Μπορεί η Θεσσαλονίκη να μην εκπροσωπείται από κάποιον ποδοσφαιριστή στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής που διεξάγεται στα γήπεδα του Μαρόκου αυτή τη στιγμή, αλλά στο παρελθόν έχουν υπάρξει δέκα παίκτες που έχουν αγωνιστεί σε ΠΑΟΚ, Άρη και Ηρακλή και έχουν κατακτήσει τη διοργάνωση.
Η σέντρα στα γήπεδα του Μαρόκου έγινε στις 21 Δεκεμβρίου με τον τελικό να είναι προγραμματισμένος για τις 18 Ιανουαρίου. Αν και υπάρχουν διάφοροι ποδοσφαιριστές στη διοργάνωση που αγωνίζονται στη Super League με πιο πιθανό για να σηκώσει την κούπα τον Αγιούμπ Ελ Κααμπί που βλέπει την πατρίδα του να φιλοξενεί τον θεσμό ως ένα από τα φαβορί, οι ομάδες της Θεσσαλονίκης δεν έχουν άμεσα κάποιον «εκπρόσωπο» στην αφρικανική ήπειρο σε αντίθεση με το προηγούμενο τουρνουά (2024) που ο «ασπρόμαυρος» Γουίλιαμ Τροστ-Εκόνγκ είχε ανακηρυχθεί MVP. Με τη διοργάνωση των 24 χωρών να μπαίνει στην 3η αγωνιστική των ομίλων η οποία αποτελεί και την τελική ευθεία πριν τα καθοριστικά νοκάουτ για τον τίτλο, το metrosport.gr σας παρουσιάζει τους δέκα παίκτες που κατέκτησαν το τρόπαιο και κάποια στιγμή στην καριέρα τους φόρεσαν τις φανέλες των ΠΑΟΚ, Άρη και Ηρακλή.
ΠΑΟΚ
Ο Δικέφαλος του Βορρά ήταν η πρώτη ομάδα της πόλης που ανοίχτηκε στην αιγυπτιακή αγορά του ποδοσφαίρου, όταν το 1989 απέκτησε τους μέσους Μαγκντί Τολμπά και Τάχα Ελ Σαγιέντ. Την επόμενη σεζόν ήρθαν ακόμα δύο «φαραώ» που μάλιστα ήταν και δίδυμα αδέρφια αλλά μονάχα ο ένας κατάφερε να φτάσει έως τον «ουρανό» της Αφρικής.
Χοσάμ Χασάν
Συγκεκριμένα, ο επιθετικός Χοσάμ Χασάν κατέκτησε τρεις φορές το Κύπελλο Εθνών Αφρικής στην καριέρα του (1986, 1998, 2006), εκ των οποίων τη δεύτερη κατάφερε να βγει και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης ενώ επίσης κατέχει ακόμα τη ηνία του παίκτη με τα περισσότερα γκολ στην ιστορία της εθνικής Αιγύπτου. Το 2024 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του αντιπροσωπευτικού του συγκροτήματος και έχοντας οδηγήσει την πατρίδα του στα τελικά του Μουντιάλ του 2026 στα στάδια των ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικού, επιθυμεί να φέρει στη χώρα του το 8ο της τρόπαιο μετά από 16 χρόνια «ξηρασίας» με μπροστάρη τον Μοχάμεντ Σαλάχ. Ο 59χρονος νυν προπονητής μπορεί να αγωνίστηκε μονάχα μία σεζόν στην Ελλάδα μαζί με τον αδερφό του, τον Ιμπραΐμ που δεν είχε την ίδια τύχη σε εθνικό επίπεδο, αλλά οι δυο τους έκαναν πάταγο στο πρωτάθλημα της χώρας τους σηκώνοντας 14 και 12 κούπες αντίστοιχα.
Αμπντέλ Σαττάρ Σάμπρι
Οι ασπρόμαυροι είχαν «ερωτευτεί» τους Αιγύπτιους ποδοσφαιριστές στη δεκαετία του 90’ και στα τέλη της απέκτησαν και τον αριστερό εξτρέμ, Αμπντέλ Σαττάρ Σάμπρι, ο οποίος είχε πανηγυρίσει την κατάκτηση της διοργάνωσης ως συμπαίκτης του Χασάν το 1998. Η θητεία του με τη φανέλα του ΠΑΟΚ ήταν εξίσου σύντομη αφού διήρκησε μόλις ένα εξάμηνο, με την Μπενφίκα να προσφέρει στους Θεσσαλονικείς σημαντικό ποσό για την εποχή, με σκοπό να τον εντάξει στο δυναμικό της κατά την είσοδο της νέας χιλιετίας. Σήμερα, στην ηλικία των 51 ετών εργάζεται ως βοηθός προπονητή στην Κ17 της εθνικής Αιγύπτου.
