Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη στόχο και όχι να μπει σε αδιέξοδο

Αν μπούμε σε αγωνιστική ανάλυση του χθεσινού αγώνα με την Ομόνοια, θα καταλήξουμε ξανά σε συμπεράσματα που έχουμε γράψει κι άλλες φορές για τον ΠΑΟΚ. Δεν είναι η πρώτη φορά που σπαταλά ένα ημίχρονο, δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε διαδοχικές σέντρες ως τρόπο ανάπτυξης, δεν είναι η πρώτη φορά που παρότι ο Δικέφαλος αγωνίζεται με τρεις στόπερ εκτίθεται ανασταλτικά.

Πριν επανέλθω στις αγωνιστικές ανορθογραφίες που υπάρχει άμεση ανάγκη να διορθώσει ο ΠΑΟΚ, θα πρέπει, ωστόσο, να προτάξω κάτι μεγαλύτερο.

Έχοντας ακόμη νωπή την εικόνα του χθεσινού αγώνα με την κυπριακή ομάδα στο μυαλό μου, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι μεγαλύτερο απ' όλα τα προβλήματα είναι η έλλειψη ξεκάθαρου στόχου την δεδομένη χρονική περίοδο.

Ο ΠΑΟΚ έριξε όλο το βάρος το καλοκαίρι στον οικονομικό εξορθολογισμό και την απαλλαγή από τον βραχνά του FFP. Η αλήθεια, μάλιστα, είναι ότι αυτή η επιδίωξη αποτέλεσε και το μεγαλύτερο κίνητρο στα πρώτα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Η πρόκριση επί της Μπεσίκτας πρόσφερε την μεγάλη οικονομική ανάσα που είχε ανάγκη ο σύλλογος, ο θρίαμβος επί της Μπενφίκα το όνειρο για την τεράστια ένεση των εσόδων του Τσάμπιονς Λιγκ (σε συνδυασμό βέβαια με το αγωνιστικό δέλεαρ που δημιουργεί η παρουσία στην ελίτ της Ευρώπης).

Μαζί με τις πωλήσεις των Λημνιού, Ακπομ και Πέλκα, την αποδέσμευση μεγάλων συμβολαίων και το μεγαλύτερο τηλεοπτικό συμβόλαιο στην ιστορία της ΠΑΕ, η πρόκριση σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης έκαναν τον Φερέιρα και τον Ρέμπε να αισθανθούν ότι πέτυχαν στον μεγαλύτερο στόχο της σεζόν: στην δημιουργία μίας βιώσιμης οικονομικά, νεανικής ομάδας.

Κάπου εδώ όμως αρχίζει το μπέρδεμα. Είναι προφανές ότι νεανική ομάδα σημαίνει «υποχρέωση για τίτλους σε βάθος χρόνου», όμως για ένα σύλλογο του μεγέθους του ΠΑΟΚ αυτό μπορεί να λειτουργήσει εντελώς αποπροσανατολιστικά. Ίσως να φταίει και το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ αγωνίζεται σε άδειες κερκίδες που σημαίνει ότι δεν φτάνει εύκολα στην ομάδα το feedback του προβληματισμού που έχει ο κόσμος, όπως και να έχει, όμως, ο Δικέφαλος δεν γίνεται από Οκτώβρη μήνα να θεωρεί εαυτόν πετυχημένο και να μπαίνει στα παιχνίδια χωρίς ιδιαίτερη πίεση για διάκριση.

Διαβάστε την παρακάτω τοποθέτηση του Αμπέλ Φερέιρα από την χθεσινή συνέντευξη Τύπου και θα καταλάβετε πολλά: «Είδαμε ότι ξεκινήσαμε με την υποχρέωση να περάσουμε τουλάχιστον την Μπεσίκτας, ώστε να εξασφαλίσουμε τουλάχιστον το Europa League. Πιαστήκαμε από εκείνη την εμφάνιση και κάναμε μια ακόμα καλύτερη κόντρα στη Μπενφίκα. Είδαμε ότι η ομάδα μπορεί να κάνει καλές εμφανίσεις, να παίξει καλό ποδόσφαιρο. Υπήρξαν κάποια πισωγυρίσματα, αλλά μπορούμε να βελτιωθούμε και να πετύχουμε πολλά περισσότερα. Αυτό που αναμένουμε στο πρωτάθλημα είναι να υπάρχουν περισσότερες απώλειες βαθμών σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, είναι ένας μαραθώνιος. Και όσον αφορά στην Ευρώπη, το σημερινό αποτέλεσμα δεν μας ικανοποιεί, ωστόσο βρισκόμαστε στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και αυτό είναι ένα καλό σημάδι». Όταν ένας προπονητής στηρίζει τις ελπίδες του για διάκριση στο πρωτάθλημα στις πιθανές απώλειες που θα έχει ο Ολυμπιακός και σχολιάζει ως καλό σημάδι την παρουσία και μόνο μίας ομάδας σαν τον ΠΑΟΚ στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, σημαίνει ότι δεν αισθάνεται έντονη την πίεση του αποτελέσματος.

