Τι γράφεις; Για το ανεπανάληπτο έπος της Μπαρτσελόνα που έσπασε ρεκόρ τηλεθέασης αφήνοντας με ανοιχτό το στόμα τον πλανήτη ή για τα δικά μας, τετριμμένα μεν, ενδιαφέροντα δε; Καλό το ερώτημα, με την μορφή διλήμματος. Γιατί αν η Μπάρτσα ήταν χθες το θέμα συζήτησης είναι σίγουρο ότι η τοπική κοινή γνώμη έχει πάντα σε πρώτο πλάνο, τα δικά της θέματα συζήτησης: τον ΠΑΟΚ, τον Άρη, τον Ηρακλή.
Βέβαια αν κάνω ένα βήμα παραπάνω, είμαι σίγουρος για κάτι ακόμη. Η επιτυχία των Καταλανών ήταν και το αποκλειστικό αντικείμενο κουβέντας στα αποδυτήρια των ομάδων της Θεσσαλονίκης, μεταξύ προπονητών και παικτών. Οι πρώτοι θα είχαν μια ευχή. Να μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν με πειστικό τρόπο την Μπάρτσα ως παράδειγμα επιτυχίας, προσφέροντας στους παίκτες ένα μοντέλο παιχνιδιού και νοοτροπίας νικητή. Στα λόγια είναι εύκολο. Στα έργα όμως…
Η Μπαρτσελόνα έγραψε ιστορία και το επίτευγμα της θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη των φιλάθλων. Όμως έρχονται μπροστά τα παιχνίδια της αγωνιστικής και το ενδιαφέρον μοιραία θα στραφεί στην αυριανή κόντρα επιβίωσης του Ηρακλή με τον Παναθηναϊκό και την μετωπική του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ.
Κι εκεί δεν υπάρχει η πολυτέλεια του παραδείγματος της Μπαρτσελόνα αλλά η ανάγκη για την κατάκτηση πάση θυσία των βαθμών. Ιδιαίτερα στο Καυταντζόγλειο, όπου ο Ηρακλής δίνει άλλον έναν τελικό «ζωής και θανάτου». Χωρίς τον «Νειμάρ» και τον «Μέσι», αλλά με κατάθεση ψυχής, πάθος, δύναμη και τον κόσμο στο πλευρό του. Καλή η ανατροπή της Μπάρτσα αλλά ακόμα καλύτερη ενδεχόμενη νίκη του Ηρακλή.
Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τον ΠΑΟΚ που βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Μετά τη νίκη επί του Ολυμπιακού πρέπει να επιβεβαιώσει την πρωτοκαθεδρία του. Για να το πετύχει θέλει τη νίκη στο ΟΑΚΑ. Έτσι απλά: Κάντο όπως η Μπάρτσα!