Σικαμπάλα
Τη σεζόν 2005/06, ο Δικέφαλος είχε στο ρόστερ του έξι Αφρικάνους όμως μόνο ένας έφερε εις πέρας το ίδιο επίτευγμα και πρόκειται ξανά έναν παίκτη από τη χώρα που είναι πολυνίκης του θεσμού. Ο Μαχμούτ Αμπντελραζέκ Σικαμπάλα Φαντλάλα παρέμεινε για ενάμιση χρόνο στην Ελλάδα και σήκωσε την βαρύτιμη κούπα της Αφρικής το 2010 με τα χρώματα της Αιγύπτου. Έκανε ακόμη ένα πέρασμα από την Ελλάδα μερικά χρόνια αργότερα για χάρη του Απόλλων Σμύρνης, μάλιστα επέστρεψε στην Τούμπα ως αντίπαλος και στην ηλικία των 39 του χρόνων, αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο το περασμένο καλοκαίρι ενώ ανεξίτηλα χαραγμένο στη μνήμη των οπαδών του ΠΑΟΚ έμεινε το σύνθημα που ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Μάθε στο Ριβάλντο λίγη μπάλα, Σικαμπάλα, Σικαμπάλα»
Μαμέ Τιάμ
Ο τελευταίος «ασπρόμαυρος» της λίστας είναι και ο πιο άγνωστος για τους περισσότερους καθώς κατέγραψε μόλις οκτώ συμμετοχές με τη φανέλα του Δικεφάλου. Ο φορ Μαμέ Τιάμ ήρθε στην ομάδα του Βλάνταν Ίβιτς το 2016 ως δανεικός από τη Γιουβέντους αλλά δεν έπεισε καθόλου τον σύλλογο και αποχώρησε μέσα σε ένα εξάμηνο, για να τον αντικαταστήσει ο Αλεξάνταρ Πρίγιοβιτς. Ενδιάμεσα πρόλαβε τουλάχιστον να αγωνιστεί στον κρίσιμο αγώνα κόντρα στη Φιορεντίνα για το Europa League και αργότερα, κατέκτησε το Κύπελλο Εθνών Αφρικής το 2022 με την εθνική της Σενεγάλης, ενώ σήμερα στα 33 του φοράει τη φανέλα της τουρκικής Εγιουρσπόρ.
Άρης
Ο συμπολίτης Άρης αν κι έχει έξι Αφρικανούς ποδοσφαιριστές στο φετινό του ρόστερ, κανένας τους δεν δίνει το παρόν στην τρέχουσα διοργάνωση. Αντιθέτως όμως, στο παρελθόν έχουν φορέσει τα χρώματά του ισάριθμοι ποδοσφαιριστές που έχουν φτάσει στο θρίαμβο του τροπαίου εκπροσωπώντας την πατρίδα τους.
Τζοέλ Επαλέ
Ο δεξιός εξτρέμ, Τζοέλ Επαλέ, είναι ο μοναδικός της λίστας που έχει κατακτήσει το Κύπελλο Εθνών Αφρικής όντας παίκτης συλλόγου της Θεσσαλονίκης εκείνη τη στιγμή. Από τον Εθνικό Πειραιώς πήγε στην Παναχαϊκή, από εκεί έφτασε στους κιτρινόμαυρους τον Ιανουάριο του 2002 και μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα σήκωσε την κούπα με την εθνική Καμερούν. Το καλοκαίρι της επόμενης χρονιάς αποχώρησε για να δοκιμαστεί στον Παναθηναϊκό πανηγυρίζοντας το νταμπλ και στη συνέχεια έκανε ακόμα δύο περάσματα από την πόλη της Βορείου Ελλάδας, προτού αποσυρθεί οριστικά το 2014.
Μεχντί Ναφτί
Το 2004 ήταν η χρονιά των εκπλήξεων στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο με την Ελλάδα να κατακτάει το Euro, την Πόρτο το Champions League και όχι μόνο. Έτσι, το ίδιο έτος η Τυνησία έκανε το θρίαμβο μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής το οποίο και σήκωσε κερδίζοντας το Μαρόκο. Στο ρόστερ της χώρας βρισκόταν ο χαφ, Μεχντί Ναφτί που ήρθε από το Μπέρμιγχαμ στη Θεσσαλονίκη το 2009 για χάρη του Άρη, στον οποίο και παρέμεινε για μιάμιση σεζόν ώσπου εντάχθηκε στο δυναμικό της Ρεάλ Βαγιαδολίδ.
