γίνεται να μην σχολιάσει κανείς τις
σκηνές αποθέωσης που γνώρισαν Βαρέλα
και Πασχαλάκης στο τέλος του ματς. Το
πιο αξιοσημείωτο βέβαια, είναι η αποθέωση
του υψηλόσωμου γκολκίπερ από τους
οργανωμένους στην θύρα-4. Για μία ακόμη
φορά το τελευταίο διάστημα-η προηγούμενη
ο τρόπος με τον οποίο η πιο «καυτή»
κερκίδα της Ελλάδας... ανέβασε στους
επτά ουρανούς τον μικρό Λέανδρο-οι
οργανωμένοι δείχνουν ένα κιμπαριλίκι
που είναι ο ΠΑΟΚ στα
καλύτερά του. Εστειλαν στο χρονοντούλαπο
της ιστορίας το προ ενός έτους επεισόδιο
στα επίσημα με τον έμπειρο πορτιέρε και
αναγνώρισαν τα όσα έχει προσφέρει στην
ομάδα και κυρίως την συμβολή του στην
κατάκτηση τίτλων και διακρίσεων. Το
ίδιο ίσχυσε και στην περίπτωση του
Βαρέλα, που μαζί με τον Κρέσπο είναι οι
παίκτες με τα περισσότερα τρόπαια στον
ΠΑΟΚ, τον οποίο αγκάλιασαν με ζεστά
συνθήματα στο φινάλε. Η διστακτικότητα
με την οποία αρχικά περπατούσε δακρυσμένος στο τερέν
της Τούμπας ο έμπειρος αμυντικός
υποδήλωνε και από μέρους του μία
αναγνώριση λάθος χειρισμών που έκανε
στην υπόθεση της μεταγραφής του γιου
του Γκουστάβο στην Μπενφίκα πριν λίγους
μήνες. Η κερκίδα, το σκέφτηκε λίγο αρχικά
κι αφού πρώτα αποθέωσε τον Πασχαλάκη, και στο τέλος πολύ θερμά αναγνώρισε στο
«θηρίο» όλα όσα προσέφερε στον σύλλογο.
Το ίδιο ισχύει και για τον Μαουρίσιο,
για τον οποίο, συν τοις άλλοις, θυμήθηκαν
ότι ο ίδιος είχε κάνει άνοιγμα για να
μείνει και ότι εν τέλει δεν ήταν δική
του απόφαση να πάψει να είναι παίκτης
του ΠΑΟΚ.
Όλα
αυτά τα ωραία δημιουργούν θετική ενέργεια
την οποία σταθερά έχει πριν από τελικούς
ο ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια και αυτό
είναι και ένα από τα μυστικά της επιτυχίας
του.
Υ.Γ. Ο Βαρέλα, χωρίς δισταγμό, βγήκε να μιλήσει για την αποχώρησή του, ο Πασχαλάκης, όμως, αν και σε ανάρτησή του έκανε λόγω για «last dance» στην Τούμπα, αρνήθηκε να κάνει δηλώσεις παραπέμποντας σε όσα θα πει μετά τον τελικό. Ίσως αυτό συνιστά μία χαραμάδα παραμονής, ίσως και όχι. Ας περιμένουμε...