Ευτυχώς ή δυστυχώς, όμως, αυτή η πίεση είναι που θρέφει την διάθεση για κατάκτηση τίτλων. Οι παίκτες του ΠΑΟΚ έχουν ανάγκη να μπαίνουν με το μαχαίρι στα δόντια στα παιχνίδια και για να συμβεί αυτό, οφείλουν να θέσουν ξεκάθαρους αγωνιστικούς στόχους: «είμαστε υποχρεωμένοι να φτάσουμε μίνιμουμ στους 32 του Γιουρόπα Λιγκ» ή «πάμε να κλειδώσουμε την πρώτη δυάδα βάζοντας και ένα μίνιμουμ όριο κατάκτησης βαθμών» ή «πάμε να φέρουμε πίσω το Κύπελλο στον Πύργο τον Λευκό».

Ετσι, η νέα ομάδα που χτίζεται θα μπει σε βάσεις πρωταθλητισμού από την πρώτη στιγμή και θα γαλουχηθεί στον ανταγωνισμό και την πίεση της νίκης.

Το πλάνο που χρήζει επανεξέτασης

Ορίζοντας στόχο, ο Φερέιρα και οι παίκτες θα αποκτήσουν και πιο καθαρή σκέψη σε ό,τι αφορά στο αγωνιστικό στυλ της ομάδας. Ο Πορτογάλος τεχνικός επιμένει στην λογική του 3-4-2-1, έχοντας εξηγήσει ότι με αυτόν τον τρόπο ποντάρει στο να αποκτήσει η ομάδα του μία συγκεκριμένη φιλοσοφία. Ίσως όντως λειτουργήσει καλύτερα αν αλλάξουν ορισμένα πρόσωπα στο αρχικό σχήμα (να παίζει ο Ντόουγκλας ή ο Νινούα δίπλα στον Σβαμπ μέχρι να αποθεραπευτεί ο Ελ Καντουρί ή ο πιο προσαρμοσμένος στις ανάγκες της ομάδας Σφιντέρσκι αντί του Τσόλακ), όμως, υπάρχουν και ορισμένα συμπεράσματα που γεννούν σκέψεις συνολικής επανεξέτασης του αγωνιστικού πλάνου.

Διαβάστε μόνο κάποια προβλήματα που κατέγραψαν χθες στο ματς οι παίκτες του ΠΑΟΚ που μίλησαν δημόσια:

Ντόουγκλας: «Στο πρώτο ημίχρονο ήμασταν καλοί, αλλά μας έλειψε η κάθετη πάσα και το γρήγορο παιχνίδι».

Σβαμπ: «Πρέπει να βελτιωθούμε, πρέπει να βρούμε τον τρόπο να βάζουμε την μπάλα στα δίχτυα. Δυστυχώς δεν το έχουμε καταφέρει ακόμη».

Μουργκ: «Οι τελικές μας πάσες και ενέργειες δεν ήταν αρκετά καλές, κάναμε αρκετά σουτ από μακριά δεν καταφέραμε να τα βάλουμε».

Βαρέλα:«Κάναμε πολλές σέντρες, ίσως να μην βρήκαμε τον τρόπο να πατήσουμε σωστά στην περιοχή. Πρέπει να δουλέψουμε σκληρά και να βρούμε τις λύσεις».

Λείπει το κάθετο ποδόσφαιρο, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ στηρίζεται στα γεμίσματα και δεν είναι αποτελεσματικός στην τελευταία ζώνη του παιχνιδιού. Αυτά είναι τα συμπεράσματα που βγαίνουν από τους παίκτες του ΠΑΟΚ και καλό είναι να ληφθούν σοβαρά υπόψη, γιατί είναι σαφές ότι τίθεται και θέμα αξιοποίησης του ρόστερ.

Το πλέον χαρακτηριστικό στοιχείο είναι ότι ο ΠΑΟΚ παίζει μονίμως με δύο κεντρικά χαφ απέναντι σε αντιπάλους που έχουν τρεις και τέσσερις μέσους στον άξονα και τους βραχυκυκλώνουν. Οφείλει κατά συνέπεια ο Φερέιρα να αναλύσει σωστά τα δεδομένα και να επαναξιολογήσει το πλάνο του διότι διαφορετικά θα βρεθεί σε αδιέξοδο με απρόβλεπτες συνέπειες.