Μπράουν Ιντέγε
Μετά το επιτυχημένο του πέρασμα με τον Ολυμπιακό που κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Ελλάδας, ο επιθετικός Μπράουν Ιντέγε υπέγραψε συμφωνία με τον Άρη το καλοκαίρι του 2019 και τίμησε την ομάδα για μία αγωνιστική περίοδο πετυχαίνοντας δέκα γκολ. Μερικά χρόνια πριν έρθει στη χώρα μας και συγκεκριμένα το 2013, έφτασε ως την κορυφή της Αφρικής με την εθνική Νιγηρίας, η οποία έκτοτε δεν έχει φέρει ξανά εις πέρας αυτό το επίτευγμα, αν κι έφτασε μια «ανάσα» μακριά στην πρόσφατη διοργάνωση του 2024 όταν έχασε στον τελικό.
Σεκ Ντουκουρέ
Ο μέσος Σεκ Ντουκουρέ ήρθε στην πόλη τον χειμώνα του 2022 σε μία εκ των κορυφαίων σεζόν των κιτρινόμαυρων την τελευταία 15ετία, που κατάφεραν να τερματίσουν στην 3η θέση της Super League μετά το τέλος των PlayOff. Ο Ιβοριανός είχε πανηγυρίσει τον τίτλο της καλύτερης αφρικανικής ομάδας το 2015 με την Ακτή Ελεφαντοστού και σήμερα, μετά από ένα ακόμη πέρασμα στην «κυανόλευκη» πλευρά της Θεσσαλονίκης, αγωνίζεται στο Κόσοβο στα 33 του.
Ζερβινιό
Λίγους μήνες μετά την ένταξη του Ντουκουρέ στον Άρη, ο πρώην εξτρέμ των Άρσεναλ και Ρόμα, Ζερβέ Κουασί γνωστός ως Ζερβινιό, ήρθε στους κιτρινόμαυρους και αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα που ήρθαν ποτέ στο σύλλογο. Έχοντας σηκώσει το Κύπελλο Εθνών Αφρικής το 2015 μαζί με τον Ντουκουρέ που συναντήθηκαν στη Θεσσαλονίκη, ο έτερος Ιβοριανός δεν έπεισε ιδιαίτερα και κατέγραψε μόλις έντεκα συμμετοχές στην Ελλάδα στο διάστημα που παρέμεινε. Έκτοτε, δεν κατάφερε να βρει ποτέ ξανά ομάδα και έβαλε οριστικά τέλος στην καριέρα του το καλοκαίρι του 2025, χωρίς να έχει αγωνιστεί σε επαγγελματικό επίπεδο μετά την αποχώρησή του από το «Κλεάνθης Βικελίδης».
Νίκολας Ενκουλού
Το ρόστερ των Θεσσαλονικιών για τη σεζόν 2022/23 έκλεισε και με τρίτο νικητή του συγκεκριμένου θεσμού, αφού τα ίδια χνάρια ακολούθησε ακόμη ένας Αφρικάνος που κατέκτησε τη διοργάνωση. Συγκεκριμένα, ο κεντρικός αμυντικός Νικόλας Ενκουλού πανηγύρισε το τρόπαιο το 2017 με την εθνική Καμερούν και μετά από χρόνιες θητείες σε Μονακό, Μαρσέιγ, Λυόν, Τορίνο και Γουότφορντ, δοκιμάστηκε και με τους κιτρινόμαυρους για μία σεζόν.
Ηρακλής
Ο Ηρακλής «μοιράζεται» δύο τροπαιούχους του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής μαζί με τον Άρη και πρόκειται για τους Τζοέλ Επαλέ και Σεκ Ντουκουρέ, οι οποίοι βρέθηκαν πρώτα στην κιτρινόμαυρη πλευρά της πόλης. Ο Καμερουνέζος που μάλιστα είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2000, πέρασε δύο χρόνια στους κυανόλευκους (2005-2007) και επέστρεψε για ακόμη μία σύντομη θητεία το 2011 ώσπου ο σύλλογος υποβιβάστηκε ξανά για εξωαγωνιστικούς λόγους. Από την άλλη, ο Ιβοριανός φόρεσε τη φανέλα του Γηραιού ολόκληρη την περσινή σεζόν δίχως να καταφέρει να οδηγήσει την ομάδα προς την άνοδο κι έτσι, αποχαιρέτισε την Ελλάδα το περασμένο καλοκαίρι.