Καλλιμογιάννη: «Θέλω να το ευχαριστηθώ στο Κάλι, το 2020 έκανα προπονήσεις στους δρόμους της Χαλκηδόνας»

Συνέντευξη στον Πέτρο Χαριζακλή

Από το μπαλέτο και το ποδόσφαιρο, κατέληξε στον στίβο δοκιμάζοντας πολλά αθλήματα για να καταναλώνει την ενέργειά της σε μικρή ηλικία. Η Βασιλική Καλλιμογιάννη είναι μια ταλαντούχα αθλήτρια στίβου σε αγωνίσματα αντοχής. Αυτό το διάστημα βρίσκεται στο Κάλι της Κολομβίας για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Κ20, όπου θα αγωνιστεί στα 3000μ. στιπλ.

Στον τελευταίο της αγώνα στην Ελλάδα πήρε το χρυσό μετάλλιο στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κ20 στις Σέρρες στα 3000μ. στιπλ, ενώ βγήκε 4^η στο Πανελλήνιο Ανδρών/Γυναικών στο Καυτανζόγλειο στα τέλη Ιουνίου αλλά και πρώτη στην κατηγορία Κ23, στο αγώνισμα των 3000μ. στιπλ και πάλι.

Μερικές μέρες πριν αναχωρήσει για τη Λατινική Αμερική η νεαρή δρομέας μίλησε στο Metrosport.gr για τη ζωή της, τον στίβο, τις επιδόσεις της, τους στόχους της αλλά και τις Πανελλήνιες που τις συνδύασε με τον πρωταθλητισμό. Η Βασιλική μας μίλησε επίσης για την στήριξη του συλλόγου της, του Ηρακλή, τη συνεργασία της με τον προπονητή της, Ιάσωνα Ιωαννίδη. Τέλος, τόνισε πως δεν θα ξεχάσει ποτέ το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανώμαλου Δρόμου στα Τρίκαλα, με την διοργάνωση να γίνεται υπό χιονόπτωση.

-Γεια σου Βασιλική. Προέρχεσαι από μια σπουδαία επιτυχία καθώς πήρες το χρυσό μετάλλιο στα 3000μ. στιπλ στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κ20 στις Σέρρες. Πως αισθάνθηκες για αυτό το επίτευγμα;

«Είμαι πολύ χαρούμενη, το περίμενα, ήταν ο αρχικός μου στόχος και χάρηκα που το κατάφερα. Ηταν δύσκολη χρονιά με τα μαθήματα, τα φροντιστήρια μέχρι τις 11 και το σχολείο. Μου βγήκε η κούραση, έμενα πίσω με τις προπονήσεις, τώρα το βρήκα μέσα στο καλοκαίρι και πήγα και καλά και στα μαθήματα, οπότε είμαι ικανοποιημένη».

-Είσαι ευχαριστημένη με την επίδοσή σου (10.34);

«Είμαι πολύ ευχαριστημένη γιατί το όριο για το Παγκόσμιο ήταν δύο δευτερόλεπτα (10.36) πάνω ενώ στο Καυτανζόγλειο έκανα 10.46. Πέρυσι είχα κάνει 10.31.70 αλλά δεν με πειράζει γιατί ήταν αξιοπρεπής χρόνος φέτος, ήταν μια δύσκολη χρονιά».

-Αυτός ο χρόνος σου έδωσε και το εισιτήριο για το Παγκόσμιο Κ20 που θα γίνει στο Κάλι. Είναι η πρώτη σου μεγάλη διοργάνωση;

«Είχα πάει και πέρυσι στο Ευρωπαϊκό Κ20 του Ταλίν, έπιασα το όριο για το Παγκόσμιο και δεν πήγα στο Ναϊρόμπι γιατί έκανα την προετοιμασία για τα μαθήματα, αποφάσισα να μην πάω».

