Θες δεν θες,
μετά από τέτοια παιχνίδια όπως αυτό με τον Ατρόμητο, μπαίνεις σε
μία διαδικασία να φιλτράρεις τα πάντα.
Την απόδοση των παικτών, το πώς την
σχολιάζουν οι ίδιοι, το τι προσπαθούν
να πούνε στους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Προφανώς,
προχωράς και σε συγκρίσεις. Ακούς από
την μία τον Αντριγια Ζίβκοβιτς να δηλώνει
«το πρωτάθλημα είναι μακρύ. Έχουμε χρόνο
για νίκες και για να επιστρέψουμε. Και
θα το κάνουμε αυτό. Πιστεύω ότι θα
κατακτήσουμε το πρωτάθλημα. Γι' αυτό
είμαστε εδώ» και από την άλλη, τον
Φερνάντο Βαρέλα, να τονίζει «ίσως
υποσυνείδητα να μην πιστεύουμε ότι
μπορούμε να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα.
Σε άλλα παιχνίδια βγάζουμε πίστη και
σε άλλα είμαστε πιο χαλαροί».
Συνιστούν
διαφορά αντίληψης στα αποδυτήρια του
ΠΑΟΚ αυτές οι δηλώσεις; Ενδεχομένως όχι
και οι δύο παίκτες να θέλουν να πούνε
το ίδιο πράγμα με διαφορετικά λόγια.
Ότι ο ΠΑΟΚ είναι μία ομάδα με χαρακτήρα
νικητή που, όμως, για άγνωστο λόγο δεν
τον βγάζει. Το ποδόσφαιρο, όμως, είναι
κυρίως έργα. Οι εμφανίσεις του καθενός
στον αγωνιστικό χώρο, οι ενέργειες, τα
καλά και τα λάθη του. Δυστυχώς, στην
περίπτωση του Βαρέλα φέτος η ζυγαριά
γέρνει πολλές φορές προς τα λάθη, τα
οποία μάλιστα, δεν θέλει να τα παραδεχθεί
ευθέως.
«Είναι μία
κλασική φάση όπου προσπαθείς να ελέγξεις
τον χώρο, να έχεις την κατοχή της μπάλας.
Εγώ άνοιξα τα χέρια μου για να ελέγξω
τον χώρο, ο Κουλούρης ήταν έξυπνος και
έπεσε δείχνοντας ότι το χτύπημα ήταν
πιο δυνατό απ' ότι ήταν πραγματικά, ο
διαιτητής θα αποφάσιζε αν είναι ή δεν
είναι πέναλτι, πρέπει να το δεχθώ και
να κοιτάξω μπροστά», είπε αναφερόμενος
στην καθοριστική φάση που έδωσε το
δικαίωμα στον Ατρόμητο να κλειδώσει
την νίκη. Θα ηχούσε καλύτερα στα αυτιά
του κόσμου, αν απλά έλεγε «έκανα λάθος,
ζητώ συγνώμη γιατί συνέβαλα κι εγώ στο
να έρθει αυτή η ήττα». Όχι, δεν θα
συνιστούσε κανενός είδους... αυτομαστίγωμα
αυτό, ούτε δημόσια διαπόμπευση. Το
αντίθετο. Θα έδειχνε ότι αντιλαμβάνεται
πλήρως τις απαιτήσεις που υπάρχουν από
εκείνον όταν αποτελεί έναν από τους
πλέον ακριβοπληρωμένους παίκτες της
ομάδας.
Ας μην
εστιάζουμε, όμως, μόνο στον Βαρέλα. Το
έφερε η εξέλιξη του ματς να είναι, μαζί
με τον Κούρτιτς, ένας από τους δύο
μοιραίους για τον ΠΑΟΚ. Χρησιμοποιούμε
το παράδειγμά του, για να δείξουμε ότι,
ειδικά αυτή την περίοδο, ο ΠΑΟΚ έχει
ανάγκη από τους παίκτες του να αφήσουν
στην άκρη τις δικαιολογίες και να
δουλέψουν σκληρά για να αλλάξουν την
εικόνα της ομάδας. Κυρίως, να βάλουν
φρένο στα σκαμπανεβάσματα που έχουν
φέρει τον ΠΑΟΚ σε πολύ δύσκολη θέση σε ο,τι έχει να κάνει με την υπόθεση τίτλος. Ας μην κρυβόμαστε
πίσω από το δάκτυλό μας. Ο Ολυμπιακός
μετά το χθεσινό διπλό στο ΟΑΚΑ και την «αυτοκτονία» του ΠΑΟΚ στο Περιστέρι
δείχνει να είναι το απόλυτο φαβορί για
να φτάσει και φέτος πρώτος στο νήμα.
