Μη λησμονείς όσους μαρτυρούν στον Έβρο! Η Ελλάδα (κατά κανόνα επειδή υπάρχουν οι εξαιρέσεις των …ωχαδερφιστών) δε μάχεται μόνον στο εσωτερικό της. Μάχεται τον ορατό μεν, αλλά κι ύπουλο εχθρό δε, στα σύνορα της. Κι όσοι εκεί στον Έβρο φυλάττουν Θερμοπύλες, δικαιούνται της σκέψης και της προσευχής μας…
Εκεί δεν τούς έφθανε ο αδίστακτος κι υποχθόνιος αιώνιος εχθρός, ο οποίος επιχειρεί να εισβάλλει στα πατρώα εδάφη ενδεδυμένος τον μανδύα του ντεμέκ πρόσφυγα… Τούς ήρθε κι ο κορωνοϊός. Μαρτυρικές στιγμές ζουν καιρό τώρα στον Έβρο πολίτες, αστυνομικοί και στρατιωτικοί. Να μην τους λησμονούμε. Μία καλή κουβέντα μας την αξίζουν. Την δικαιούνται. Αν κι αξίζουν και δικαιούνται πολλά περισσότερα.
Ένα βίντεο στο διαδίκτυο με κατοίκους των Καστανιών (εκεί βρίσκεται το μοναδικό χερσαίο σύνορο της Ελλάδας με την Τουρκία σε μήκος 11 χλμ) να βγαίνουν νυκτιάτικα στους δρόμους, για να χειροκροτήσουν τους φύλακες των συνόρων συγκλονίζει. Τα έγκατα της ψυχής μας αγγίζει. Κι όμως, αυτό το βίντεο δεν προβλήθηκε στα κανάλια μας. Η τουλάχιστον, δεν προβλήθηκε όπως κι όσο θα έπρεπε.
Και για των λόγων μας το αληθές έγινε σχετική αναφορά στον Έβρο από παρουσιαστή πρωινής εκπομπής αλλά… Η «περί άλλων τυρβάζω» παρουσιάστρια το(ν) «άδειασε» λέγοντας: «Δεν το έχουμε. Να μη το συζητήσουμε. Εξάλλου δεν χωρούν όλα σε μία εκπομπή»! Και προχώρησε σε θέματα των social media…
Δεν είχαν το βίντεο. Το κακό. Δεν …ψάχθηκαν. Το χειρότερο. Δεν είχαν και τον χρόνο να συζητήσουν για τον Έβρο. Το χείριστο. «Θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόµατί µου καὶ θύραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη µου».
Αξίζει βέβαια – πιστέψτε μας – να δείτε το συγκεκριμένο βίντεο. Να αισθανθείτε πως με ένα άγγιγμα ψυχής (τούτο επειδή άγγιγμα χειρών και πλατών απαγορεύεται, πλέον), όπως είναι το από ψυχής χειροκρότημα αποζημιώνεται ο βαρύς κι ασήκωτος κάματος όσων φυλάττουν Θερμοπύλες εκεί πάνω.
Σας ταράζουν συθέμελα οι σκέψεις μετά από αυτό το βίντεο, για όσα εξελίσσονται στον Έβρο. Με την τουρκιά, όπως την εκφράζει ο σύγχρονος …σουλτάνος της, να προσπαθεί ύπουλα, υποχθόνια κι αδίστακτα να βλάψει τον τόπο μας. Κι εμείς, ως έθνος ανάδελφον, να μαχόμαστε μόνοι για την Ευρώπη…
Γι’ αυτό σας λέμε. Μη λησμονείτε τον Έβρο. Η Ελλάδα μάχεται κι εκεί. Και προς το παρόν για εκείνες τις λεβεντιές μία καλής μας σκέψη, μία καλή μας κουβέντα αρκεί. Για τις άλλες λεβεντιές… Αυτές τις λεβεντιές γιατρών, φαρμακοποιών νοσηλευτώ-ριών και πάσης φύσης ιατρικού προσωπικού εντός κι εκτός Νοσοκομείων δεν αρκεί μία καλή σκέψη και μία καλή πράξη. Γι΄ αυτούς χρειάζεται υπακοή, βαθιά υπακοή και βαθύς σεβασμός σε όσα λένε. Κι εμείς δεν τα ακούμε. Ως εκ τούτου οδηγίες δεν ακολουθούμε. Μέτρα προφύλαξης δεν τηρούμε. Και παντού κυκλοφορούμε.
Είναι πάντως, περίεργο. Στον τόπο όπου γεννήθηκε το φιλότιμο, γεννήθηκε κι ο ωχαδερφισμός. Λέτε να είναι αυτό το οποίο λέει η Φυσική; Τα ετερώνυμα έλκονται;
ΥΓ : Του Έλληνα ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει… Ναι! Ναι, αλλά δίχως ζυγό (απαγορεύσεις) στο «μέτωπο» κατά του κορωνοϊού πως θα τα καταφέρει;
