Όταν ο άνθρωπος σκέφτεται, ο Θεός γελά. Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός ξεκαρδίζεται. Θεέ μας, συγχώρεσε μας για την αναφορά Σου…
Σκεφτόμασταν προχθες, σε τούτο εδώ το μετερίζι της «Μ», εάν θα έπαιζε ο Τόμας ή ο Τζίμας. Δεν έπαιξε μήτε ο ένας, μήτε ο άλλος. Δεν έκανε παιγνίδι ο ΠΑΟΚ. Παιγνίδι έκανε ο Χάρος Η Ελλάδα βυθίσθηκε στο πένθος. Ήταν μια (…ακόμη) αποφράδα η ημέρα, η χθεσινή. Μαύρισε η ψυχή του Ελληνισμού απανταχού.
Στον ΠΑΟΚ όμως, μαύρισε περισσότερο. Ξύπνησε μνήμες. Άνοιξε πληγές. Αν κι εκείνες οι πληγές της 4ης Οκτωβρίου 1999 ουδέποτε θα κλείσουν. Λίγα μέτρα, μία ανάσα από εκεί που έστησε καρτέρι ο Χάρος στα αετόπουλα του «δικέφαλου», έστησε άλλο. Και χάθηκαν τουλάχιστον, σαράντα ψυχές.
Ανθρώπινο λάθος έκοψε το νήμα της ζωής τους. Ανθρώπινη ολιγωρία τους οδήγησε στο θάνατο. Ανθρώπινη παράλειψη κόστισε τις ψυχές τους. Ανθρώπινη έλλειψη τους στέρησε το ύψιστο δώρο του Θεού στον άνθρωπο…
Φταίμε όλες κι όλοι. Δίχως; Δεύτερη κουβέντα. Όλες κι όλοι φταίμε… Όπως και τότε με τα αετόπουλα του «δικέφαλου». Όπως μετά με τα παιδόπουλα του Μακροχωρίου. Όπως και τώρα. Φταίμε επειδή Κράτος… Πολιτεία είμαστε εμείς!
Λάθη, ολιγωρίες, ελλείψεις και τότε και τώρα σκόρπισαν τον θάνατο. Μανάδες έχασαν τα σπλάχνα τους. Πατεράδες τα βλαστάρια τους. Η Ελλάδα τα νιάτα της…
Είναι δυνατόν εν έτει 2023, να μην ελέγχεται ηλεκτρονικά η κυκλοφορία των τρένων στο (φτωχό, γενικά…) σιδηροδρομικό δίκτυο του τόπου μας; Η να ελέγχεται ελλιπώς; Κι όμως, είναι. Δυνατόν ήταν, να μην διορθώνεται η κατάσταση της Εθνικής οδού Θεσσαλονίκης-Αθήνας στην Κοιλάδα των (αδικοχαμένων) ψυχών. Και κατέστη αιτία των παρελθουσών τραγωδιών. Πέρα από τα ανθρώπινα λάθη.
Εθνική τραγωδία. Αδιανόητη… Δεν τον χωρά ο δικός μας, ο νους αυτόν τον χαμό! Πώς να τον χωρέσει ο νους γονιών κι αδελφών αυτόν τον χαμό; Συγγενών και φίλων; Πως;
Κι εντάξει, με την ανθρώπινη ευθύνη, την ολιγωρία, την έλλειψη, την παράλειψη. Από αυτήν και πέρα, τι; Ποιες είναι οι δικλείδες ασφαλείας; Εν έτει 2023 πόσο μη ασφαλής είναι η σιδηροδρομική συγκοινωνία στην Ελλάδα;
Κάνουμε τον Σταυρό μας, όσοι ταξιδέψαμε με τρένο Θεσσαλονίκη – Αθήνα. Δε μας βρήκε η… κακιά ώρα. Δεν βρεθήκαμε στον ίδιο τόπο με τον Χάρο τον μπαμπέση, τον σταυρωτή!
ΥΓ 1 : Την ώρα κατά την οποία ο Αλέξης Τσίπρας ορθά κι ανθρώπινα αναφέρει: «… Ακόμα μετράμε τους νεκρούς μας. Και πενθούμε. Δε θέλω να μιλήσω για ευθύνες. Θα τα πούμε αυτά στην ώρα τους…»… Μισαλλόδοξοι τυμβωρύχοι αγορεύουν επί πτωμάτων! Έλεος αδίστακτοι…
ΥΓ 2 : Αλήθεια… Πότε και ποιος υπουργός στην ιστορία του τόπου, έχει παραιτηθεί όπως ο Κώστας Καραμανλής; Αν κι η παραίτηση του δεν φέρνει πίσω τις ψυχές οι οποίες «έφυγαν»!
ΥΓ 3 : Θα γίνουν εκλογές άραγε την 9η Απριλίου; Στα σαράντα των αδικοχαμένων ψυχών; Θου Κύριε, φυλακήν τω στόματι μας…
