Μπορεί να αντιληφθεί πολλά για την ψυχολογία μίας ομάδας κάποιος που κάθεται και ακούει ή διαβάζει τις δηλώσεις του προπονητή και των παικτών της μετά την λήξη ενός αγώνα. Προσωπικά το κάνω και λόγω επαγγέλματος, αλλά σας το συστήνω ανεπιφύλακτα. Από τις δημόσιες τοποθετήσεις μπορείς να καταλάβεις τι συμβαίνει στα αποδυτήρια μιας ομάδας κι αυτό συνέβη με τον ΠΑΟΚ και τα όσα δήλωσαν Γκαρσία και παίκτες μετά την νίκη με ανατροπή κόντρα στον Βόλο. Ο Ουρουγουανός τεχνικός μίλησε για πλάτες που αντέχουν να σηκώσουν όλο το βάρος που πέφτει στην ομάδα του, ο κάπτεν-για ένα ημίχρονο χθες-Κρέσπο για ομάδα που δεν παραιτείται και οι παίκτες της θα δώσουν και την ζωής τους για τη νίκη με τον Ολυμπιακό, ο Ουάρντα για πάθος και μάχη για την φανέλα.
Είναι σαφές και φάνηκε στο παιχνίδι με την θεσσαλική ομάδα ότι η κατσάδα από τον Ιβάν Σαββίδη και τους οπαδούς χτύπησε» στον εγωισμό των παικτών και τους έκανε να βγάλουν νεύρο και τσαγανό που δεν έχουμε δει σε πολλά φετινά ματς. Αν μην τι άλλο, αυτό είναι θετικό σημάδι γιατί οι παίκτες του ΠΑΟΚ αντιλαμβάνονται σε ποια ομάδα βρίσκονται, ποιες είναι οι απαιτήσεις από εκείνους.
Για να μην παρεξηγηθώ, όμως. Όχι, δεν έπαιξε μπαλάρα ο ΠΑΟΚ. Απέχει πολύ από την ομάδα που θαύμαζε όλη η Ελλάδα πριν δύο χρόνια. Εβγαλε όμως, επιτέλους, σωστή νοοτροπία. Το σημείωσα πριν λίγες μέρες στην στήλη μου στην εφημερίδα Metrosport, θα το επαναλάβω και εδώ. Σε συνομιλία που είχα με ποδοσφαιριστή της αήττητης ομάδας του Δικεφάλου πριν δύο χρόνια, λίγη ώρα μετά τον αγώνα με τον Ατρόμητο, για την εξέλιξη του οποίου είχε πληροφορηθεί, μου είχε πει κάτι που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση: «Χωρίς τον Ιβάν κάθε Σαββατοκύριακο εκεί, είναι δύσκολο να είναι συνεχώς συγκεντρωμένη η ομάδα. Θα δεις πως θα αλλάξουν τα πράγματα όταν έρθει και πάλι Θεσσαλονίκη ο Σαββίδης...». Μπορώ να πω ότι προβληματίστηκα κιόλας. Από την μία είναι πολύ καλό ο ιδιοκτήτης μίας ομάδας να είναι συνεχώς στο πλευρό της και να έχει αναπτύξει προσωπική σχέση με τους παίκτες, από την άλλη όμως φανερώνει και τον προσωποκεντρικό τρόπο διοίκησης. Προφανώς ο Σαββίδης έχει τον τελικό λόγο σε όλα αφού πληρώνει, καλό είναι όμως να σκεφτεί σοβαρά να δομήσει έναν μηχανισμό συνεργατών που θα παίρνουν πρωτοβουλίες (ο καθένας στον τομέα του) και θα βελτιώσουν άρδην τις ταχύτητες των αντανακλαστικών της ΠΑΕ για να επιλύονται άμεσα τα προβλήματα.
