Ηρακλής: Γιορτάζει 117 χρόνια-Ο Σύλλογος Ηρώων στην τροχιά της αντεπίθεσης

Συμπληρώνει 117 χρόνια πορείας στον χρόνο, ανυπολόγιστης αθλητικής και κοινωνικής συνεισφοράς στη Θεσσαλονίκη, τη Μακεδονία και όλη την Ελλάδα. Ο Σύλλογος των Ηρώων, ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης, ιδρύθηκε σαν σήμερα, 29/11/1908, αν και οι ρίζες του βρίσκονται πολύ παλαιότερα στην Ιστορία της πόλης.

Ηρακλής Θεσσαλονίκης. Ένας από τους αρχαιότερους και σημαντικότερους αθλητικούς Συλλόγους της Ελλάδας. Με επίσημη αφετηρία το 1908 και πορεία που ξεπερνά πλέον έναν αιώνα, ο Σύλλογος έχει αφήσει έντονο και ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στην ιστορία της Θεσσαλονίκης και του ελληνικού αθλητισμού. Ένα «μωσαϊκό» ανθρώπων, αθλητών, φιλάθλων, επιτυχιών, δυσκολιών και αναγεννήσεων, που αντικατοπτρίζει έναν άκρως ζωντανό θεσμό, ο οποίος έχει συνδεθεί με τις κοινωνικές, πολιτιστικές και ιστορικές καταβολές της Θεσσαλονίκης. Ο Ηρακλής σε μια πόλη που έχει γνωρίσει πολέμους, προσφυγιά, οικονομικές κρίσεις και αδιάκοπες μεταμορφώσεις, υπήρξε σταθερός πυλώνας της συλλογικής ταυτότητας.

Σημείο αναφοράς της πόλης

Στις αρχές του 20^ου αιώνα ανάγεται επισήμως η ίδρυση του Συλλόγου (αν και οι αναφορές προσδιορίζουν πολύ νωρίτερα τη δράση του), σε μια περίοδο όπου η ελληνική κοινότητα της Θεσσαλονίκης (τότε ακόμη υπό Οθωμανικής κυριαρχίας) στόχευε να δημιουργήσει οργανωμένες αθλητικές δομές. Το 1908 ιδρύθηκε ο Γυμναστικός Σύλλογος Ηρακλής, με όνομα εμπνευσμένο από τον μυθικό ήρωα, που αποτύπωνε το πνεύμα δύναμης και επιμονής που χαρακτήριζε τους ιδρυτές και την «ταυτότητα» του Συλλόγου. Από πολύ νωρίς ο Ηρακλής έδειξε έντονη κοινωνική παρουσία και δράση και εξελίχθηκε σε σημείο αναφοράς για τη νεολαία της πόλης. 

Πέρα από τα αθλήματα, ο Ηρακλής αποτελεί θεμέλιο της κοινωνικής ζωής της Θεσσαλονίκης. Αντιπροσωπεύει την παλιά αστική Θεσσαλονίκη, τον λαό της πόλης, την παράδοση της προσφυγιάς, το πάθος μιας κοινότητας που δεν εγκαταλείπει, που κοιτά πάντα μπροστά, ακόμη κι όταν οι συνθήκες είναι δύσκολες.
Στις πρώτες δεκαετίες της λειτουργίας του ο Ηρακλής δραστηριοποιήθηκε σε πολλά αθλήματα, με πρωταγωνιστικό ρόλο στη γυμναστική, τον στίβο και το ποδόσφαιρο. Όταν το ποδόσφαιρο άρχισε να γιγαντώνει τη δημοτικότητά του στην Ελλάδα, ο Ηρακλής ήταν στους πρωτοπόρους της Μακεδονίας. Η ομάδα συμμετείχε στα τοπικά πρωταθλήματα Θεσσαλονίκης με ιδιαίτερη επιτυχία και συνέβαλε σημαντικά στη διάδοση του αθλήματος.