-Ποιος είναι ο στόχος εκεί;

«Να τρέξω και να το ευχαριστηθώ, να κάνω μια καλή επίδοση και αν μπορέσω να κάνω πανελλήνιο ρεκόρ, το οποίο κατέχω από πέρυσι στην κατηγορία Κ20. Για να διακριθείς σε τέτοιο επίπεδο θέλει μεγάλη προσπάθεια, για μένα ήταν μια δύσκολη. Είναι ένα υπερατλαντικό ταξίδι που θα μου δώσει εμπειρίες».

-Θέλεις να μας πεις μερικές από τις σημαντικότερες διακρίσεις σου;

«Η πιο σημαντική διάκριση μου είναι τα πανελλήνια ρεκόρ μου (6.45) στα 2000μ. στιπλ στο διασυλλογικό Κ18 και στο ευρωπαϊκό του Ταλίν Κ20 (10.31.70) στα 3000μ. στιπλ».

-Το διασυλλογικό πρωτάθλημα Κ18 που πέτυχες την καλύτερη επίδοση στον κόσμο είναι η κορυφαία σου διάκριση;

«Ηταν κορυφαία επίδοση στον κόσμο για εκείνη τη χρονική στιγμή μου. Στο διασυλλογικό ήμουν μόνη μου, δεν είχε συμμετοχές και αυτό δεν σε βοηθάει. Όταν έχεις ανταγωνισμό σε τραβάνε οι άλλες αθλήτριες».

«Ημουν καλύτερη στην αντοχή και κατέληξα στο στιπλ, αξέχαστο το Πανελλήνιο Ανωμάλου»

-Ποιος είναι ο αγώνας που δεν θα ξεχάσεις ποτέ και σε ποιον θα ήθελες να ξανατρέξεις;

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου Δρόμου, στα Τρίκαλα, είχα βγει 3^η στο Κ18, στα 3 χλμ. Είχε χιόνι, ήταν δύσκολες συνθήκες, ήταν ή το 2018 ή το 2019, δεν θυμάμαι να σου πω την αλήθεια (σ.σ. γέλια). Αγαπημένος μου αγώνας είναι στο Ταλίν, θα ήθελα να τον ξανατρέξω, πέρασα ωραία με τα παιδιά της εθνικής, ήταν μια ωραία εμπειρία».

-Ποιο είναι το όνειρό σου στον στίβο; Μια Ολυμπιάδα όπως θέλουν όλοι οι αθλητές;

«Πιστεύω είναι το ανώτατο που μπορεί να κάνει ένας αθλητής, αν τα καταφέρω να φτάσω θα είναι τοπ για μένα».

-Πως ξεκίνησες τον στίβο; Ποια ήταν η έμπνευσή σου;

«Εγώ από μικρή ασχολιόμουν με όλα τα αθλήματα, από μπαλέτο μέχρι ποδόσφαιρο, μπάσκετ, τένις, κολύμβηση, ήθελα να ξοδεύω την ενέργειά μου. Από την 6^η δημοτικού και μετά με έγραψαν στη γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου του ΠΑΟΚ, στις ακαδημίες. Η μαμά μου φοβόταν μην χτυπήσω και με έγραψε και στον στίβο παράλληλα. Εβλεπα πως είχα διακρίσεις σε μικρή ηλικία και μου άρεσε που κέρδιζα. Ηταν ένας από τους λόγους για να συνεχίσω. Αυτό που με κέρδισε στον στίβο ήταν πως κουράζομαι στην προπόνηση και νιώθω πως τα έχω δώσει όλα, ένιωθα κουρασμένη και πως είχα γυμναστεί. Αυτό δεν το ένιωθα στο ποδόσφαιρο».

-Πως αποφάσισες να γίνεις δρομέας μεσαίων αποστάσεων;

«Δεν το αποφάσισα εγώ. Όταν ξεκίνησα στίβο, σε βάζουν να κάνεις διάφορα και βλέπουν που είσαι καλύτερος. Εγώ ήμουν καλύτερη στην αντοχή και από το ποδόσφαιρο μου το έλεγαν».

