Το ότι ο σημερινός αγώνας του Αρη με την ΑΕΚ για το Κύπελλο είναι από τους κομβικότερους της φετινής χρονιάς για την ομάδα του Ακη Μάντζιου, είναι αυτονόητο.
Όπως αυτονόητη είναι η ανάγκη ο Αρης όχι μόνο να προχωρήσει μέχρι τον Τελικό, αλλά να καταφέρει να σηκώσει και το Κύπελλο. Αυτός είναι και ο πόθος των φίλων του πού περιμένουν καρτερικά με αρκετή δόση θυμού για το ότι από το 1970 μέχρι σήμερα ο Αρης είναι άτιτλος. Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα, αλλά ο Αρης δεν θα πρέπει να βιάζεται. Δικαιούται να σηκώνει το κεφάλι ψηλά και το βλέμμα του να φτάνει μέχρι τον Τελικό, αλλά τώρα θα πρέπει να βαδίζει πατώντας στο έδαφος. Ένα-ένα τα βήματα και σταθερά.
Πρώτη του δουλειά λοιπόν να προκριθεί σήμερα σε βάρος της ΑΕΚ. Προσπάθεια με υψηλό βαθμό δυσκολίας, γιατί ο αντίπαλος του είναι από τα ισχυρά εγχώρια κλαμπ, που «χτίστηκε» με ορθολογικούς κανόνες τα δύο τελευταία χρόνια. Εχει βαθύ ρόστερ και έμπειρους ποδοσφαιριστές ικανούς να φέρουν τα κάτω-πάνω, ανά πάσα στιγμή. Αρα το πρώτο ζητούμενο είναι ο Αρης να είναι προσεκτικός και στα 90 ή τα 120 λεπτά.
Είναι αλήθεια ότι η ομάδα του Μάντζιου είχε εξαιρετική αγωνιστική συμπεριφορά κόντρα στην ΑΕΚ και στους δύο φετινούς αγώνες που έγιναν στην “OPAP Arena”. Kαι σ’ αυτόν του Πρωταθλήματος, όταν ακόμη έψαχνε τον αγωνιστικό της ρυθμό και σ’ αυτόν του Κυπέλλου που έγινε πριν από μία εβδομάδα. Ο Αρης ήταν σοβαρός, είχε τρεξίματα και αγωνίστηκε με ρεαλισμό. Με δύο λόγια δεν φοβήθηκε και προσαρμόστηκε στις ανάγκες των δύο αγώνων. Πολύ καλύτερα στον αγώνα του Κυπέλλου, εκεί όπου η ΑΕΚ είχε πρόσθετους λόγους να πετύχει σκορ- πρόκρισης. Δεν τα κατάφερε. Το τελικό 0-0, θεωρητικά, αύξησε τις πιθανότητες πρόκρισης του Αρη. Κατά την άποψη μου έκανε περισσότερο μαχητή την πρόκριση, γιατί σ’ ένα άδειο «Κλ. Βικελίδης», ο Αρης δε θα έχει κάποιο συγκριτικό πλεονέκτημα.
Αρα η μάχη θα κριθεί στο τι θα κάνουν οι ποδοσφαιριστές του μέσα στο γήπεδο. Τέτοιους αγώνες τους κερδίζει συνήθως η ομάδα που είναι καλύτερα πνευματικά προετοιμασμένη. Ο Αρης στους αγώνες με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ έδειξε ότι τα κατάφερε στο κομμάτι αυτό. Μπήκε στο γήπεδο με το αγωνιστικό πάθος να ξεχειλίζει, αλλά χωρίς να παρασύρει το μυαλό των ποδοσφαιριστών. Γιατί αυτός πάντα είναι ένας κίνδυνος. Το συναίσθημα να επηρεάσει τη λογική. Κι αυτός είναι κίνδυνος-θάνατος. Ακόμη στα συν του Αρη το ότι ξεκουράστηκαν τα πρώτα βιολιά στον αγώνα με τον Παναιτωλικό κι ότι η ομάδα έχει περισσότερες λύσεις και ψυχολογία. Ακούγονται ωραία όλα αυτά, αλλά επιβάλλεται να κεφαλαιοποιηθούν στα 90 ή τα 120 λεπτά του σημερινού αγώνα. Βλέπετε η θεωρία από την πράξη πολλές φορές απέχει. Κι για τους φίλους της στατιστικής, ο Αρης έχει να νικήσει την ΑΕΚ για το Κύπελλο από το 1963. Από τότε ακολούθησαν μέχρι σήμερα οκτώ αγώνες.
Focus
Ετσι για τα μάτια του κόσμου η ΠΑΕ Αρης θα έπρεπε να βγάλει μία ανακοίνωση για τον ορισμό του Νταμπάνοβιτς στον σημερινό αγώνα με την ΑΕΚ. Εστω δύο λέξεις. Εδώ ο Παναθηναϊκός, που επίσης ακολουθεί ήπια πολιτική, έβγαλε ανακοίνωση και κάνει αναφορά στον Μαυροβούνιο. Στην Ελλάδα ζούμε, οπότε η επικοινωνιακή μετάλλαξη των «κίτρινων» που έσκουζαν για ψήλου πήδημα τα προηγούμενα χρόνια, γεννάει ερωτηματικά.