Τίτλοι που άξιζε και δεν κεφαλαιοποίησε

Η κοινωνική συμβολή του Ηρακλή ήταν σπουδαία κατά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Ήταν εξίσου μεγάλη και εμβληματική με την ηρωική δράση του Γεωργίου Ιβάνωφ, αξεπέραστου σαμποτέρ των Ναζί στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά από αυτόν και την ενσωμάτωση της Θεσσαλονίκης στο ελεύθερο ελληνικό κράτος, ο Σύλλογος ανασυγκροτήθηκε, εξελίχθηκε περισσότερο και επεκτάθηκε. Στο ποδόσφαιρο συμμετείχε στη δημιουργία της Α’ Εθνικής το 1959 και καθιερώθηκε ανάμεσα στους κορυφαίους συλλόγους της χώρας. Η ομάδα ποδοσφαίρου συνέχισε να αναδεικνύει σημαντικούς αθλητές και να αποτελεί μια σταθερή, μεγάλη δύναμη του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Η δεκαετία του 1970 αποτέλεσε μία από τις σημαντικότερες περιόδους στην ιστορία του Συλλόγου. Το 1976 ο Ηρακλής κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας, επικρατώντας του Ολυμπιακού σε έναν αξέχαστο τελικό που κρίθηκε στα πέναλτι. Ο Σύλλογος είχε στις τάξεις του τον κορυφαίο Έλληνα ποδοσφαιριστή των τελευταίων 50 ετών, Βασίλη Χατζηπαναγή. Έναν παίκτη που έμελλε να μείνει στην ποδοσφαιρική ιστορία της χώρας ως ο «Νουρέγιεφ της μπάλας». Η δεξιοτεχνία, η φαντασία και η μοναδική τεχνική του Βασίλη Χατζηπαναγή έκαναν τον Ηρακλή σημείο αναφοράς για χιλιάδες φιλάθλους ανά την Ελλάδα. Συνολικά, μια ομάδα γεμάτη με επιλογές και σπουδαίες δυνατότητες, δεν κατάφερε να κατακτήσει τίτλους που άξιζε να έχει.

Εμβληματικές μπασκετικές μορφές-Αυτοκρατορία στο Βόλεϊ

Ο Ηρακλής στο μπάσκετ είχε ιστορική συνεισφορά στα πρώτα βήματα του αθλήματος στη χώρα. Είχε πρωταγωνιστικό ρόλο κατακτώντας πανελλήνιους τίτλους, ενώ αργότερα, το Ιβανώφειο έζησε μεγάλες στιγμές και έβγαλε τεράστιου βεληνεκούς παίκτες. Οι «κυανόλευκοι» είχαν κατά καιρούς ασύλληπτο ταλέντο και δυνατότητες με παίκτες όπως ο Ντέιβιντ Ίνγκραμ, ο Γουόλτερ Μπέρι, ο Γιούρι Ζντόβτς, ο Ρόι Τάρπλεϊ, τη φανέλα του έχουν φορέσει εξίσου μεγάλοι Αμερικανοί όπως οι Ντόναλντσον και Μπαρτ, ενώ και σε ελληνικό ταλέντο ο Ηρακλής ανέδειξε πρωταθλητές όπως ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Νίκος Χατζηβρέττας, ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης και ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, που αποτέλεσαν και τον «κορμό» μιας εξαιρετικής μπασκετικής «φουρνιάς» για την Εθνική Ελλάδας αργότερα. Η ομάδα έχει καθιερωθεί ως μια παραδοσιακή σταθερή δύναμη, με το Ιβανώφειο να αποτελεί μια από τις πιο καυτές στην Ελλάδα.

Το τμήμα βόλεϊ του Ηρακλή γνώρισε εντυπωσιακή άνοδο, ιδιαίτερα από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και έπειτα. Με συστηματική δουλειά, σωστές επιλογές και επένδυση στις υποδομές, η ομάδα αναδείχθηκε σε μια από τις κορυφαίες της Ελλάδας και της Ευρώπης. Η πραγματική απογείωση ήρθε στις αρχές του 2000, όταν ο Ηρακλής συμμετείχε τρεις συνεχόμενες φορές (2004, 2005, 2006) στο Final Four του Champions League, μια επίδοση μοναδική για ελληνικό σύλλογο. Αν και ο ευρωπαϊκός τίτλος δεν ήρθε, οι πορείες αυτές καταξίωσαν τον Ηρακλή ως μια από τις ελίτ ομάδες του ευρωπαϊκού βόλεϊ και προσέφεραν στον σύλλογο αναγνωρισιμότητα σε διεθνές επίπεδο.

