Και στην αρχή ακούγοντας το «σήκωσε το» γέλασες και είπες δεν μπορεί… Και όμως, έγινε! Η αρμάδα του Ότο Ρεχάγκελ κόντρα σε Θεούς και Δαίμονες κατάφερε να ντύσει στα γαλανόλευκα όλη την Ευρώπη.
Το ημερολόγιο έγραφε 4 Ιουλίου 2004 και η Εθνική Ελλάδος είχε στεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης για πρώτη φορά στην ιστορία της. Μια κεφαλιά του Άγγελου Χαριστέα έστειλε στον έβδομο ουρανό όλους τους Έλληνες, που ξέσπασαν σε δάκρυα και πανηγυρισμούς σε κάθε γωνιά αυτού του τόπου μόλις άκουσαν το τελευταίο σφύριγμα. Η Ελλάδα, 17 χρόνια πριν, είχε πάρει το τρόπαιο στα χέρια της!
Σόκαρε τους Πορτογάλους
Το ταξίδι άρχισε στις 12 Ιουνίου, όταν η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με την οικοδέσποινα της διοργάνωσης. Η Πορτογαλία του Λουίς Φελίπε Σκολάρι μπήκε με το αριστερό στη διοργάνωση καθώς είδε το δεξί σουτ του Γιώργου Καραγκούνη να την αφήνει πίσω στο σκορ και τον Άγγελο Μπασινά να ευστοχεί από την άσπρη βούλα και να κάνει το 2-0.
Η Εθνική ήταν τόσο καλά οργανωμένη, έμοιαζε να κάνει το… τέλειο παιχνίδι περιορίζοντας τις ενέργειες των αντιπάλων, οι οποίοι κατάφεραν απλά να μειώσουν με τέρμα του Κριστιάνο Ρονάλντο στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων.
Τέσσερις ημέρες αργότερα η Ισπανία σφυροκόπησε για 90 λεπτά την άμυνα της Εθνικής αλλά δεν κατάφερε να πάρει τους τρεις βαθμούς. Ο Μοριέντες εκμεταλλεύτηκε τα διαδοχικά λάθη της άμυνας και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Νικοπολίδη αλλά ο Τσιάρτας, που είχε μπει αλλαγή, έβγαλε διαγώνια μπαλιά 40 μέτρων για τον Χαριστέα, που νίκησε τον Κασίγιας και ισοφάρισε (1-1) καθιστώντας την γαλανόλευκη φαβορί για την πρόκριση.
Στο τελευταίο ματς παραλίγο να στραβώσουν τα πράγματα. Η αδιάφορη Ρωσία κατάφερε να προηγηθεί με 2-0 στα πρώτα 20 λεπτά με τέρματα των Κιριτσένκο και Μπουλίκιν και το εισιτήριο για την επόμενη φάση έδειχνε να βγάζει φτερά. Ο Ζήσης Βρύζας ήταν εκεί, όμως, για να βρει δίχτυα και σε συνδυασμό με τη νίκη της Πορτογαλίας επί της Ισπανίας με 1-0 να στείλει την Ελλάδα στα προημιτελικά.
Bye Bye Zidane
Στο «Ζοσέ Αλβαλάδε» Ζιντάν, Ανρί, Βιεϊρά, Μπαρτάζ, Λιζαραζού, Τρεζεγκέ έκαναν όνειρα τετράδας χωρίς τη γαλανόλευκη συγκατάθεση. Οι παίκτες του Ότο Ρεχάγκελ δεν φοβήθηκαν τους «τρικολόρ» και ανέτρεψαν τα εις βάρος τους προγνωστικά. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης απέφυγε με εξαιρετική ντρίμπλα τον Λιζαραζού από τα δεξιά, έβγαλε μια σέντρα την κατάλληλη στιγμή και ο Χαριστέας με μια ασύλληπτη κεφαλιά παραβίασε την εστία του Φαμπιάν Μπαρτέζ.
Πέρασε και την Τσεχία
Έμοιαζε με εμπόδιο που δεν ξεπερνιέται. Οι Τσέχοι προερχόταν από τέσσερα νικηφόρα αποτελέσματα σε ισάριθμα παιχνίδια. Ο τραυματισμός του Νέντβεντ στο πρώτο ημίχρονο και οι ευκαιρίες που έχασαν οι Μπάρος και Κόλερ στο δεύτερο έδειξαν ότι υπάρχει ελπίδα, όμως.
Η κανονική διάρκεια βρήκε τις δύο ομάδες ισόπαλες χωρίς τέρματα και έδωσε την ευκαιρία στη γαλανόλευκη να πατήσει στα πόδια της και να εκμεταλλευτεί την καλή της τύχη.
Στο τελευταίο λεπτό του πρώτου μέρους του έξτρα χρόνου, ο Τσιάρτας εκτέλεσε από τη γωνία, βρήκε το κεφάλι του Τραϊανού Δέλλα που έστειλε την μπάλα στα δίχτυα και την Εθνική στον τελικό!
Το θαύμα έγινε
Κανείς δεν θα το ξεχάσει εκείνο το βράδυ. Η Ελλάδα για πρώτη φορά στην ιστορία της θα βρισκόταν σε ένα τελικό και μάλιστα, κόντρα στην οικοδέσποινα.
Οι Πορτογάλοι προσπάθησαν να διασπάσουν την σκληροτράχηλη άμυνα, δυσκολευόταν αρκετά και ο Σκολάρι αναγκάστηκε να κάνει αλλαγή στο 43ο λεπτό αντικαθιστώντας τον Μιγκέλ με τον Πάουλο Φερέιρα. Το πρώτο ημίχρονο βρήκε τις δύο ομάδες ισόπαλες χωρίς τέρματα.
Βγαίνοντας από τα αποδυτήρια η Πορτογαλία έψαξε το γκολ αλλά είδε στο 57 τη γαλανόλευκη να παίρνει το προβάδισμα. Ο Άγγελος Μπασινάς έστησε την μπάλα στο κόρνερ, εκτέλεσε και ο Άγγελος Χαριστέας την έστειλε στα δίχτυα δίνοντας το προβάδισμα στην Ελλάδα και προκαλώντας χαμό στους Έλληνες που βρισκόταν στο «Ντα Λουζ».
Ο Σκολάρι έριξε όλα του τα χαρτιά στο παιχνίδι και είδε τους παίκτες του να πιέζουν, να δημιουργούν ευκαιρίες αλλά να μην καταφέρνουν να νικήσουν τον Αντώνη Νικοπολίδη. Ούτε το σουτ του Λουίς Φίγκο που έγλειψε το δοκάρι δεν μπορούσε να χαλάσει αυτό που ετοιμαζόταν να συμβεί.
Το τελευταίο σφύριγμα του Μάρκους Μερκ έκανε αληθινό, έδωσε σάρκα και οστά σε ένα όνειρο τρελό. Οι παίκτες του Ότο Ρεχάγκελ έτρεχαν στον αγωνιστικό χώρο μη μπορώντας να καταλάβουν τι είχαν πετύχει, οι Έλληνες στην κερκίδα ξέσπασαν σε απίστευτους πανηγυρισμούς ενώ η Ελλάδα έμοιαζε με καζάνι που έσκασε από υπερηφάνεια.
