Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης παραδέχτηκε από βήματος Βουλής ότι ο ίδιος εμπνεύστηκε τη διαβόητη ποδοσφαιρική τροπολογία που προκάλεσε πολιτική και κοινωνική θύελλα.
Απλώς έβαλε τον υφυπουργό Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη να την υπογράψει την Τρίτη, τον οποίο μάλιστα εξαφάνισε εκείνη την ημέρα από τη Βουλή. Το γιατί τον κρατάει ακόμα στην κυβέρνηση είναι ένα θέμα που αφορά τον ίδιο, τον πρωθυπουργό.
Το μνημόνιο με FIFA/UEFA που εξήγγειλε ο κ. Μητσοτάκης υπό την απειλή διακοπής του Πρωταθλήματος ή και αυτοGrexit, δεν λύνει το πρόβλημα. Αντίθετα, μπορεί να το επιδεινώσει. Η οικονομική εξουσία έχει αποδείξει πολλές φορές ότι είναι υπέρτερη της πολιτικής. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παγκοσμίως.
Ο πανικός της κυβέρνησης αποτυπώνεται στην αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας που ήρθε άρον-άρον στη Βουλή. Αναφέρεται οτι για να διαφυλαχθεί η κοινωνική συνοχή δεν πρέπει να υποβιβάζονται ιστορικές ομάδες!.
Δηλαδή με την ίδια λογική, αν η Επιτροπή Δεοντολογίας της ΕΠΟ που διερευνά το βούλευμα των 28 αποφασίσει τον υποβιβασμό του Ολυμπιακού, η πολιτική αντίληψη για εμπέδωση της κοινωνικής συνοχής θα τον γλιτώσει από τον υποβιβασμό.
Είναι προφανές ότι επιχειρείται ένας συμψηφισμός όσων συνέβησαν την τελευταία εικοσαετία στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Συμψηφισμός αμαρτιών. Η ελληνική κοινωνία που υπέφερε από τρία μνημόνια και η ελληνική οικογένεια που στραγγαλίστηκε οικονομικά, δεν πρόκειται να αποδεχτούν έναν τέτοιο συμψηφισμό που επιχειρείται ως δώρο της πολιτικής εξουσίας προς την οικονομική, στο όνομα μιας αμφιλεγόμενης κοινωνικής καταλλαγής.
Ορθώς ο πρωθυπουργός είπε ότι η ΕΕΑ απλώς γνωμοδότησε. Και πράγματι η απόφαση της Επιτροπής, η οποία διαχρονικά χρησιμοποιήθηκε ως πλυντήριο του ελληνικού ποδοσφαίρου, είναι έωλη. Αυτό καταδείχτηκε από τις δημόσιες αντιπαραθέσεις μελών της ΕΕΑ που προσπαθούσαν να τεκμηριώσουν την ψήφο τους με νομικούς ακροβατισμούς που αντίκεινται στην κοινή λογική. Όμως η Πολιτεία οφείλει να σέβεται τα θεσμοθετημένα όργανα μέχρι να διαπιστώσει ότι αυτά δεν κάνουν το καθήκον τους. Δεν μπορεί κάθε τρεις και λίγο να αλλάζει νόμους, να δημιουργεί συνθήκες πολιτικής και κοινωνικής αναστάτωσης και να δίνει στον κόσμο την αίσθηση ότι ο ισχυρός πάντα κερδίζει.
Αν στη θέση του ΠΑΟΚ ήταν μία μικρή ομάδα, δεν θα κουνιόταν φύλλο. Αν στη θέση του Ολυμπιακού ήταν μία μικρή ομάδα, το βούλευμα των 28 θα είχε κριθεί πειθαρχικά πριν από ένα χρόνο.
Επειδή όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα πιστεύει στο δόγμα ότι «στο τέλος την πληρώνει πάντα ο Ηρακλής», ο πρωθυπουργός οφείλει να δώσει μία αποφασιστική απάντηση σε αυτούς που δικαίως ισχυρίζονται ότι πάμε για συμψηφισμό αμαρτιών. Η πολιτική είναι πράγματι η τέχνη του εφικτού. Απαιτούνται και ισορροπίες. Όμως στις ειδικές συνθήκες που ζει η χώρα τα δέκα τελευταία χρόνια, το κοινωνικό κόστος ενός συμψηφισμού στο ποδόσφαιρο θα είναι μεγαλύτερο από το πολιτικό.
