Ο νέος πρόεδρος της Λίγκας Βαγγέλης Μαρινάκης ισχυρίστηκε ότι ήρθε η ώρα να πάει το ελληνικό ποδόσφαιρο μπροστά και να βρεθεί ανάμεσα στα καλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης.
Παράλληλα, αμέσως μετά την εκλογή του, ευαγγελίστηκε πλάνο πενταετίας, παρότι ο ίδιος θα έχει διετή θητεία.
Είναι προφανές ότι ο κ. Μαρινάκης αποφεύγει να αναφερθεί σε πέντε βασικά ζητήματα:
1. Τουλάχιστον σε επίπεδο Λίγκας, το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει πάει δεκαπέντε χρόνια πίσω. Η απόδειξη βρίσκεται στο γεγονός ότι πρόεδρος της Super League είχε εκλεγεί ομοφώνως το 2006 ο Πέτρος Κόκκαλης και το ίδιο συνέβη την επόμενη σεζόν με τον Γιάννη Βαρδινογιάννη. Δηλαδή ομονόησαν οι δύο «αιώνιοι» αντίπαλοι και συμφωνήθηκε σε πρώτο χρόνο η εναλλακτική προεδρία. Χωρίς αντιθέσεις. Η αχτίδα φωτός κράτησε λίγο, από τον Κώστα Πηλαδάκη πήγαμε στο Νίκο Θανόπουλο και στο Νίκο Πατέρα και το 2010 την προεδρία της Λίγκας είχε αναλάβει ο ίδιος, ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Αρχισαν οι αντιπαραθέσεις, οι οξύτητες, η τοξικότητα.
2. Η προχθεσινή εκλογή του προέδρου της Λίγκας ήταν οριακή (9-6) και δεν υπερψήφισαν οι τρεις από τους τέσσερις «μεγάλους»: ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ έριξαν λευκό. Οπότε οποιαδήποτε επωδός ενωτικής διαδικασίας -προς το παρόν- δεν έχει έδαφος.
3. Για να εκλεγεί ο κ. Μαρινάκης, αποσύρθηκε προηγουμένως η υποψηφιότητα του ιδιοκτήτη της Λαμίας Πανουργιά Παπαϊωάννου. Είχαν δεσμευτεί ότι θα τον στηρίξουν (και μάλιστα με λόγο τιμής) τουλάχιστον οι οκτώ από τις 14 ομάδες. Οι έξι δεν κράτησαν το λόγο τους. Σε αυτούς θα στηρίξει τη νέα εκκίνηση του ελληνικού ποδοσφαίρου ο κ. Μαρινάκης; Σε αυτούς που μέσα σε λίγες ώρες «ξεχνούν» τον όρκο τιμής;
4. Ο νέος πρόεδρος της Λίγκας απέφυγε να δεσμευτεί ότι τη μεθεπόμενη περίοδο θα έχουμε κεντρική διαχείριση τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Κι ας το προβλέπει η ολιστική μελέτη, ας το επιδιώκει η ΕΠΟ, ας το θέλουν οι υπερεθνικές ομοσπονδίες. Αρκέστηκε σε μία προσέγγιση θεωρητικού χαρακτήρα, η οποία απλώς μετέβαλε την πάγια άποψη της ΠΑΕ Ολυμπιακός κατά της κεντρικής διαχείρισης. Για το πότε και το πού, τσιμουδιά. Αλλωστε για να ισχύσει η κεντρική διαχείριση από τη μεθεπόμενη σεζόν, πρέπει να πάει στράφι το τριετές συμβόλαιο του Ολυμπιακού με την Cosmote. Δηλαδή Μαρινάκης της Λίγκας κατά Μαρινάκη του Ολυμπιακού! Ο απόλυτος διχασμός.
5. Θα έχουν εξαιρετικό δημοσιογραφικό ενδιαφέρον οι συνεδριάσεις της ΕΠΟ, με πρόεδρο τον Τ.Μπαλτάκο και β’ αντιπρόεδρο τον Β.Μαρινάκη. Το ερώτημα είναι τι θα πρωτοπρολαβαίνει ο αντιδήμαρχος Πειραιά, ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού και της Νότιγχαμ, πρόεδρος της Λίγκας, εφοπλιστής και εκδότης. Αν καταφέρει να βρει χρόνο για να προωθήσει τα ζητήματα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στη «μαμά» ΕΠΟ, τότε θα είναι πράγματι άξιος θαυμασμού.
Η στήλη θεωρεί ότι το κρίσιμο ζήτημα για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο δεν είναι προσωποκεντρικό. Εχει να κάνει με μια κουλτούρα τοξικότητας που διαπερνάει την τελευταία δεκαετία τη ραχοκοκαλιά του ποδοσφαίρου μας.
Τη στιγμή που ακόμη και σε πολέμους, υφίστανται δίαυλοι συνεννόησης.
Θέλετε παράδειγμα;
Στην ακραία ενέργεια του «κοψίματος» ποδοσφαιριστή της εθνικής Πολωνίας από το Μουντιάλ γιατί υπέγραψε σε ρώσικη ομάδα (!), η απάντηση δόθηκε σαν γροθιά: Στην Παγκόσμια Ομοσπονδία Πυγμαχίας έγιναν εκλογές και ανέλαβαν Ρώσος πρόεδρος, Ουκρανός αντιπρόεδρος και Αμερικανίδα σύμβουλος, σε κοινή γραμμή και ψηφίζοντας ο ένας τον άλλον!
Ο αθλητισμός μπορεί να ενώσει ακόμη και εμπολέμους. Το ελληνικό ποδόσφαιρο;