Δυστυχώς, για τον Δικέφαλο, δεν έχει
πείσει ότι μπορεί να σηκώσει δύο καρπούζια
στην ίδια μασχάλη δικαιώνοντας όλους
εκείνους που έλεγαν ότι δεν είχε κάνει
όσο σοβαρή ενίσχυση χρειαζόταν το
καλοκαίρι για να αποφύγει αποτυχίες
τύπου ΠΑΣ, Βόλου και Ατρομήτου που του στερούν την δυνατότητα να βρίσκεται
στην κορυφή.
Πλέον, το
ματς με την Σλόβαν την Πέμπτη αποκτά
χαρακτήρα αγώνα της σεζόν. Ο ΠΑΟΚ
είναι υποχρεωμένος να πάρει αποτέλεσμα
που θα τον κρατήσει «ζωντανό» στον στόχο
της Ευρώπης για να μην αφήσει τον κόσμο
του χωρίς ένα κάποιο όραμα στο υπόλοιπο
της σεζόν. Το μυαλό ορισμένων, ίσως, πάει
ως απάντηση στο Κύπελλο, αλλά αυτός ο
θεσμός που ούτως ή άλλως συνίσταται στο
να είναι η ομάδα στην καλύτερη κατάστασή
της σε συγκεκριμένα, μετρημένα παιχνίδια,
δεν μπορεί να καλύψει επαρκώς τις
προσδοκίες που δημιουργήθηκαν με την
επιστροφή Λουτσέσκου. Αν ο ΠΑΟΚ χάσει
στην Μπρατισλάβα κινδυνεύει με μία
απίστευτη εσωστρέφεια που κανείς
δεν μπορεί να προβλέψει που θα τον
οδηγήσει. Γι’ αυτό και οι παίκτες του
είναι καλό να αφήσουν στην άκρη τα
πολλά λόγια και να φροντίσουν να κάνουν
κάτι που λίγες εβδομάδες πριν έμοιαζε
αυτονόητο.
Ο Λουτσέσκου
έχει μία συνταγή και δεν θα την αλλάξει
Και λίγα
λόγια για τα όσα δήλωσε ο Ραζβάν Λουτσέσκου
περί αρνητικού επηρεασμού του ΠΑΟΚ κάθε
φορά που επανέρχεται μετά από διακοπή
λόγω εθνικών ομάδων, γιατί διακόπτεται
ο ρυθμός του. Η προφανής απάντηση στα
πιο πάνω λεγόμενα του Ρουμάνου τεχνικού
είναι ότι οι απουσίες διεθνών δεν
επηρεάζουν μόνο την δική του ομάδα. Όλοι οι μεγάλοι σύλλογοι έχουν παίκτες που για κάμποσες μέρες φεύγουν από το γκρουπ και πάνε στις εθνικές των χωρών τους. Ωστόσο,
έχω την αίσθηση ότι θα είναι άκρως αφελής
η προσέγγιση αυτού του στυλ, γιατί όλοι
ξέρουμε ότι ο πρώτος που έχει σκεφτεί
κάτι τέτοιο είναι ο ίδιος ο 52χρονος
τεχνικός. Γιατί επικαλείται, κατά
συνέπεια, την παραπάνω παράμετρο; Πολύ
απλά γιατί έτσι-θεωρεί ότι-«προστατεύει» το ρόστερ
του. Αν ήταν άλλος στην θέση του θα
μπορούσε και παίκτες να… δώσει δημόσια
και να αποποιηθεί των δικών του ευθυνών
(διότι και ο ρυθμός να διακόπτεται, είναι
δική του δουλειά να πάψει να συμβαίνει
αυτό). Ο Λουτσέσκου, όμως, έχει μία πολύ
συγκεκριμένη προσέγγιση σε ό,τι έχει
να κάνει με το υλικό της ομάδας του,
πάντα προστατεύει τα αποδυτήρια και το
ίδιο κάνει και τώρα. Δεν πρόκειται να
αλλάξει την επικοινωνιακή προσέγγισή
του. Το ζητούμενο είναι με ποιες κινήσεις
θα αντιμετωπίσει αγωνιστικά το πρόβλημα.
Θυμηθείτε μόνο κάτι: Στην αρχή της σεζόν
δήλωνε την πίστη του και έδινε ευκαιρίες
στον Καγκάβα. Όταν είδε ότι δεν τις
αρπάζει από τα μαλλιά, άρχισε σιγά-σιγά,
χωρίς να το «φωνάζει», να τον βάζει στο
περιθώριο...
