Αγαπητή Μetrosport
O τρόπος με τον οποίο πανηγύρισαν οι παίκτες του ΠΑΟΚ τα γκολ στον αγώνα με την ΑΕΚ φανέρωσε ότι αισθάνονται να έχουν κίνητρο στα πλέι οφ του Πρωταθλήματος.
Ο τρόπος με τον οποίο έπαιξε ο ΠΑΟΚ σ' αυτό το ματς έδειξε ότι οι βαθμοί κερδίζονται πιο συχνά με το ποδόσφαιρο που ταιριάζει σε μια ομάδα και όχι με το ποδόσφαιρο που προπονητής, παίκτες και οπαδοί θα ήθελαν να έπαιζε.
Χωρίς να αισθάνεσαι ότι υπάρχει στόχος δεν πας πουθενά. Ευτυχώς φαίνεται ότι οι παίκτες του ΠΑΟΚ θέλουν να τερματίσουν δεύτεροι, όχι γιατί θα κερδίσουν κάτι περισσότερο από τη συμμετοχή τους στο Κόνφερενς Λιγκ, αλλά καθαρά για λόγους γοήτρου. Δεν καταδέχονται να δουν τις πλάτες του Αρη και της ΑΕΚ και πολύ καλά κάνουν, γιατί σε μια κούρσα Πρωταθλήματος στην οποία τρέχουν δύο πραγματικά μεγάλες ομάδες οφείλουν να βγουν τουλάχιστον δεύτεροι. Είναι, λοιπόν, πολύ σημαντικό το να θεωρούν μέσα τους κίνητρο την κατάκτηση της δεύτερης θέσης, δηλαδή το αυτονόητο...
Εξίσου σημαντικό, όμως, είναι να ξέρει η ομάδα πώς ακριβώς μπορεί να πετύχει τον στόχο της. Εχουμε κουραστεί από προπονητές που θέλουν να καταπλήξουν τα πλήθη με επιθετικό ποδόσφαιρο και να ικανοποιήσουν τους φιλάθλους με θέαμα. Ο μόνος προπονητής που πέτυχε απόλυτα στον ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια, κατακτώντας μάλιστα δύο (και όχι ένα) νταμπλ ήταν ο Λουτσέσκου. Ο οποίος ποτέ δεν υποσχέθηκε ότι ο ΠΑΟΚ θα πετυχαίνει ένα γκολ περισσότερο από αυτά που θα δέχεται και ποτέ δεν το επεδίωξε. Εκανε ακριβώς το αντίθετο. Παρουσίασε έναν ΠΑΟΚ “σφιχτό”, πολύ καλά οργανωμένο αμυντικά και χάρη κυρίως στην καταπληκτική άμυνά του ολοκλήρωσε δύο θριαμβευτικές σεζόν.
Γιατί επέλεξε ο Ρουμάνος αυτή την τακτική; Γιατί είδε τι υλικό έχει στη διάθεσή του. Και έκρινε, πολύ σωστά, όπως από τα αποτελέσματα προέκυψε, ότι ο συντηρητικός τρόπος παιχνιδιού είναι αυτός που ταιριάζει στους συγκεκριμένους παίκτες. Πράγμα που δεν κατάλαβαν, είτε από απειρία, είτε από υπέρμετρο ενθουσιασμό, είτε από υπερβολική πίστη στον εαυτό τους, όλοι όσοι τον διαδέχτηκαν, μηδέ εξαιρουμένου φυσικά του Γκαρσία.
Οχι, κανείς δεν θέλει να βλέπει το μονότερμα που έπαιξε η ΑΕΚ τον ΠΑΟΚ στα τελευταία 20 λεπτά εκείνου του αγώνα και δεν νομίζω ότι θα ξανασυμβεί κάτι ανάλογο. Ολοι, όμως, θέλουν τον ΠΑΟΚ που δεν θα δέχεται χτυπήματα επειδή είναι ανοχύρωτος αμυντικά και ποντάρει μόνο στις ικανότητες των επιθετικών παικτών του. Ολοι θέλουν έναν ΠΑΟΚ έξυπνο, που θα μπορεί να παίζει ακριβώς όπως χρειάζεται για να μαζεύει τους βαθμούς. Κι αυτό ισχύει για όλη τη σεζόν, από την πρώτη κιόλας αγωνιστική. Πόσο μάλλον στα πλέι οφ, τώρα που κρίνονται όλα, τώρα που το μόνο που μετράει είναι οι τρεις βαθμοί.
ΥΓ. Αν συμβαδίσουν το κίνητρο και ο σωστός αγωνιστικός προσανατολισμός μέχρι τη λήξη των πλέι οφ, ο ΠΑΟΚ δεν θα έχει αντίπαλο στο κυνήγι της δεύτερης θέσης. Αν όχι, δεν θα εκπλαγώ αν τερματίσει ακόμη και τέταρτος, καθώς για πέμπτος και έκτος μάλλον δεν προλαβαίνει...