Οι καλές μεταγραφές από το πρωί φαίνονται
Κρατώντας τα παραπάνω πορίσματα ως προίκα για το μέλλον, ας εστιάσουμε και στο καθαρά αγωνιστικό σκέλος του χθεσινού αγώνα. Τα βασικά συμπεράσματα είναι δύο: Ο ΠΑΟΚ αλλάζει από την μέση και μπροστά μετά τις μεταγραφές του Ιανουαρίου και οφείλει να επιμείνει για να κλείσει τα κενά από την μέση και πίσω. Στην επίθεση, ήδη δύο παίκτες πήραν άμεσα πολύ ενεργό ρόλο. Ο Ουάρντα (καμία σχέση δεν έχει με τον άοσμο και άχρωμο Μουργκ που βλέπουμε εδώ και πολύ καιρό) τραβάει σαν μαγνήτης τους αντιπάλους, απελευθερώνει τον Αντρίγια και τον Τζόλη και παράλληλα αποτελεί σοβαρή απειλή για τα αντίπαλα δίχτυα, ενώ ο Κρμέντσικ συστήθηκε με εντυπωσιακό τρόπο στο κοινό του ΠΑΟΚ στο πρώτο του ματς στην Τούμπα. Όπως εύστοχα έγραψε ένας φίλος του Δικεφάλου στα social media «ο Τσέχος έκανε σε ένα ματς όσα-και ακόμη περισσότερα-είχε πετύχει ο Τσόλακ από την αρχή του καλοκαιριού μέχρι σήμερα». Ακόμη δεν τον έχουμε μάθει πολύ καλά (πρέπει να δούμε το επίπεδο της εκτελεστικής δεινότητάς του) για να θριαμβολογούμε, όμως, είναι σίγουρα ένας κανονικός φορ περιοχής, δυνατός και ταχύς που μπορεί να κουβαλήσει με άνεση και την μπάλα. Αν προσθέσετε και την λύση Λάμπρου, τότε θα καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι γέμισε σε αρκετό βαθμό το οπλοστάσιο του Γκαρσία στην επίθεση
Το μεσοαμυντικό κομμάτι είναι κάτι άλλο. Ο ΠΑΟΚ αλλάζει συνεχώς πρόσωπα και στην άμυνα και στα χαφ κι αυτό στερεί στο να δημιουργηθούν στενοί δεσμοί μεταξύ όσων αγωνίζονται. Ο ΠΑΟΚ στερείται μέσων-αθλητών που να αντέχουν τα σερί παιχνίδια και η αλήθεια είναι ότι διαθέτει μόλις τρεις έτοιμους (Ελ Καντουρί, Σβαμπ, Αουγκούστο) να οργανώσουν από καλά ως πολύ καλά το παιχνίδι και έναν ταλαντούχο αλλά άπειρο (Τσιγγάρας), καθώς ο Εσίτι… αυτοεξαιρέθηκε με τις εμφανίσεις του. Παίζει μονίμως την μπάλα παράλληλα και πολλές φορές επικίνδυνα όπως φάνηκε χθες στην κακή πάσα που έκανε στον Ινγκασον και έφερε το λάθος του Ισλανδού και την διπλή ευκαιρία του Βόλου να κάνει το 0-2 στο 15’.
Ενα και μόνο στατιστικό στοιχείο τα λέει όλα. Με τον Νιγηριανό στην μεσαία του γραμμή, ο ΠΑΟΚ είχε 71% κατοχή μπάλας στο πρώτο μέρος, αλλά μηδενική παραγωγή φάσεων.
Η πρόταση της Γκέζτεπε για να τον πάρει δανεικό μοιάζει σαν απρόσμενη έξοδο φυγής από ένα αδιέξοδο και ο ΠΑΟΚ δεν πρέπει να χάσει την ευκαιρία να δημιουργήσει τον χώρο που είναι απαραίτητος και τώρα καταλαμβάνει ο Εσίτι για να φέρει έναν άλλον μέσο, πάνω από τον μέσο όρο σε όλα τα στοιχεία που πρέπει να έχει ένας χαφ, για να λύσει τα χέρια του Γκαρσία.
Αυτή η περίοδος έχει ως βασικό στόχο το συμμάζεμα του ρόστερ και της αγωνιστικής εικόνας του ΠΑΟΚ και καλό είναι ο Σαββίδης και οι συνεργάτες του να σκεφτούν ότι μία καλή ομάδα που θα κάνει πρωταθλητισμό την επόμενη σεζόν, βάζει βάσεις από την προηγούμενη…
Υ. Γ. 1 Θα ήταν άδικο επειδή ακριβώς έκανε εντυπωσιακό μπάσιμο στην ζωή του ΠΑΟΚ ο Κρμέντσικ να μην σημειώσουμε την καθοριστική συμβολή του Σφιντέρσκι και στα δύο πρώτα γκολ του Δικεφάλου, με την έφεση του να βγαίνει στο πρώτο δοκάρι στις εκτελέσεις κόρνερ.
Υ. Γ. 2 Το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό είναι σημαντικό τόσο για βαθμολογικούς όσο και για λόγους συσπείρωσης της ομάδας. Έχω την πεποίθηση ότι στο μεθαυριανό ματς θα φανεί ότι δεν είναι τόσο πολύ μεγάλος ο δρόμος που πρέπει να διανύσει ο ΠΑΟΚ για να ξαναπατήσει κορυφή, αρκεί βέβαια άπαντες να ανακτήσουν την ψυχραιμία τους και να καταλάβουν ότι κάθε νέα ομάδα χρειάζεται τον χρόνο της.