Αλύγιστος παρά τους υποβιβασμούς στα «χαρτιά»

Είχε προηγηθεί εξωαγωνιστικός υποβιβασμός το 1980. Ακολούθησαν κι άλλοι επίσης εξωαγωνιστικοί. Από τη δεκαετία του 2010 και έπειτα, ο Ηρακλής αντιμετώπισε διοικητικές και οικονομικές δυσκολίες, κυρίως στο ποδόσφαιρο, ωστόσο ουδέποτε αυτό αποτυπώθηκε στη βαθμολογία, βρίσκοντας τρόπο να ξεπερνά τα εμπόδια. Δέχθηκε ωστόσο όλη την αυστηρότητα των ποδοσφαιρικών αρχών, εν αντιθέσει με άλλους Συλλόγους, με αποτέλεσμα να γνωρίσει εξωαγωνιστικούς υποβιβασμούς, με αποφάσεις δικαστηρίων και υπερβολικές ποινές κατά γενική ομολογία της ελληνικής αθλητικής κοινής γνώμης και όχι μόνο. 

Οι υποβιβασμοί, οι αναγκαστικές επανεκκινήσεις και οι αλλαγές διοίκησης σημάδεψαν μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της ιστορίας του. Παρ’ όλα αυτά ο Ηρακλής δεν λύγισε. Η στήριξη των φιλάθλων του, ιδιαίτερα των οργανωμένων της «Αυτόνομης Θύρας 10», υπήρξε καθοριστική για τη διατήρηση της ταυτότητας και της συνέχειας του συλλόγου. Το πάθος και η προσήλωσή τους απέδειξαν πως ο Ηρακλής είναι κάτι περισσότερο από ένα σωματείο: Είναι ένα μεγάλο, σπουδαίο και ζωντανό κομμάτι της Θεσσαλονίκης.

Η προσπάθεια αναγέννησης σε όλα τα επίπεδα βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη από τον Γ.Σ. Ηρακλής, το ποδοσφαιρικό τμήμα που στοχεύει να επιστρέψει στη φυσική του θέση, το μπάσκετ που σταθεροποιείται και εξελίσσεται στη μεγάλη κατηγορία και το βόλεϊ που βρίσκεται επίσης σε τροχιά επιστροφής. Ο Σύλλογος δείχνει για άλλη μια φορά ότι έχει τη δύναμη, την ιδιοσυγκρασία και την «ταυτότητα» να αναγεννάται, ακολουθώντας τα βήματα της ιστορικής του διαδρομής.

Ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης παραμένει σύμβολο ιστορίας, παράδοσης και αθλητικής αξιοπρέπειας. Από τα γήπεδα της οθωμανικής Θεσσαλονίκης έως τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις του 21ου αιώνα, η διαδρομή του είναι γεμάτη στιγμές δόξας, συγκίνησης, υπερηφάνειας αλλά κυρίως σκληρού αγώνα. Κάθε του άθλημα, κάθε τμήμα, κάθε φίλαθλος έχει συμβάλει στο να δημιουργηθεί ένας σύλλογος που δεν είναι απλώς αθλητικός: είναι κομμάτι της πολιτιστικής ταυτότητας της πόλης. Ο Ηρακλής μπορεί να γνώρισε τεράστιες δυσκολίες, αλλά πάλεψε, έδειξε τη δύναμή του και κουβαλά μια βαριά κληρονομιά, που αποτελεί μοχλό για το μέλλον του σε μια ιστορία που δεν τελειώνει και συνεχίζεται μέρα με τη μέρα, με τους ανθρώπους που τον αγαπούν, τον στηρίζουν και κρατούν ζωντανό το σύνθημα πως ο Ηρακλής δεν είναι μόνο ένας σύλλογος, είναι ιδέα. Και οι ιδέες δεν πεθαίνουν ποτέ.

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news

Μπείτε στην παρέα μας στο instagram

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook

Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube

Βρείτε μας και στο spotify