Ανείπωτη θλίψη και συγκίνηση έχει προκαλέσει από χθες ο θάνατος της 7χρονης Αναστασίας από μια σπάνια μορφή παιδικού καρκίνου.
Λίγες ώρες πριν από τον θάνατό της, ο μπαμπάς της, Ηλίας Τριανταφυλλάκης, είχε γράψει μερικά συγκλονιστικά στάδια για τη δύσκολη μάχη που έδωσε η κορούλα του με την ασθένεια.
Η μικρή Αναστασία είχε μπει μέσα στις καρδιές των Ελλήνων, οι οποίοι στήριξαν τη χρηματική προσπάθεια για να πάει στις ΗΠΑ, σε μια κλινική με μεγάλη εξειδίκευση στη συγκεκριμένη ασθένεια.
Οι γονείς της, Ηλίας Τριανταφυλλάκης και Ξένια Πρεζεράκου, η θεία της Έρρικα Πρεζεράκου και ολόκληρο το πανελλήνιο θρηνεί για τον πρόωρο χαμό της…
Τα συγκινητικά λόγια του πατέρα της:
«Της πήρες την ακοή, τις κάναμε καρδιές για να τις δείξουμε ποσό την αγαπάμε, της πήρες την αριστερή πλευρά, περπατούσε και ανέβαινε τις σκάλες με ένα χέρι και ένα πόδι, της πήρες την ομιλία, μας έκανε σχήματα με το χέρι, της πήρες το χαμόγελο, μας έλεγε πως χαμογελάει και ας μη φαίνεται. Της πήρες τη χαρά, τη ζωή της, απομονωμένη από τις φίλες της, την οικογένεια της και το σχολείο της, είχε τους δυο γονείς της κοντά να την αγαπάνε και να την φροντίζουν.
Της πήρες την τελευταία απόλαυση – το φαγητό, έβλεπε μαστερσεφ και ξεχνιόταν και έκανε ασκήσεις να μπορέσει να ξαναφάει. Της έδωσες τον χειρότερο χειμώνα των 150 ετών να πηγαίνει σε ένα παγωμένο σπίτι 15 φορές τη μέρα τουαλέτα. Αναγκάστηκε να φορέσει πάνες αλλά δε την ένοιαξε γιατί την φρόντιζαν οι γονείς της, όπως ήταν μωρό. Δεν ήθελε ποτέ να κάτσει σε παιδικό καρότσι, την έβαλες σε αναπηρικό.
Της άρεσε να πηγαίνει στο μοναστήρι και στην εκκλησία, την έβαλες σε νοσοκομείο να μην μπορεί να βγει. Της άρεσε να φτιάχνει τα μαλλιά της, της πήρες αρκετά. Τώρα πας να της πάρεις την ανάσα της, μόνο έτσι μπορείς να την λυγίσεις. Όμως δεν την κερδίζεις, ότι και να γίνει δεν μπορείς. Το πνεύμα της δε νικιέται».
