Με την πλάτη στον τοίχο πλέον, ο ΠΑΟΚ!

Τελειώνουν αύριο τα λόγια. Αρχίζουν τα έργα. Το αποτέλεσμα των εξετάσεων του ΠΑΟΚ με θέμα ντέρμπι κόντρα στην ΑΕΚ θα διαμορφώσει την εικόνα του. Θα κρίνει το χάραγμα της επόμενης ημέρας. Επειδή δε, εκ του αποτελέσματος κρινόμαστε όλοι, θα κριθούν όλοι, όσοι συμμετέχουν στην δημιουργία της εφετινής ομάδας.

Δε θα είναι φυσικά, η ημέρα της κρίσεως η Κυριακή. Αλίμονο. Θα είναι πάντως, μια ημέρα η οποία θα κρίνει πολλά, πάρα πολλά. Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο πριν το ντέρμπι. Δίχως τούτο να σημαίνει πως με νίκη θα βγει από την δύσκολη θέση, στην οποία βρέθηκε εξ αιτίας λαθών προπονητών και παικτών του. Με νίκη απλά, θα χαράξει ήρεμη και χαλαρή η επόμενη ημέρα…

Κι εάν μας πείτε, πως είναι νωρίς για τέτοια συμπεράσματα… Σας λέμε πως μετά την απώλεια τεσσάρων βαθμών, η θέση του ΠΑΟΚ κατέστη τέτοια, ώστε να χωρά ανάλογα συμπεράσματα. Δεν είναι τελικά αλλά σίγουρα, διαμορφώνουν ψυχολογία για τη συνέχεια.

Μην σπεύσετε βέβαια, κάποιοι να δείτε εάν το ποτήρι είναι μισογεμάτο ή είναι μισοάδειο. Είναι νωρίς. Δε λέμε. Τι λέμε; Είναι νωρίς για οριστικά συμπεράσματα περί των δυνατοτήτων του εφετινού ΠΑΟΚ. Όπως και να το κάνουμε όμως, τα συμπεράσματα είναι ενδεικτικά για το άμεσο μέλλον του στην παρούσα αγωνιστική περίοδο…

Εκ των προτέρων δε, σας λέμε πως άλλες θα είναι οι ενδείξεις του… πιεσόμετρου με νίκη του ΠΑΟΚ στην Αθήνα κι άλλες με ήττα. Αφήστε που με ήττα ο ΠΑΟΚ χρεώνεται με «νοκ ντάουν». Κι η ΑΕΚ πατά ξανά στα πόδια της μετά το «νοκ ντάουν» από τον Ατρόμητο.

Μπορεί η συνέντευξη Τύπου του Όλαφ Ρέμπε, να (αν…) λειτούργησε – εμείς αυτό αφουγκραζόμαστε - σαν αποσυμπιεστής. Ναι, αλλά δεν επανέφερε την πίεση σε νορμάλ επίπεδα. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως σε κάθε αναποδιά και σε κάθε ατυχία – να μην πούμε… αστοχία ή ανοησία – το καζάνι θα βγάζει ατμούς. Θα είναι έτοιμο να σκάσει.

Υπό κανονικές συνθήκες μία ήττα από την ΑΕΚ δε θα προκαλούσε αναταραχή. Υπό μη κανονικές (μετά την απώλεια τεσσάρων βαθμών σε τρεις αγώνες Πρωταθλήματος) θα προκαλέσει. Να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας;

Είναι εύθραυστη λοιπόν, η κατάσταση στον ΠΑΟΚ. Και τον αδικεί. Ναι, τον αδικεί. Με την πρόκριση του εφέτος στο Γιουρόπα Λιγκ έπραξε , όσα δεν έπραξε δυο τρία χρόνια τώρα. Και το έπραξε πανηγυρικά.

Μιλούσε κανείς εκείνες τις ημέρες ; Γκρίνιαζε; Ανησυχούσε; Απέδιδε ευθύνες ; Τρωγόταν με τα ρούχα του; Ουδείς. Ακόμη κι όσοι κακόβουλοι συνυπάρχουν με τον ΠΑΟΚ, ακόμη κι αυτοί υποκλινόταν. Μετά την απώλεια των τεσσάρων βαθμών, η οποία ως θυσία στον βωμό του Τσάμπιονς Λιγκ πήγε χαμένη, άνοιξε ο ασκός του Αιόλου…

Πιστεύουμε πως η απώλεια αυτή ως θυσία ανοήτως πήγε χαμένη, ενοχλεί περισσότερο από τον αποκλεισμό (ενώ άγγιζε την πρόκριση ο ΠΑΟΚ) στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ξέρετε γιατί; Επειδή θα την βρίσκει συνεχώς πλέον, στον δρόμο του. Αναλογιστείτε πόσο θα …ενοχλήσει εάν κι εφ’ όσον καταστεί μεγαλύτερη. Τι τα γραφθεί και τι θα ακουσθεί!

Και στην τελική; Οι δρόμοι είναι πάντα, δύο. Είτε γράφεται κάτι, το οποίο αξίζει, να διαβαστεί. Είτε γίνεται κάτι, το οποίο αξίζει, να γραφτεί. Όλα τα άλλα έρχονται και παρέρχονται…

ΥΓ : Εκτίθεται η Πολιτεία. Διασύρεται το Κράτος. Σε εμπορικά κέντρα, σε λαϊκές, σε αγορές γενικά και σε ΜΜΜ … Στον κάλαθο των αχρήστων οι νόμοι περί μάσκας και συνωστισμού! Οργιάζει η κακώς εννοούμενη μαγκιά. Λείπει η Πολιτεία, το Κράτος; Χορεύουν οι γιαλαντζί μάγκες κατά της μάσκας κι υπέρ του συνωστισμού!