Μονόδρομος η διεύρυνση των εκλεκτόρων στην ΕΠΟ

Υπάρχει μία γενικευμένη πεποίθηση ότι ο μικρός αριθμός εκλεκτόρων ευνοεί τη διαφθορά. Οσο λιγότεροι ψηφίζουν, τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να χειραγωγηθεί το τελικό αποτέλεσμα. Το 2006 ο τότε υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Ορφανός νομοθέτησε τη διεύρυνση του εκλεκτορικού σώματος της ΕΠΟ. Συνάντησε τη σφοδρή αντίδραση των ποδοσφαιρικών παραγόντων και των υπερεθνικών ομοσπονδιών. Ο νόμος δεν ίσχυσε ποτέ και συνέχισαν να ψηφίζουν 55 άνθρωποι μέχρι που έγιναν 80.

Και αυτός ο αριθμός θεωρείται πολύ μικρός για μια τόσο μεγάλη κοινωνική εκδήλωση όπως είναι το ποδόσφαιρο. Η ΕΠΟ δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα σωματείο. Σωματείο είναι και η Ένωση Τραπεζικών Υπαλλήλων. Όμως: Όλοι οι τραπεζοϋπάλληλοι έχουν δικαίωμα ψήφου για να εκλέξουν τον πρόεδρο του σωματείου τους. Όπως συμβαίνει με τους δικαστές, τους δημοσιογράφους και γενικότερα με τους Ελληνες πολίτες που όλοι μπορούν να ψηφίζουν και να εκλέξουν τον πρωθυπουργό της χώρας.

Αντίθετα, για να εκλεγεί «ο πρωθυπουργός του ποδοσφαίρου» απαιτούνται μόλις 80 ψήφοι! Πράγματι αυτό συμβαίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες, αλλά αυτές δεν αντιμετωπίζουν τις ειδικές συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα.

Το ποδοσφαιρικό μνημόνιο θα λειτουργήσει σε καθεστώς ειδικών συνθηκών. Αρα η FIFA, η UEFA, η ΕΠΟ και η ελληνική κυβέρνηση έχουν τη δυνατότητα να συναινέσουν στο αυτονόητο: Πλήρης διεύρυνση του εκλογικού σώματος της ΕΠΟ ώστε να ψηφίζουν όλα τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων όλων των ποδοσφαιρικών σωματείων της χώρας. Κάθε 4 χρόνια να εκλέγεται «ο πρωθυπουργός του ποδοσφαίρου» από 50.000 περίπου ανθρώπους. Με αυτόν τον τρόπο είναι αδύνατο να χειραγωγηθεί το εκλογικό αποτέλεσμα. Αν και αυτή η ευκαιρία χαθεί, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας.