Xωρίς τον Ινγκασον και τον Σβαμπ, που, μαζί με τον Ουάρντα, είναι οι πιο σταθερά καλοί στη ραχοκοκαλιά, αλλά και χωρίς τα δύο επιθετικά ατού του, τον Τζόλη και τον Ζίβκοβιτς, η εικόνα του ΠΑΟΚ αποτελούσε ενδιαφέρον ζητούμενο στο χθεσινό ματς της Τρίπολης. Παρά τις απουσίες αυτών των τεσσάρων κομβικών παικτών και παρά την ανυπαρξία του Λάμπρου, που έκανε ακόμη πιο έντονη την έλλειψη του Τζόλη, ο ΠΑΟΚ έπαιξε τον Αστέρα όπως η γάτα το ποντίκι σε όλο το πρώτο ημίχρονο, ωστόσο το μόνο που κατάφερε να κερδίσει ήταν το... βραβείο γκαντεμιάς. Αυτό που πήρε και στο τέλος του αγώνα δηλαδή.
Ο Κρμέντισκ πετυχαίνει ένα πολύ ωραίο γκολ, αλλά το VAR τον “συλλαμβάνει” (υποτίθεται) σε θέση οφ σάιντ για... ένα, δύο, ή τρία χιλιοστά. Δεν θα το μάθουμε ποτέ, γιατί η λήψη που μας έδωσε η ΝΟVA ήταν από πέντε χιλιόμετρα μακριά. Ο Ουάρντα πιάνει πολύ ωραίο σουτ, αλλά η μπάλα πάει στο δοκάρι. Πάλι ο Ουάρντα σουτάρει δυνατά, αλλά η μπάλα αποκρούεται τυχαία από κάποιο σώμα μπροστά στην εστία. Το ημίχρονο, όμως, λήγει με 1-0 υπέρ του Αστέρα, χωρίς ο Αστέρας να κάνει καν φάση. Με μια βαθιά σέντρα και ένα βολ πλανέ από αυτά που οι 99 στους 100 παίκτες τα κάνουν μόνο στον ύπνο τους και που ειδικά χθες κατέληξε σε γκολ μια που ο Ζίβκοβιτς κοιμήθηκε στην κυριολεξία. Μιλάμε για ένα σουτ που δεν θα γίνει ξανά γκολ ακόμη και αν δοκιμάσουν εκατό φορές οι ίδιοι και μάλιστα χωρίς αντιπάλους. Και μιλάμε για έναν σκόρερ, τον Σίτο, που, μετά από 50 αγώνες με τη φανέλα του Αστέρα, αυτό ήταν το πρώτο του γκολ και ένας Θεός ξέρει πόσος καιρός θα περάσει για να πιστέψει ότι το πέτυχε...
Στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ ήταν υποχρεωμένος να παλέψει για την ανατροπή παρά τη δικαιολογημένη τσαντίλα των παικτών του γι' αυτή την άδικη εξέλιξη. Δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση και πολύ γρήγορα έγινε ακατόρθωτη με το... δεύτερο βραβείο γκαντεμιάς. Η μπάλα έπεσε πάλι από τον ουρανό, αε βολέ του τερματοφύλακα, από το κεφάλι του Μπαράλες πήγε τυχαία συστημένη σε συμπαίκτη του, τον Φερνάντεθ, αυτή τη φορά κοιμήθηκε ο Μιχαηλίδης και το 2-0 ήταν γεγονός. Ηταν απίστευτο, αλλά αληθινό: Ο ΠΑΟΚ είχε βγει νοκ άουτ με δύο γκολ εις βάρος του, χωρίς ο Αστέρας να έχει δημιουργήσει ούτε μία ευκαιρία με κανονική, οργανωμένη, επίθεση. Η αντίδραση ήταν καλή, αλλά όχι και αρκετή ούτε καν για την ισοφάριση. Το γκολ του Ζίβκοβιτς δεν πρόσφερε τίποτε άλλο εκτός από τη σκέψη ότι το σκορ θα ήταν εντελώς διαφορετικό αν, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, η γκίνια δεν βασάνιζε αδυσώπητα τον ΠΑΟΚ. Εναν ΠΑΟΚ που δεν ήταν φοβερός και τρομερός, βέβαια, αλλά σε καμία περίπτωση δεν του άξιζε αυτή η ήττα.
ΥΓ. Δεν ξέρω πώς εξηγείται αυτό, πάντως τα γκολ που δέχεται ο ΠΑΟΚ από το τίποτε, το πουθενά και στα καλά καθούμενα, έχει γίνει πιστή συνήθεια...
