Στον ΠΑΟΚ έχει γίνει ένας γόρδιος δεσμός που μόνο ο Ιβάν μπορεί να λύσει

Προφανώς και υπάρχουν πολλές ενστάσεις για το κοουτσάρισμα του Ραζβάν Λουτσέσκου στον χθεσινό τελικό Κυπέλλου με την ΑΕΚ, από την στιγμή που ο ΠΑΟΚ έπαιζε με παίκτη παραπάνω μόλις από το πέμπτο λεπτό και δεν μπόρεσε να το εκμεταλλευτεί. Εκ του αποτελέσματος, μπορούμε να συζητάμε για το αν ο Ντάντας (κυρίως) και ο Φιλίπε Σοάρες ήταν λογικό να μην πάρουν ούτε λεπτό στο παιχνίδι και αν αυτό το αδόκιμο για ΠΑΟΚ 3-5-2, όταν Βιεϊρίνια και Μπίσεσβαρ πέρασαν στον αγωνιστικό χώρο, ήταν η κατάλληλη επιλογή για ένα παιχνίδι αυτής της βαρύτητας. Για να είμαστε δίκαιοι, όμως, στην κρίση μας για την απόδοση του προπονητή του ΠΑΟΚ στην διαχείριση του τελικού, πρέπει να δούμε ποιους άλλους παίκτες είχε στον πάγκο και δεν τους χρησιμοποίησε: Πλην των δύο νεαρών Πορτογάλων, τον Ζίβκο Ζίβκοβιτς και τον ουσιαστικά εκτός πλάνου φέτος, Τόμας Μουργκ.

Στο δικό μου σκεπτικό, κατά συνέπεια, η μεγαλύτερη ευθύνη του 54χρονου τεχνικού είναι ότι ενώ τις τελευταίες εβδομάδες όλη η δουλειά του και τα παιχνίδια των πλέι οφ ήταν προσαρμοσμένα στις ανάγκες του τελικού, η ομάδα παρουσιάστηκε ανέτοιμη να διαχειριστεί τον τελικό, ειδικά από την στιγμή που λόγω της αποβολής του Ρότα, από αουτσάιντερ μετατράπηκε σε φαβορί.

Ο Λουτσέσκου πήρε πάνω του όλη την ευθύνη, ειδικά γι’ αυτό το κομμάτι της αδυναμίας να διαχειριστούν οι παίκτες του την πίεση για έναν υψηλό στόχο, κάτι που έχει συμβεί και άλλες φορές μέσα στην σεζόν, όμως, ας μην γελιόμαστε, όλα είναι θέμα ποιότητας στο ρόστερ. Αν την διαθέτεις, μπορεί και σε μεταβατική σεζόν όπως και της ΑΕΚ, με νέο προπονητή και πολλούς νέους παίκτες, να δημιουργήσεις μία ομάδα πρωταθλητισμού.

Ο ΠΑΟΚ δεν το είχε αυτό το ρόστερ φέτος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έπεσαν χρήματα και για μεταγραφές: Τα 1,8 εκατομμύρια ευρώ που δαπανήθηκαν για τον Κουλιάτα και τα περίπου τρία εκατομμύρια για τον Φιλίπε Σοάρες αποτελούν αγορές που πόνεσαν φέτος οικονομικά τον Δικέφαλο και έρχονται να προστεθούν σε μία σειρά από ανάλογα άστοχες μεταγραφικές κινήσεις τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, πρέπει να ομολογήσουμε ότι και τα συμβόλαια του ΠΑΟΚ φέτος δεν έφταναν στο ύψος άλλων χρόνων. Αν εξαιρέσει κανείς τα περίπου 1,2 εκατομμύρια ευρώ με τα οποία αμείβονται ο Αντρια, ο Ινγκασον και ο Κούρτιτς που πλέον αδειάζει μία θέση στο ρόστερ, τα υπόλοιπα είναι χαμηλά για ομάδα πρωταθλητισμού. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αρκεί να το κοινοποιείς σωστά στον κόσμο και, κυρίως, να έχεις τον προπονητή που θα δουλέψει επισταμένα με νεαρούς παίκτες και θα προσπαθήσει να μετατρέψει σε πρωταγωνιστές και κάποιους άσημους ξένους με υψηλές προοπτικές φέτος.

Ο Λουτσέσκου δούλεψε αναγκαστικά με αυτό το ρόστερ

Ο Λουτσέσκου, καλώς ή κακώς, δεν είναι ένας τέτοιος προπονητής και όταν ανέλαβε για δεύτερη φορά στον ΠΑΟΚ πίστευε ότι θα έχει μία θητεία ανάλογη με αυτή της πρώτης. Δηλαδή, θα διαχειριζόταν μία ομάδα γεμάτη όπλα πρώτης γραμμής να χτυπήσει στα ίσα τον τίτλο. Κάτι τέτοιο δεν ίσχυσε και ο προπονητής του ΠΑΟΚ βρέθηκε από νωρίς (λόγω και του ευρωπαϊκού αποκλεισμού), να δουλεύει με ένα γκρουπ νεαρών παικτών που το κλαμπ επιτάσσει να προωθηθούν στην πρώτη ομάδα γιατί είναι όντως ταλέντα, αλλά δεν πρόκειται για ένα κλαμπ με ρόστερ της δικής του φιλοσοφίας.

