Παρά το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι εκτιμούν πως ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης, θα κάνει πίσω και η αναδιάρθρωση στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο δεν θα περάσει, προσωπικά πιστεύω πως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί.
Νομίζω ότι ενόψει βουλευτικών εκλογών, είτε αυτές γίνουν Μάιο είτε Σεπτέμβριο-Οκτώβριο, για κανέναν λόγο η κυβέρνηση δεν θα ήθελε να προκαλέσει μια τεράστια αναταραχή στο χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, να ανατρέψει σχεδιασμούς και να διαψεύσει τις προσδοκίες των ομάδων της Β’ Εθνικής για σημαντικά έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα.
Ο κ. Βασιλειάδης έκανε σημαία το τελευταίο επτάμηνο το θέμα της αναδιάρθρωσης, το έθεσε ως ένα από τα κορυφαία της ατζέντας για το υπουργείο του, το συνέδεσε με την σωτήρια λύση για τις άστεγες τηλεοπτικά ομάδες το προηγούμενο καλοκαίρι, τις οποίες με προσωπικές του ενέργειες έστειλε στην κρατική τηλεόραση και με πολύ καλά συμβόλαια, μάλιστα.
Μοιάζει με… «αυτοκτονία», τόσο για τον ίδιο όσο και για την κυβέρνηση να αλλάξει στάση τώρα και να μην προχωρήσει στην θεσμική κατοχύρωση του δικού του σχεδίου.
Αλλωστε, αν συμβεί κάτι τέτοιο δεν θα είναι καταστροφικό μόνο για τις ομάδες που υπολόγιζαν ότι εφόσον θα συμμετάσχουν στην Super League 1 θα έχουν εξασφαλισμένα έσοδα της τάξεως των 800.000 ευρώ ετησίως, αλλά μπορεί να βάλει σε περιπέτεια και τις επτά ομάδες που πήγαν στην ΕΡΤ το περασμένο καλοκαίρι.
Νομίζω, λοιπόν, ότι με κάποιον τρόπο θα προχωρήσει, τελικά, η αναδιάρθρωση και θα γίνει πραγματικότητα. Είμαστε, εξάλλου, σε μια περίοδο η οποία ευνοεί τέτοιου είδους αποφάσεις, οι κυβερνήσεις λίγο καιρό πριν από τις εκλογές δεν θέλουν κανέναν να κακοκαρδίσουν, αντιθέτως, θέλουν όλους να τους έχουν χαρούμενους, οπότε, θα αποτελέσει τεράστια έκπληξη να μην προχωρήσει η αναδιάρθρωση.
Από την άλλη πλευρά, θα είναι ό,τι πιο προκλητικό αν ψηφιστεί αυτή η πρόβλεψη για τους προέδρους των ομοσπονδιών του ποδοσφαίρου, του μπάσκετ και του βόλεϊ να αποφασίζουν για τον μισθό που θα δώσουν στον… εαυτό τους, με την λογική του… εύλογου τιμήματος.
Πρόκειται για μια σκανδαλώδη ρύθμιση, καθώς δεν βάζει κανένα κριτήριο, κανένα πλαφόν και αφήνει εν λευκώ στους προέδρους των συγκεκριμένων ομοσπονδιών το θέμα της αμοιβής τους.
Αφήστε που δίνει το δικαίωμα στον καθένα να αναρωτιέται –δικαίως- για ποιον λόγο να δικαιούνται αμοιβής μόνο αυτοί οι πρόεδροι και όχι όλων των ομοσπονδιών…
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (6/3)