Θυμίζοντας και βέβαια, τονίζοντας πως ο ΠΑΟΚ δεν έχει κατακτήσει ακόμη μήτε την δεύτερη (της… παρηγοριάς) θέση στο Πρωτάθλημα και το Κύπελλο… Αναφέρουμε απλά, τον κίνδυνο… Τον ορατό στον ορίζοντα του ΠΑΟΚ κίνδυνο, χάσει και την δεύτερη (της… παρηγοριάς) θέση στο Πρωτάθλημα και το Κύπελλο.
Δεν βλέπουμε το ποτήρι του μισοάδειο. Εξάλλου μετά την καταγραφή… σφυγμού προχθές, στο «Γ. Καραϊσκάκης» μισογεμάτο φαίνεται το ποτήρι του ΠΑΟΚ. Συνάμα δε λησμονούμε πως και στους δυο Τελικούς – καθώς τέτοιος είναι και το φινάλε του Πρωταθλήματος – ο ΠΑΟΚ θα έχει στο πλευρό του, τον κόσμο του αλλά… Δίχως περαιτέρω βελτίωση, πολλή βελτίωση ο ΠΑΟΚ δε θα απολαύσει τους καρπούς των κόπων μίας ολόκληρης αγωνιστικής περιόδου.
Τού καταμαρτυρούνται μύρια στραβά, κακά κι ανάποδα. Ορθά κι εύλογα. Ο ΠΑΟΚ όμως – κι οφείλουμε, να το αναγνωρίσουμε – κουβαλώντας όλα αυτά έκανε μια εντυπωσιακή πορεία. Υπερέβη τον εαυτόν του. Ξεπέρασε, να το πούμε απλά, το ταβάνι του…
Εν τούτοις όλα θα πάνε στράφι εάν κι εφ’ όσον ο ΠΑΟΚ σε δυο Τελικούς δε νικήσει δυο φορές τον Παναθηναϊκό! Θα είναι και κρίμα κι άδικο φυσικά, για προπονητές και παίκτες του, να πάνε στράφι οι προσπάθειες τους. Και θα πάνε – επιμένουμε – εάν κι εφ’ όσον σε δυο Τελικούς δε νικήσει δυο φορές τον Παναθηναϊκό! Μια μάλιστα, τη μία στην Τούμπα με τον κόσμο αναφανδόν στο πλευρό του.
Είναι συγκοινωνούντα δοχεία οι αυτοί οι δύο Τελικοί. Με άλλα λόγια; Μετρά το αποτέλεσμα και κυρίως, η εικόνα στον έναν, αύριο Τρίτη, για τον άλλον, το Σάββατο. Δε λέμε πως είναι καθοριστικό. Επιδραστικό λέμε, πως είναι. Για τις δυο φιναλίστ και για τον κόσμο τους. Ιδιαίτερα για τον κόσμο του ΠΑΟΚ ο οποίος τόσο καιρό πετούσε με τα φτερά της χαράς του στον έβδομο ουρανό. Και τελευταία δε λέει, να ξεκολλήσει από τα έγκατα της γης καθώς η λύπη έκοψε τα φτερά του…
Προκαλεί λοιπόν, βαθιά θλίψη το σερί τόσων αγωνιστικών δίχως νίκη στο Πρωτάθλημα. Κι ανησυχία κι αβεβαιότητα κι απογοήτευση στον κόσμο του. Αν κι η προοπτική της συνήθειας η οποία έγινε λατρεία τα αφήνει όλα αυτά στο πλάι. Για να περάσει μπροστά το πάθος κι ο ενθουσιασμός για μία ακόμη κατάκτηση Κυπέλλου. Για ένα ακόμη Τρόπαιο στο Λευκό Πύργο, στολίδι για τη Θεσσαλονίκη, τη Μακεδονία, τη Βόρεια Ελλάδα.
Δε θα είναι ίδια τα δεδομένα για τον Τελικό του Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ νικητή στον Τελικό για την δεύτερη (της… παρηγοριάς, είπαμε) θέση του Πρωταθλήματος. Θα είναι διαφορετικά και για τον κόσμο και για την ομάδα του. Πώς να το κάνουμε, δηλαδή;
Θεωρούμε δε, πως συμφωνείτε με την – έστω υποθετική - εκτίμηση μας περί της μη δυνατότητας του «Σπύρος Λούης», να χωρέσει την Τούμπα. Εάν κι εφ’ όσον ο ΠΑΟΚ συνέχιζε στο Πρωτάθλημα με τη φορά του Κυπέλλου. Ήτοι, μετά τον Ημιτελικό με τον Ολυμπιακό τον οποίον πανηγυρικά ξωπέταξε από τον Τελικό. Εκείνη η φόρα θα διαμόρφωνε σε περισσότερο καυτό τον κόσμο του ΠΑΟΚ. Αυτή η απίστευτη αλλά αληθινή φόρα… κατηφόρα τον πάγωσε!
Προχθές όμως, πάλι με τον Ολυμπιακό και πάλι στο «Γ. Καραϊσκάκης»… Ο σφυγμός ο οποίος καταγράφηκε στον ΠΑΟΚ προκάλεσε – επιμένουμε σε αυτό – πνοή ανέμου αισιοδοξίας μερικών μποφόρ. Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά, πως είναι στην ευχέρεια προπονητών και παικτών τα περισσότερα μποφόρ. Για είναι να τον καταστήσουν αύριο… Ούριο!
Ένας τέτοιος άνεμος στον Τελικό της Τρίτης είναι ό, τι καλύτερο για τον Τελικό του Σαββάτου. Είναι το αυριανό ζητούμενο…