-Εχεις τρέξεις στα 800μ., στα 2000μ. στιπλ αλλά πλέον στα 3000μ. στιπλ. Τι σε έκανε να αφοσιωθείς στο τελευταίο;

«Στην αρχή δεν έκανα με εμπόδια, το δοκίμασα και επειδή είμαι ψηλή τα περνάω εύκολα τα εμπόδια. Παρόλα αυτά κάνω όλα τα αγωνίσματα της ημιαντοχής, τα 800μ., τα 1500μ. τα 5000μ. Βγήκα 4^η στις γυναίκες στο 800άρι, 3^η στο Κ23 στο Καυτανζόγλειο. Στις Σέρρες ήμουν 3^η στο Κ20».

«Ο Ηρακλής στηρίζει όλους τους αθλητές του, με τον προπονητή μου βελτιώνομαι κάθε χρόνο»

-Μένεις στη Θεσσαλονίκη. Πόσο δύσκολο είναι να προπονείσαι σε μια πόλη που δεν έχει πολλά στάδια και οι εγκαταστάσεις δεν είναι οι καλύτερες;

«Το 2020 έκανα προπονήσεις στους δρόμους της Χαλκηδόνας (σ.σ. λόγω της καραντίνας) και ήταν επιβαρυντικό για μένα. Για μένα το Καυτανζόγλειο είναι μια χαρά, εμένα δεν με ενοχλεί. Οι εγκαταστάσεις δεν είναι άσχημες, είναι ικανοποιητικές. Το πρόβλημα ήταν με τον κορωνοϊό που δεν σε άφηναν να τρέξεις».

-Το Καυτανζόγλειο προσφέρει όσα χρειάζεται ένας αθλητής για να φτάσει στο κορυφαίο επίπεδο;

«Είναι στο χέρι του αθλητή. Δεν παίζουν ρόλο μόνο οι εγκαταστάσεις. Κάποιος μπορεί να πετύχει πολλά πράγματα και με λίγα μέσα».

-Πως νιώθεις για τη συνεργασία σου με τον προπονητή σου, Ιασωνα Ιωαννίδη;

«Εχουμε μια πάρα πολύ καλή συνεργασία, καλή επικοινωνία. Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ, είναι μαζί μου μια τετραετία, είναι πολύ καλός και αποδοτικός. Μαζί του βλέπω κάθε χρόνο βελτίωση».

-Ο σύλλογός σου, ο Ηρακλής, πόσο σε στηρίζει;

«Ο Ηρακλής στηρίζει όλους τους αθλητές, από υλικό μέχρι θεραπείες. Εχουμε κάνει μια καλή ομάδα με τους συναθλητές μου, βοηθάει ο ένας τον άλλον. Εχουμε ωραίο κλίμα στο γήπεδο».

-Εχεις νιώσει κάποια στήριξη από την Πολιτεία;

«Ο στίβος είναι υποτιμημένος στην Ελλάδα, θα μπορούσε να υπάρχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον και προώθηση από την Πολιτεία».

-Φέτος πρέπει να ήταν μια δύσκολη χρονιά για σένα με τις Πανελλήνιες. Πως κατάφερες να συνδυάσεις το σχολείο με τον πρωταθλητισμό;

«Ολοι μου έλεγαν πως δεν μπορείς να τα συνδυάσεις, αλλά εγώ τα κατάφερα. Εγώ με την προπόνηση βοηθήθηκα, ξεχνιόμουν, ξέφευγα από τα μαθήματα. Ηθελε συγκέντρωση για να καταφέρω να τα συνδυάσω, έπρεπε να έχεις και τις κατάλληλες βάσεις. Πρέπει να έχεις ένα πρόγραμμα, σου βγαίνει μια κούραση. Το πάλεψα και οι Πανελλήνιες που φάνηκαν εύκολες σαν διαδικασία. Εγώ ήθελα Πολυτεχνείο και έγραψα πολύ καλά, μαζί με τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα πήρα το 10%. Πέρασα Χημικών Μηχανικών, ίσως χρησιμοποιήσω το 10% των αγωνισμάτων για να πάω Ηλεκτρολόγων, αλλά ακόμη δεν ξέρω. Θέλω κάτι διαφορετικό από τα ΤΕΦΑΑ για να διευρύνω τους ορίζοντές μου».