Είναι κάποιες φορές που μια ατυχία έρχεται αναπάντεχα. Μοιάζει με αστροπελέκι σε έναν ολοκάθαρο ουρανό χωρίς να υπάρχει χαμηλό βαρομετρικό και υποψία καταιγίδας. Κάπως έτσι έμοιαζε το χθεσινό παιχνίδι μέχρι το 73ο λεπτό που η μοίρα αποφάσισε να τα αναποδογυρίσει όλα.
Κι αυτή η στιγμή δεν ήταν άλλη, από εκείνη που έφερε το λάθος ενός ηρωικού πιτσιρικά (από τους κορυφαίους της αναμέτρησης) που άθελα του υπήρξε θύμα μιας απρόσμενης συγκυρίας. Έτσι δόθηκε η ευκαιρία και η ανάσα στους «πολιορκημένους» Ρώσους να βρουν πόρτα και διέξοδο στα μεγάλα αγωνιστικά τους αδιέξοδα από την αρχή του αγώνα, μέχρι τη μοιραία στιγμή. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δηλαδή που όλα κυλούσαν προς τη σωστή κατεύθυνση και όλοι περίμεναν να έχουμε την εκπλήρωση ενός ονείρου που τελικά δεν πραγματοποιήθηκε.
Ο ΠΑΟΚ ο χθεσινός πειθαρχημένος, με ορθόδοξο βασικό σχήμα πίεσε αφόρητα τους Ρώσους, οι οποίοι ένιωθαν καυτή την ανάσα του στο σβέρκο τους, σε ολόκληρη τη διάρκεια του αγώνα. Όπως εξελισσόταν η καθοριστική μάχη, όλα έδειχναν πως οι φιλοξενούμενοι δεν θα απέφευγαν το μοιραίο. Το αυτογκόλ όμως τους λύτρωσε από το άγχος και το φόβο και τους έδωσε κουράγιο να επιστρέψουν στις ελπίδες της πρόκρισης. Η επιστροφή τους δυστυχώς εδραιώθηκε αμέσως μετά την ισοφάριση του ΠΑΟΚ και μάλιστα τη στιγμή που η πίεση των γηπεδούχων ήταν εντονότατη.
Οι σποραδικές επιθέσεις τους δεν θα τους βοηθούσαν για πολύ, αν δεν ερχόταν τόσο αδικαιολόγητα και σε χρόνο ρεκόρ, το δεύτερο φτηνό και κοροϊδίστικο γκολ, για να συμπληρώσει το κακό και για να ολοκληρωθεί ένας άδικος αποκλεισμός της καλύτερης ομάδας. Επαναλαμβάνουμε ότι ο ΠΑΟΚ είχε καλό στήσιμο, καλή εικόνα, του έλειπε όμως εμφανέστατα η ψύχραιμη και αποτελεσματική ολοκλήρωση αρκετών αξιόλογων επιθετικών ενεργειών του.
Στη χθεσινή ήττα θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο δικέφαλος έβγαλε τα μάτια μόνος του. Κι αυτό, αν εκτιμήσει ρεαλιστικά το πως εξελίχθηκε το παιχνίδι και με πιο τρόπο δέχθηκε τα δύο γκολ. Συνοψίζοντας επίσης καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι ακόμη και αυτός ο άδικος αποκλεισμός όπως ήρθε, αφήνει σημαντικά μηνύματα για τους καθ ύλην αρμόδιους. Μηνύματα μέσα στα οποία όμως δεν έχει ασφαλώς καμία θέση έστω και η υποψία ενοχής του νεαρού Μιχαηλίδη. Ο Γιάννης ήταν και πάλι μέσα στους κορυφαίους όπως και είναι σε όλα τα παιχνίδια της ομάδας του. Προφανώς μέσα στα μηνύματα έχει κάποια θέση η περαιτέρω ενίσχυση της ομάδας.
Ναι η ευκαιρία ήταν μοναδική και ιστορική. Χάθηκε όμως. Ας πουμε ότι ήταν ένα όνειρο που δεν εκπληρώθηκε. Μένει από τους προκριματικούς που έδωσε η ομάδα για το Τσάμπιονς Λιγκ, η στέρεη άποψη μιας αξιοπρεπέστατης και σταθερής βελτιωμένης εικόνας. Η ομάδα προσπάθησε και αυτό μετράει. Από εδώ και πέρα, αυτοκριτική, αυτοσυγκέντρωση και προσήλωση στο εθνικό πρωτάθλημα και στον επόμενο κύκλο των ευρωπαϊκών της υποχρεώσεων. Κορυφαίοι κατά την προσωπική μας άποψη του αγώνα από τους γηπεδούχους, ήταν ο Ελ Καντουρί, ο Γιάννης Μιχαηλίδης και ο Δημήτρης Γιανούλης.