Ναι, δουλεύει με τον Κωνσταντέλια και τον Κουλιεράκη, αλλά θα ήθελε να να έχει έναν Πέλκα και έναν Κρέσπο. Παίκτες όπως οι δυο πιτσιρικάδες θέλουν υπομονή, πολλή δουλειά στην νοοτροπία και τον χαρακτήρα και άλλου είδους προπονητική προσέγγιση.

Η μίξη που επέβαλε ο Ιβάν και δεν... βγαίνει εύκολα στην πράξη

Ο Ιβάν Σαββίδης προσπάθησε να μπολιάσει όλες αυτές τις αντιθέσεις στον φετινό ΠΑΟΚ. Την φιλοσοφία του Μπότο και του Λουτσέσκου που δεν είναι συμβατές και, καλώς ή κακώς, αυτό έχει το δικό του αντίκτυπο στην ομάδα και δεν ξέρω κατά πόσο μπορούν τόσο ο προπονητής, όσο και ο τεχνικός διευθυντής να αντέξουν την φθορά που δημιουργείται.

Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται ακριβώς σε αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι που πρέπει να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις. Και αυτές ανήκουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στον ομογενή επιχειρηματία. Αν θέλει ο ΠΑΟΚ να συνεχίσει σε έναν δρόμο ανάδειξης ταλέντων και χτισίματος μίας ομάδας χωρίς παίκτες πρώτης γραμμής, με παραστάσεις και εμπειρίες από το υψηλό επίπεδο ή θα επιστρέψει άμεσα στον δρόμο του σκληρού πρωταθλητισμού κάνοντας μεταγραφές άμεσης απόσβεσης. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει αυτό να κοινοποιηθεί στον κόσμο του ΠΑΟΚ που βλέπει πλέον την μάχη για την κορυφή να δίνεται και από τους τρεις της Αθήνας και την δική του ομάδα σταδιακά να απέχει.

Μιλάμε για ένα γόρδιο δεσμό που μόνο ο Σαββίδης μπορεί να λύσει και κανείς άλλος. Και επειδή ακριβώς, ο ΠΑΟΚ έχει έναν τέτοιο ιδιοκτήτη που έχει δείξει τόσο μεγάλη δυναμική, ανέβασε τον Δικέφαλο στην κορυφή, για κάμποσα χρόνια του έδωσε την ισχύ να προσπεράσει ΑΕΚ και Παναθηναϊκό και να είναι ο μόνος ανταγωνιστής για τον Ολυμπιακό, ακριβώς γι’ αυτό και ο κόσμος του κάνει τόση υπομονή. Γιατί, κακά τα ψέματα, οι συγκρίσεις του ΠΑΟΚ της μετά 2019 εποχής με την ομαδάρα του νταμπλ, δείχνουν διαφορά και στον τρόπο που ο Σαββίδης επένδυσε μέχρι το 2019 και μετά από αυτό.

Η αυτοκριτική του «Ντέλια» και η υποχρέωση με Ντόουγκλας

Και μερικές παρατηρήσεις σε ατομικό επίπεδο για παίκτες του ΠΑΟΚ:

-Ο Κωνσταντέλιας των πρώτων μηνών του στον ΠΑΟΚ δεν έχει καμία σχέση με τον παίκτη που βλέπουμε τις τελευταίες εβδομάδες. Οι καλοκαιρινές διακοπές του δίνουν την ευκαιρία να κάνει μία αυστηρή κριτική στον εαυτό του για το τι μπορεί και πρέπει να βελτιώσει στο παιχνίδι του και την νοοτροπία του.

-Εχουμε, πλέον, πολύ μεγάλο δείγμα γραφής του Ντόουγκλας για να μην βλέπουμε ότι, όσο ποιοτικός κι αν είναι χάνει στον χαρακτήρα και καλό είναι ο ΠΑΟΚ να επιχειρήσει να τον πουλήσει το καλοκαίρι και με τα χρήματα που εξοικονομήσει να φέρει τουλάχιστον έναν καλύτερο χαφ.

-Εχει ταλαιπωρήσει τον ΠΑΟΚ η έλλειψη ενός φορ περιοχής που θα παίζει και θα σκοράρει σταθερά, αποτελώντας το σημείο αναφοράς στην επίθεση της ομάδας. Είναι, πιθανότατα, η πλέον κομβική μεταγραφή του καλοκαιριού αν ο Δικέφαλος θέλει να πετύχει κάτι μεγάλο στη νέα σεζόν.

-Με την ολοκλήρωση της σεζόν και την αποχώρηση του Κούρτιτς μπορούμε να πούμε ότι εν τέλει ήταν λάθος που τέθηκε εντελώς εκτός ομάδας μετά τις 30 Οκτωβρίου και το ματς με την ΑΕΚ στην Αγια-Σοφιά. Και δεν είναι η αιτία όλης αυτής της μακρόχρονης απουσίας του ο τραυματισμός στο γόνατο… Μία ομάδα που κανείς παίκτης δεν σουτάρει με συχνότητα και αξιόπιστα, δεν γίνεται να κρατά εκτός τον πρώτο σκόρερ της πέρυσι, ακριβώς επειδή είναι καλός σε αυτό τον τομέα.

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook